Centrum Depresji: Powiedz mi wszystko, co muszę wiedzieć o depresji

Skocz do: Jak często Przyczyny depresji Rodzaje depresji Oznaki i objawy depresji Diagnoza depresji Leczenie depresji Często zadawane pytania na temat depresji Zasoby na depresję

Co to jest depresja?

Wyobraź sobie depresję jako prognozę pogody dla Twojego nastroju. W poniedziałek jest 100% szans na zachmurzenie i przelotne opady. We wtorek też. Środa wygląda równie ponuro. Właściwie następne dwa tygodnie pokazują tylko burze. Utknąłeś w tej paskudnej pogodzie i wydaje się, że nie widać ulgi.

Możesz czuć się samotny, ale masz dużo towarzystwa. Depresja – lub zaburzenie depresyjne (MDD), termin określający depresję kliniczną – jest jednym z najczęstszych schorzeń psychicznych, dotykającym około 350 milionów ludzi we wszystkich grupach wiekowych.

I po prostu usuńmy to z drogi: depresja to nie to samo, co smutek. To normalne, że od czasu do czasu czujesz się przygnębiony lub pozbawiony motywacji, ale depresja jest bardziej stała. I ma prawdziwą, biologiczną podstawę. To poważne zaburzenie nastroju, które może negatywnie wpłynąć na twoje zdrowie i jakość życia, a także na najbliższych.

ten definicja kliniczna , oparty na piątym wydaniu Podręcznika Diagnostycznego i Statystycznego Zaburzeń Zdrowia Psychicznego (DSM-5), to okres co najmniej dwóch tygodni, w którym osoba doświadczyła obniżonego nastroju lub utraty zainteresowania lub przyjemności w codziennych czynnościach i miała większość określonych objawów, takich jak problemy ze snem, jedzeniem, energią, koncentracją czy poczuciem własnej wartości. Definicja ta wyklucza smutek po żałobie.

Aż dwie trzecie osób zmagających się z depresją dosłownie próbuje się uśmiechnąć i znieść – nie szukają ani nie otrzymują pomocy, której potrzebują, aby sobie z nią poradzić – a ci, którzy często mijają miesiące, zanim zajmą się tym u swojego lekarza. Depresja może utrzymywać się przez lata, jeśli nie jest leczona i może prowadzić do: objawy fizyczne, a nawet myśli samobójcze . Nawet jeśli epizod ustąpi sam, może się powtórzyć.

Na szczęście piętno związane z chorobami psychicznymi, takimi jak depresja, nadal się zmniejsza. A dzięki badaniom przesiewowym w kierunku depresji dostępnym obecnie w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, istnieje nadzieja, że więcej osób uzyska dostęp do leczenia, którego potrzebują.

Jak powszechna jest depresja?

Poważna depresja jest jedną z najczęstszych chorób psychicznych w kraju. Szacuje się, że 17,3 miliona dorosłych w Stanach Zjednoczonych zgłosiło przynajmniej jeden poważny epizod depresyjny w ciągu roku, jak wynika z raportu Agencji ds. Nadużywania Substancji i Opieki Zdrowotnej (SAMHSA) z 2017 roku.

To 7,1% wszystkich dorosłych w wieku 18 lat i starszych. Kobiety częściej doświadczają epizodów dużej depresji niż mężczyźni (8,7% w porównaniu z 5,3% w przypadku dorosłych mężczyzn).

Depresja jest szczególnie przytłaczająca dla pracowników: według Światowej Organizacji Zdrowia jest to najważniejsza przyczyna niepełnosprawności na całym świecie. Całkowite obciążenie ekonomiczne MDD szacuje się na 210,5 miliarda dolarów rocznie w samych Stanach Zjednoczonych – liczba ta odzwierciedla koszty związane z opuszczonymi dniami, zmniejszoną produktywnością, leczeniem depresji i samobójstwem.

Statystyki depresji w Stanach Zjednoczonych (USA)

Jakie są przyczyny depresji?

