Test na zaburzenie osobowości unikającej: czy mam AVPD?

Skocz do: Dla kogo jest ten quiz? Jak dokładne jest to? Często zadawane pytania dotyczące zaburzeń osobowości unikających

Dla kogo jest ten quiz dotyczący zaburzeń osobowości unikających?

Poniżej znajduje się lista pytań, które odnoszą się do doświadczeń życiowych powszechnych wśród osób, u których zdiagnozowano zaburzenie osobowości unikającej – stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się wzorcem unikania społecznego, poczuciem nieadekwatności i nadwrażliwością na krytykę lub odrzucenie. Przeczytaj uważnie każde pytanie i zaznacz, czy doświadczyłeś tych myśli lub zachowańod wczesnej dorosłości.

Jak dokładne jest to?

Ten quiz jestNIEnamiastka formalnej diagnozy. Tylko licencjonowany specjalista zdrowia psychicznego lub lekarz może postawić formalną diagnozę zaburzenia osobowości unikającej. Jeśli zmagasz się z wymienionymi poniżej objawami, zachęcamy do skontaktowania się z lekarzem w celu uzyskania pomocy i wsparcia.

Psycomwierzy, że oceny mogą być wartościowym pierwszym krokiem w kierunku leczenia. Zbyt często ludzie przestają szukać pomocy ze strachu, że ich obawy nie są wystarczająco uzasadnione lub poważne, aby uzasadnić profesjonalną interwencję.

Twoja prywatność jest dla nas ważna. Wszystkie wyniki są całkowicie anonimowe.

Czy unikasz zajęć w pracy lub szkole, które mogą wiązać się z bliską współpracą z innymi, ponieważ obawiasz się, że będą krytykować lub odrzucać Ciebie i Twoje pomysły?Tak Nie CzasamiCzy unikasz nawiązywania nowych znajomości, jeśli nie masz pewności, że będziesz lubiany i akceptowany?Tak Nie CzasamiCzy często potrzeba innym kilku prób, aby zachęcić cię do przyłączenia się do zajęć grupowych, zanim zgodzisz się na udział?Tak Nie CzasamiCzy w związkach (romantycznych lub innych) trudno ci mówić o sobie i swoich uczuciach, bo boisz się osądzania?Tak Nie CzasamiJeśli ktoś jest wobec ciebie lekko krytyczny, czy czujesz się wyjątkowo zraniony i wycofujesz się z niego i sytuacji?Tak Nie CzasamiCzy często czujesz się niewystarczająco dobry lub chcesz, aby wszystko, co powiesz, było postrzegane przez innych jako złe lub głupie?Tak Nie CzasamiKiedy spotykasz nowych ludzi, czy jesteś szczególnie świadomy tego, że jesteś niezręczny, nieatrakcyjny lub gorszy?Tak Nie CzasamiCzy martwisz się podejmowaniem ryzyka lub próbowaniem nowych rzeczy ze strachu, że sam się zawstydzisz?Tak Nie CzasamiCzy widzisz potencjalne niebezpieczeństwo w sytuacjach, w których inni w twoim życiu biorą udział bez namysłu?Tak Nie Czasami

Wpisz swój adres e-mail poniżej, aby otrzymać bezpłatny e-biuletyn dotyczący zdrowia psychicznego firmy Psycom. (Bardzo się staramy, aby było świetnie i nie będziemy bombardować Twojej skrzynki odbiorczej)

E-mail Firma Remedy Health Media wykorzysta dane kontaktowe podane w tym formularzu, aby kontaktować się z Tobą w celu dostarczania aktualizacji i działań marketingowych. Przesyłając to żądanie, wyrażasz zgodę na otrzymywanie od nas takich wiadomości. Aby uzyskać więcej informacji o tym, jak wykorzystujemy dane osobowe, zapoznaj się z naszą polityką prywatności (https://www.remedyhealthmedia.com/privacy-policy).

Czas minął!

AnulujPrześlij quiz

Często zadawane pytania dotyczące zaburzeń osobowości unikających

Jak powszechne jest zaburzenie osobowości unikającej?

Zaburzenie osobowości unikającej dotyka około 2,5% populacji. Jest częściej diagnozowana u kobiet niż u mężczyzn.¹

Jaki lekarz diagnozuje zaburzenie osobowości unikającej?

Specjalista ds. zdrowia psychicznego, taki jak psychiatra, psycholog lub pracownik socjalny, może zdiagnozować zaburzenie osobowości unikającej. Może być również zdiagnozowany przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, mówi dr Rudy Nydegger, emerytowany profesor psychologii i zarządzania w Union College i szef wydziału psychologii w Ellis Hospital, oba w Schenectady w stanie Nowy Jork.

Jak diagnozuje się unikające zaburzenie osobowości?

Aby postawić diagnozę unikającego zaburzenia osobowości, specjalista ds. zdrowia psychicznego opiera się na Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wydanie 5 (DSM-5). Osoba musi wykazywać co najmniej cztery zachowania wymienione w DSM-5, aby zdiagnozować ten stan.²

Jak wygląda zaburzenie osobowości unikającej?

Ludzie z unikającym zaburzeniem osobowości są bardzo zaniepokojeni odrzuceniem, wyjaśnia dr Steven Hollon, profesor psychologii Gertrude Conaway Vanderbilt na Uniwersytecie Vanderbilt w Nashville w stanie Tennessee. Osoba chciałaby mieć przyjaciół i być towarzyska, ale tak bardzo obawia się, że zostanie odrzucona, że nie nawiązuje i nie utrzymuje przyjaciół, mówi Hollon. Angażują się w zachowania, które w końcu denerwują innych ludzi, nawet jeśli nie jest to ich intencją, mówi Hollon. Na przykład robią z kimś plany, ale w ostatniej chwili wycofują się.

