Mózg autystyczny

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) są skomplikowane. Odnosi się do wielu złożonych zaburzeń neurorozwojowych, z których wszystkie charakteryzują się powtarzalnymi wzorcami zachowań oraz trudnościami w kontaktach społecznych i interakcjach. Objawy te, takie jak niezdolność do nawiązania kontaktu wzrokowego lub mówienia o uczuciach, powtarzające się frazy lub nadmiernie skoncentrowana uwaga na pewnych przedmiotach lub przedmiotach, zaczynają się we wczesnym dzieciństwie i nadal wpływają na codzienne funkcjonowanie danej osoby.

Autyzm ma wiele przyczyn – takich jak czynniki genetyczne i czynniki środowiskowe, współistniejące schorzenia neurologiczne i psychiczne – takie jak padaczka, niepełnosprawność intelektualna, OCD i ADHD oraz szeroki zakres symptomatologii – mówi dr Lorenza Culotta, doktorantka na Szkoła Medyczna Feinberg University Northwestern University, Centrum Autyzmu i Neurorozwoju.

Jeśli szukamy w mózgu odpowiedzi lub diagnozy, niekoniecznie je znajdziemy – przynajmniej niełatwo. Techniki obrazowania pozwalają nam dostrzec różnice, które możemy zmierzyć; ale trudno jest odróżnić autystyczny mózg od mózgu bez ASD z wystarczającą czułością i swoistością do prognozowania, a nawet diagnozowania.

Zmiany w mózgu są subtelne i najczęściej obserwujemy je średnio u wielu osób, ponieważ u pojedynczych osób tylko normalne różnice między osobami są znacznie bardziej dramatyczne niż subtelne, systematyczne zmiany związane z autyzmem, mówi Jeffrey. S. Anderson, MD, PhD, profesor radiologii na Uniwersytecie Utah.

Mimo to nauka przeprowadziła wiele badań porównawczych między mózgami ASD a mózgami, na które nie ma wpływu. Oto, co ich odkrycia mogą nam powiedzieć o strukturze i współdziałaniu autystycznego mózgu.

krytyka dialektycznej terapii behawioralnej

Czym różni się struktura mózgu?

Neuroanatomia autyzmu jest trudna do opisania, mówi dr Culotta. Więc może być łatwiej mówić o architekturze mózgu i o tym, jak autystyczny mózg może się różnić.

Czym więc różni się struktura tego trzyfuntowego organu? Zacznijmy od szybkiego przypomnienia anatomii: po pierwsze mózg jest podzielony na dwie połówki lub półkule. To właśnie te dwie półkule tworzą ideę lewej i prawej półkuli. W rzeczywistości nasze myślenie i procesy poznawcze odbijają się między dwiema połowami. Jest trochę trudności w komunikacji między autyzmem między lewą a prawą półkulą mózgu. Nie ma tak wielu silnych połączeń między dwiema półkulami, mówi dr Anderson.

W ostatnich latach nauka odkryła, że półkule mózgu ASD mają nieco większą symetrię niż półkule mózgu normalnego. Ta niewielka różnica w asymetrii nie wystarczy do zdiagnozowania ASD, według raportu wKomunikacja przyrodnicza. I dokładnie, w jaki sposób symetria może wpływać na cechy autyzmu, wciąż jest badane.

Oto, co wiedzą naukowcy. Asymetria lewa-prawa jest ważnym aspektem organizacji mózgu. Niektóre funkcje mózgu są zwykle zdominowane lub, używając terminologii technicznej zlateralizowane, przez stronę mózgu. Jednym z przykładów jest mowa i zrozumienie. U większości ludzi (95 procent praworęcznych i około 70 procent leworęcznych) jest przetwarzany w lewej półkuli mózgowej. Osoby z ASD mają tendencję do zmniejszonej lewostronnej lateralizacji języka, co może być powodem, dla którego mają również wyższy wskaźnik bycia leworęcznymi w porównaniu z ogólną populacją.

Różnice w mózgu nie kończą się na tym. Kolejny szybki przegląd Biology 101: W każdej połówce znajdują się płaty: czołowy, ciemieniowy, potyliczny i skroniowy. Wewnątrz tych płatów znajdują się struktury, które odpowiadają za wszystko, od ruchu po myślenie. Na wierzchu płatów leży kora mózgowa, czyli istota szara. Tutaj odbywa się przetwarzanie informacji. Fałdy w mózgu powiększają powierzchnię kory mózgowej. Im większa powierzchnia lub istota szara, tym więcej informacji można przetworzyć.

Teraz zajmiemy się trochę technicznymi sprawami. Szara materia faluje w szczyty i doliny zwane odpowiednio gyri i sulci. Według naukowców z San Diego State University te głębokie fałdy i zmarszczki mogą rozwijać się inaczej w ASD. W szczególności w mózgach autystycznych występuje znacznie więcej fałdowania w lewym płacie ciemieniowym i skroniowym, a także w prawym czołowym i skroniowym obszarze.

Te zmiany są często skorelowane z modyfikacjami łączności sieci neuronowej, mówi dr Culotta. W rzeczywistości zaproponowano, że silnie połączone regiony korowe są ściągane razem podczas rozwoju, a pomiędzy nimi tworzą się zakręty. W autystycznym mózgu zmniejszona łączność mózgu, znana jako hipołączność, pozwala słabo połączonym regionom oddalać się od siebie, a między nimi tworzą się bruzdy. Badania wykazały, że im głębsze tezy są głębsze, tym bardziej wpływa to na produkcję języka.

Pomimo tych wszystkich informacji o tym, jak można skonfigurować autystyczny mózg, jego neurobiologia wciąż pozostaje tajemnicą. Jedną rzeczą, która stała się nowszą obserwacją, jest to, że może nie dotyczyć tylko struktury mózgu, innymi słowy, może nie tyle dotyczyć sprzętu, co oprogramowania, mówi dr Anderson.