Nie ma jednej przyczyny depresji, ponieważ pewną rolę odgrywa kombinacja czynników genetycznych, biologicznych, środowiskowych i psychologicznych. Obejmują one:

Fizyczna struktura lub chemia mózgu.U niektórych osób z depresją skany mózgu wskazują na mniejszy hipokamp, który odgrywa rolę w pamięci długotrwałej. Badania pokazują, że ciągłe narażenie na stres może zaburzać wzrost komórek nerwowych w tej części mózgu.
Poziomy serotoniny są niezrównoważone.Oto kolejna rzecz, która dzieje się w mózgu, która może być ze sobą powiązana, receptory serotoniny działają inaczej niż u osoby bez depresji. Dlatego niektóre leki działają na serotoninę.
Historia depresji w rodzinie.Ktoś, kto ma rodzica lub rodzeństwo z MDD, ma dwa lub trzy razy większe ryzyko zachorowania na depresję niż przeciętna osoba (lub 20-30% szansy w porównaniu z 10%).
Kod genetyczny jest inny.Kiedy się rodzisz, od każdego z rodziców otrzymujesz krótki lub długi gen. Są to tak zwane allele. Okazuje się, że posiadanie jednego lub więcej krótkich jest związane z większą skłonnością do depresji, gdy dzieje się coś złego.
Historia innych zaburzeń lub współistniejących schorzeń psychicznych. Stres pourazowy , zaburzenia związane z używaniem substancji i trudności w uczeniu się są często związane z depresją lub mogą ją utrwalać. Lęk jest duży: do 50% osób cierpiących na depresję ma również zaburzenia lękowe.
Stresujące lub ważne wydarzenia życiowe. Przemoc, problemy finansowe, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy – te sytuacje mogą wywołać depresję. Ale nawet pozytywne wydarzenia, takie jak wielka przeprowadzka, ślub, ukończenie szkoły lub przejście na emeryturę, również mogą wpędzić Cię w depresję. Po pierwsze, te wydarzenia zmieniają twoją rutynę, ale mogą również wywoływać uczucie, że niezależnie od tego, jaki jest sukces lub szczęśliwa okazja, nie jest zasłużona.
Zmiany hormonalne.Cykle miesiączkowe, ciąża i poród mogą powodować napady depresji.
Pewne warunki fizyczne, podobnie jak przewlekły ból lub bóle głowy, wykazują korelację z depresją lub mogą ją pobudzać.
Niektóre leki,jak środki nasenne i leki na ciśnienie krwi, mogą również powodować objawy depresji.

Jakie są rodzaje depresji?

Poważna depresja jest klasycznym typem depresji i jest rozpoznawany lub określany jako MDD (znany również jako depresja jednobiegunowa). Osoby z poważną depresją mają objawy depresji przez większość dnia, prawie codziennie, w przypadku epizodów trwających co najmniej dwa tygodnie i mogą doświadczać nawracających epizodów przez całe życie. W ramach MDD można dalej podzielić depresję na kilka konkretnych podtypów:

skutki uboczne lamotryginy 200 mg

Sezonowe zaburzenia afektywne (SAD) pojawia się w określonych porach roku – zwykle zimy – spowodowanej słabszym naturalnym światłem słonecznym.
Depresja nietypowa Największym wyróżnikiem jest reaktywność nastroju. Osoby z tego rodzaju depresją widzą, że ich nastrój poprawia się, gdy dzieje się coś pozytywnego.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe kiedyś nazywano ją depresją maniakalną i obejmuje naprzemienne epizody depresji i skrajnie podwyższoną energię.
Depresja psychotyczna występuje, gdy osoba doświadcza epizodów depresyjnych tak poważnych, że zaczyna mieć fałszywe przekonania (urojenia) lub słyszy lub widzi rzeczy, których inni nie słyszą lub nie widzą (omamy).
Depresja poporodowa występuje po porodzie. Matki mogą czuć się oderwane od swojego nowego dziecka lub obawiać się, że mogą skrzywdzić swoje dziecko.
Zaburzenia dysmorficzne przedmiesiączkoweto ciężka depresja, która pojawia się w drugiej połowie cyklu miesiączkowego.
Sytuacyjna depresja , lub zaburzenie adaptacyjne, odnosi się do depresji, która jest wywołana przez znaczące wydarzenie zmieniające życie.
Uporczywe zaburzenie depresyjne kiedyś nazywano dystymią. Jest to przewlekła forma depresji – zwykle z łagodniejszymi objawami – w której epizod utrzymuje się przez długi czas, czasami dwa lata lub dłużej. Można to opisać jako uczucie, jakbyś żył na autopilocie.