Osoba z zaburzeniem osobowości unikającej spodziewa się negatywnych reakcji ze strony innych, więc zwykle unika ludzi, mówi dr Rudy Nydegger, emerytowany profesor psychologii i zarządzania w Union College i szef Wydziału Psychologii w Ellis Hospital, zarówno w Schenectady, New. York. Mówi, że mają niską samoocenę i poczucie nieadekwatności.

Jeśli zobaczysz w tłumie osobę z zaburzeniem osobowości unikającej, będzie kręciła się na obrzeżach, dodaje Nydegger. Jeśli spróbujesz nawiązać z nimi kontakt, poczują się niekomfortowo i spróbują skrócić spotkanie, mówi. Nie zostają zauważeni, ponieważ nie chcą być zauważeni.

dlaczego media społecznościowe są szkodliwe dla zdrowia psychicznego

Czy zaburzenie osobowości unikającej pogarsza się?

Jeśli nie jest leczony, tak. Podobnie jak w przypadku każdego zaburzenia osobowości, im dłużej trwają wzorce zachowań osobowości unikającej, tym głębiej się pogłębiają, mówi dr Rudy Nydegger, emerytowany profesor psychologii i zarządzania w Union College i szef Wydziału Psychologii w Ellis Hospital. w Schenectady w Nowym Jorku.

Czy można leczyć zaburzenie osobowości unikającej?

Wszystkie zaburzenia osobowości można leczyć, a to też jest możliwe, mówi dr Naftali Berrill, dyrektor Nowojorskiego Centrum Neuropsychologii i Nauk Sądowych w Glen Head w stanie Nowy Jork. Ale nigdy nie słyszałem, żeby ktoś powiedział, że miał kiedyś zaburzenie osobowości, a teraz nie ma, mówi. Jeśli masz zaburzenie osobowości, zawsze będzie ono odzwierciedlać Twój sposób życia na świecie. Mówi jednak, że można pracować nad leczeniem objawów, nawet bardzo trudnych do opanowania, z wykwalifikowanym terapeutą. Jak mówi, po leczeniu objawy zaburzenia osobowości unikającej mogą ulec poprawie.

Czy zaburzenie osobowości unikającej to to samo co lęk społeczny?

Nie. Fobia społeczna (SAD) jest bardziej powszechna niż unikająca osobowość, mówi dr Steven Hollon, profesor psychologii Gertrude Conaway Vanderbilt na Vanderbilt University w Nashville, Tennessee. W rzeczywistości, mówi, od 10 do 12% populacji może mieć SAD. Osoby z SAD bardzo chcą się zaprzyjaźnić, ale mają z tym problemy. Mogą być postrzegani jako zimni lub obojętni, ale tylko dlatego, że przywiązują tak dużą wagę do tego, jak się spotykają, aby nie zawstydzić siebie, że wydają się odległe lub rozkojarzone.

Czy unikające zaburzenie osobowości jest zaburzeniem lękowym?

Nie, mówi dr Rudy Nydegger, emerytowany profesor psychologii i zarządzania w Union College i szef wydziału psychologii w Ellis Hospital, oba w Schenectady w stanie Nowy Jork. Dla osoby z zaburzeniem osobowości unikającej istnieje pewien niepokój związany z przebywaniem w pobliżu innych ludzi, więc lęk jest jego objawem, wyjaśnia. Ale to nie jest zaburzenie lękowe.

Jaka jest różnica między unikającym zaburzeniem osobowości a antyspołecznym zaburzeniem osobowości?

Osoba z zaburzeniem osobowości unikającej boi się przebywać w pobliżu innych. Z drugiej strony osoba z antyspołecznym zaburzeniem osobowości nie boi się przebywać z innymi. Postrzegają innych ludzi jako ofiary, ludzi, którymi można manipulować i których można wykorzystać. Relacja jest ważna dla osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości tylko wtedy, gdy może wykorzystać ją dla własnych korzyści, mówi dr Rudy Nydegger, emerytowany profesor psychologii i zarządzania w Union College i szef Wydziału Psychologii w Ellis Hospital, obaj w Schenectady. , Nowy Jork.

sposoby na powstrzymanie obsesyjnych myśli

Jak często osoby z unikającym zaburzeniem osobowości zgłaszają się na leczenie?

Niestety, jest mało prawdopodobne, aby osoba żyjąca z unikającym zaburzeniem osobowości szukała leczenia – ponieważ nie wydaje jej się, że ma problem, wyjaśnia dr Naftali Berrill, dyrektor Nowojorskiego Centrum Neuropsychologii i Nauk Sądowych w Glen Head. Nowy Jork. Jest o wiele bardziej prawdopodobne, że zaniepokojony członek rodziny może zwrócić się do specjalisty zdrowia psychicznego w celu uzyskania pomocy dla tej osoby.

Członek rodziny może się martwić, że dana osoba wydaje się niespokojna i zaniepokojona tym, jak ludzie ją postrzegają i myślą, że ta osoba potrzebuje pomocy, mówi Berrill. Jeśli osoba z zaburzeniem osobowości unikającej zdecyduje się na leczenie, najprawdopodobniej będzie to spowodowane tym, że ktoś z jej bliskich zasugerował to, wyjaśnia.

Źródła artykułów

Hooley, Nock i Rzeźnik.Psychologia anormalna, wydanie 18.(2020). Rozdział 10: Zaburzenia osobowości.
Medscape. Jakie są kryteria diagnostyczne DSM-5 dla osobowości unikającej? (Wymaga subskrypcji.) Ostatnia aktualizacja strony 12 listopada 2019 r.

Ostatnia aktualizacja: 4 sierpnia 2021