Dr Anderson mówi, że może to być nieprawidłowy czas aktywności mózgu, w którym sygnały z jednego obszaru mózgu do drugiego zacierają się w czasie. Rezultatem tego jest to, że mózg jest bardziej stabilny w przypadku autyzmu i nie jest w stanie poruszać się między różnymi myślami lub czynnościami tak szybko i tak skutecznie, jak osoba bez autyzmu.

Jak to działa inaczej?

Połączenia w mózgu ożywiają go. I to komórki mózgowe lub neurony działają jako posłańcy. Kiedy komórka mózgowa jest aktywna, wytwarza impuls elektryczny, który jest przekazywany do innych komórek w mózgu. Uważamy, że aktywność elektryczna stanowi podstawę myślenia i zachowania oraz tego, jak funkcjonuje mózg, mówi dr Anderson.

Naukowcy pośrednio mierzą te impulsy elektryczne, obserwując, jak zsynchronizowane są regiony mózgu. Kiedy regiony współpracują ze sobą, mają tendencję do jednoczesnej aktywności mózgu. Łączność funkcjonalna jest miarą tego, jak bardzo dwa obszary mózgu wydają się być zsynchronizowane lub rozmawiać ze sobą.

Problem z łącznością

Porównując funkcjonalną łączność mózgów ASD i mózgów zdrowych, naukowcy widzą, że istnieją pewne sieci o niższej łączności, szczególnie we wzorcach, w których odległość między regionami mózgu jest większa.

W autyzmie istnieje krótki zasięg nadmiernej łączności i dalekiego zasięgu niedostatecznej łączności, mówi dr Anderson. Tak więc w przypadku zadań, które wymagają od nas łączenia lub przyswajania informacji w różnych częściach mózgu, takich jak funkcje społeczne i złożone zadania motoryczne, osoby z autyzmem mają więcej problemów. A kiedy jest bardzo konkretne zadanie skupiające się na jednym obszarze mózgu, który jest głównie zaangażowany – czynności takie jak zwracanie uwagi na określone cechy otaczającego nas świata, osoby z autyzmem wydają się być całkiem dobre lub nawet lepsze niż normalnie.

Możliwe przyczyny

Ale te połączenia są tak dobre, jak neurony przenoszące wiadomość przez ciała komórkowe do innych neuronów. Neuroprzekaźniki są tymi chemicznymi posłańcami. W ostatnich latach szczególną uwagę zwrócono na związek między związkami neurotoksycznymi, neuroprzekaźnikami i ASD, mówi dr Culotta. Neurotoksyny to naturalne lub sztuczne substancje, które wpływają na funkcjonowanie układu nerwowego. Pomyśl: pestycydy, insektycydy i estry ftalanów (które są używane jako plastyfikatory w produkcji elektroniki, opakowań i zabawek dla dzieci).

Uważa się, że prenatalna lub okołoporodowa ekspozycja na te chemikalia wpływa na rozwój mózgu i dlatego została zaproponowana jako mechanizm etiologiczny autyzmu, mówi. Mechanizmy, przez które związki neurotoksyczne mogą powodować autyzm, są nadal niejasne. Jednym z proponowanych mechanizmów jest to, że związki neurotoksyczne wpływają na neuroprzekaźniki.

Czy te różnice wpływają na objawy?

Najprawdopodobniej wynik tych połączeń przejawia się w objawach i objawach, które widzimy. Jednak dr Anderson ostrzega, że trudno jest dokładnie określić, jakie połączenie mózgu jest skorelowane z jakim znakiem. Ostatecznie, wciąż musimy wiedzieć bardzo dużo, mówi. Patrząc tylko na to obrazowanie mózgu, tak naprawdę nie jesteśmy w stanie wyjaśnić wszystkich zachowań, które widzimy.

pojęcie uzależnienia od internetu zostało wprowadzone po raz pierwszy w 1995 roku

Co się dzieje, gdy mózg autystycznego starzeje się?

ASD zaczyna się we wczesnym dzieciństwie i trwa do dorosłości. Wiele objawów i wzorców mózgowych normalizuje się wraz z wiekiem, ale po drodze ma miejsce wiele złożonych procesów rozwojowych.

Na przykład 20 do 30 procent osób żyjących z autyzmem rozwija zaburzenia napadowe. Ale powód nie jest tak naprawdę zrozumiały. Może po prostu jest to problem z kurczakiem i jajkiem, a czasami napad padaczkowy może predysponować ich do autyzmu, a czasami może być odwrotnie, i naprawdę rozumiemy ten związek, mówi dr Anderson.

Następnie wchodzą w grę inne schorzenia psychiczne. Często zdarza się, że osoby żyjące z ASD również doświadczają lęk , depresja i OCD — bardziej niż w populacji ogólnej.

Jedno jest pewne, społeczeństwo może skorzystać na autystycznym mózgu. Wiele osób z autyzmem nie postrzega tego jako zaburzenia. Mogą postrzegać to jako prezent, mówi dr Anderson. Społeczeństwo generuje ogromne korzyści od osób z autyzmem. Są tak dobrzy w zadaniach, które są naprawdę ważne dla społeczeństwa. I myślę, że ważne jest, aby zawsze podkreślać, że w najlepszym interesie społeczeństwa jest pomoc w tworzeniu środowisk, w których ludzie z różnymi strukturami mózgu i sposobami zachowania mogą się dobrze rozwijać.

Źródła artykułów

Definicja zaburzenia ze spektrum autyzmu:NINDS, Data publikacji wrzesień 2015. Arkusz informacyjny dotyczący spektrum autyzmu