Oznaki i objawy depresji

Doświadczenie połączenia tych objawów – wraz z co najmniej obniżonym nastrojem lub utratą przyjemności – przez okres co najmniej dwóch tygodni może oznaczać epizod depresyjny (więcej informacji w 7 zaskakujących objawów depresji ):

Uporczywe uczucia smutku, beznadziejności, bezwartościowości lub pustki. Przez większość czasu czujesz się przygnębiony.
Utrata zainteresowania zajęciami — nawet rzeczami, które kiedyś kochałeś. To tak, jakbyś po prostu tracił motywację i czuł się bezinteresowny.
Kłopoty ze snem lub zasypianiem. Masz trudności z zasypianiem, pozostawaniem we śnie lub wstawaniem z łóżka. Nie mówimy o sporadycznym uderzaniu w drzemkę; to tak, jakby twoje ciało było pokryte 50-kilogramowym obciążonym kocem i nie możesz wstać z łóżka.
Zmiany apetytu lub wagi. Przejadasz się, tracisz apetyt lub doświadczasz znacznego przyrostu lub utraty wagi bez diety (około 20 procent swojej wagi). Czasami ludzie trochę się spieszą z jedzeniem, więc szukają tej windy, a to prowadzi do przejadania się; innym razem możesz po prostu nie mieć apetytu.
Zmęczenie lub zmniejszona energia. Cały czas czujesz się wyczerpany lub masz ochotę spędzać dni na kanapie lub w łóżku.
Trudności z jasnym lub szybkim myśleniem, zapamiętywaniem szczegółów, koncentracją lub podejmowaniem decyzji. Czujesz się rozkojarzony, a skupienie wydaje się niemożliwe.
Drażliwość, frustracja lub pesymizm. Twój nastrój i przestrzeń nad głową są przez większość czasu negatywne.
Bóle fizyczne i bóle. Możesz mieć bóle głowy, bóle brzucha lub napięcie szyi.
Nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie, z planem lub bez takiego planu. Jeśli Ty lub ktoś inny potrzebuje teraz pomocy, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 1-800-273-TALK (8255) .

Oznaki i objawy depresji

Jak wygląda depresja?

Zadamy Twoje pytanie kilkoma własnymi pytaniami: Czy jesteś kobietą? Czy jesteś nastolatkiem? Depresja może również wpływać na różne grupy wiekowe i płeć w wyjątkowy sposób:

Kobiety są bardziej skłonni do ruminacji (martwienia się, rozpamiętywania lub ponownego wyrażania negatywnych uczuć). Może to wyglądać jak negatywna rozmowa, nagłe napady płaczu, poczucie winy lub obwinianie siebie. Kobiety są również bardziej podatne na depresję w tym samym czasie, co zaburzenia lękowe, takie jak lęk napadowy, zaburzenia odżywiania lub zachowania obsesyjno-kompulsywne.

Ale z depresją częściej wykazują oznaki drażliwości, gniewu, apatii, zachowania eskapistyczne (np. spędzanie większej ilości czasu w pracy) lub zachowania lekkomyślnego (np. nadużywanie alkoholu lub innych substancji).

Młodsze osobymoże zmagać się z depresją i MDD (chociaż średni wiek zachorowania to 32 lata). Dzieci oraz wiek dojrzewania mogą czasami wykazywać nadwrażliwość, wycofanie społeczne, słabe wyniki w szkole, częste dolegliwości fizyczne (takie jak bóle głowy i bóle brzucha) lub poczucie niekompetencji i rozpaczy (jakby nie mogli zrobić nic dobrze lub że wszystko jest ich winą).

Osoby starsze i osoby starsze często są błędnie diagnozowani lub nie leczeni z powodu depresji, ponieważ ich objawy mogą być mylone z innymi zaburzeniami (na przykład dezorientacja lub problemy z pamięcią spowodowane przez depresję mogą wyglądać jak choroba Alzheimera) lub mogą zakładać, że ich uczucia są nieuniknioną częścią procesu starzenia. Dla wielu smutek nie jest największym wskaźnikiem depresji; zamiast tego często dominują dolegliwości fizyczne (bóle, nasilające się bóle głowy). Problemy ze snem, niska motywacja, zaniedbanie opieki osobistej lub higieny oraz fiksacja na punkcie śmierci to inne objawy depresji u osób starszych.

Jak diagnozuje się depresję?

W dzisiejszych czasach rutynowa wizyta u lekarza ogólnego może wystarczyć, aby otrzymać diagnozę. Standardowe narzędzia do badań przesiewowych, takie jak Kwestionariusz Zdrowia Pacjenta (PHQ-9) – ankieta obejmująca dziewięć elementów, których lekarze używają do oceny ciężkości depresji – stają się szeroko stosowane w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej do badań przesiewowych w kierunku schorzenia.

W rzeczywistości większość pacjentów z depresją będzie diagnozowana i leczona przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, a nie specjalistów czy psychiatrów, mówi dr med. James Murrough, dyrektor Centrum Depresji i Niepokoju ds. Wykrywania i Leczenia w Mount Sinai.

Depresja jest diagnozowana głównie na podstawie historii i objawów klinicznych lub określonego wzoru objawów, mówi dr Murrough, co oznacza, że nie ma badania krwi na MDD. Ale jeśli masz objawy, takie jak zmiany snu lub apetyt, twój lekarz może zbadać inne stany niezwiązane ze zdrowiem psychicznym (problem z tarczycą jest klasycznym przykładem).

Pierwszą rzeczą, jaką może zrobić twój lekarz, jest zlecenie badań krwi – nie po to, by postawić diagnozę depresji, ale by wykluczyć rzeczy, które mogą być podszywające się pod depresję, wyjaśnia dr Murrough. Na przykład niedoczynność tarczycy może objawiać się niskim samopoczuciem i uczuciem spowolnienia, a niedokrwistość z niedoboru żelaza jest kolejnym powodem, dla którego niektórzy ludzie mogą mieć niski poziom energii.

Ostatecznie lekarze szukają spójnego wzorca objawów, które reprezentują wyraźną zmianę w stosunku do poprzedniego stanu, a także obiektywne oznaki upośledzenia czynnościowego, mówi dr Murrough. Zapytają, kiedy zaczęły się twoje objawy i jak się czułeś wcześniej, przyjrzyj się historii rodziny i wykorzystaj wynik z PHQ-9, aby pomóc w diagnozie. Ważne jest również, aby pamiętać, że kiedy pacjent wspomina myśli o samobójstwie, jest to główna czerwona flaga.

Depresja i ciąża

Między zmianami hormonalnymi, stresem i innymi zmianami środowiskowymi, zajście w ciążę może wzmocnić słowo D.

Depresja okołoporodowa

Czego się spodziewać, kiedy się spodziewasz? Aż dla 23% osób, które poczęły, okres ten może nadejść wraz z pojawieniem się niepożądanych objawów depresji. Depresja okołoporodowa obejmuje duże i mniejsze epizody depresyjne, które występują w czasie ciąży lub w ciągu pierwszych 12 miesięcy po porodzie.

W czasie ciąży zmiany hormonalne mogą wpływać na substancje chemiczne w mózgu i czasami mogą powodować nasilenie lęku lub depresji. Ale możliwe wyzwalacze mogą również obejmować leczenie niepłodności, poprzednią utratę ciąży i powikłania podczas ciąży. Oznaki i objawy depresji w czasie ciąży, znanej również jako depresja przedporodowa, są podobne do MDD i można je skutecznie leczyć przy odpowiedniej pomocy (nawet przy podejściu wolnym od narkotyków, takim jak terapia rozmową).

Blues po narodzinach dziecka

Jeśli po porodzie doświadczasz trochę emocjonalnej depresji poporodowej – wahania nastroju, płacz i niepokój, który nie daje Ci spać w nocy – pozbądź się siebie, ponieważ większość młodych matek przechodzi przez to (cześć, poważna zmiana w życiu!). Jeśli po dwóch tygodniach objawy te utrzymują się, może to być depresja poporodowa.

Badania wykazały, że jedna na siedem matek doświadcza depresji poporodowej rok po porodzie. Osoby z wcześniejszą historią depresji mogą mieć większą szansę na rozwój depresji poporodowej. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o planie leczenia i postaraj się poprosić o pomoc przyjaciół i rodzinę, kiedy tylko tego potrzebujesz (rodzicielstwo jest wystarczająco stresujące!). I jak zawsze pamiętaj, że depresja okołoporodowa nie jest ani wstydem, ani wadą charakteru ani oznaką słabości.

Jakie są sposoby leczenia depresji ?

Istnieją stale ewoluujące sposoby leczenia depresji, a mieszanka będzie zależeć od wszystkiego, od tego, jak długo ją masz i od nasilenia objawów.

Leki

Nie ma wstydu w przyjmowaniu leków na depresję. Ludzie rutynowo przyjmują leki na dolegliwości fizyczne, a choroba psychiczna nie różni się niczym.

Antydepresanty działają poprzez oddziaływanie na neuroprzekaźniki w mózgu. Typowe rodzaje leków przeciwdepresyjnych obejmują selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny (SNRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego norepinefryny i dopaminy (NDRI). Zobacz listę i opisy tych leków tutaj i porozmawiaj z lekarzem, aby ustalić, który lek jest odpowiedni dla Ciebie. Jeśli martwisz się możliwymi skutkami ubocznymi, pamiętaj, że każdy lek można zmniejszyć lub odstawić.

Jednym z głównych osiągnięć badań psychofarmakologicznych nad lekooporną depresją jest: ketamina , który jest stosowany w medycynie jako środek znieczulający. Ważne jest, aby wiedzieć, że ketamina jest korzystna tylko dla bardzo specyficznej podgrupy populacji, mówi psycholog Jessica Stern, adiunkt kliniczny na Wydziale Psychiatrii w NYU Langone Health, i może być stosowana tylko po kilku innych pełne kursy terapii – zarówno psychoterapii, jak i wielu innych leków – zostały szeroko wypróbowane. Oznacza to, że ketamina normalnie nie byłaby pierwszą ani drugą linią leczenia.

Terapia

Kto w dzisiejszych czasach nie chodzi na terapię? To tak samo część zwykłej rozmowy, jak pogoda. Psychoterapia (inaczej terapia rozmowa), czasami wraz z lekami, może być bardzo korzystna w leczeniu, radzeniu sobie i skracaniu czasu trwania epizodu depresji.

Leczenie oparte na dowodach, takie jak Terapia poznawczo-behawioralna (CBT), Terapia Akceptacji i Zaangażowania oraz Dialektyczna terapia behawioralna okazały się bardzo skuteczne w leczeniu depresji, mówi dr Stern. Te psychoterapie to aktywne terapie oparte na umiejętnościach, które pomagają osobom rozwijać i utrzymywać umiejętności radzenia sobie z trudnymi myślami i uczuciami.

Wyszkoleni eksperci, tacy jak psychiatrzy i psychologowie, mogą zaoferować wiele rodzajów tych terapii, od terapii światłem w przypadku sezonowych zaburzeń afektywnych po CBT, które wpływają na zmianę procesów myślowych. Jednym z celów CBT jest aktywacja behawioralna, skuteczne leczenie i technika, dzięki której terapeuta może pomóc w zaplanowaniu przyjemniejszych zajęć, które wnoszą spełnienie, znaczenie lub przyjemność do twojego życia. Według dr Sterna aktywacja behawioralna może nawet potencjalnie zmniejszyć prawdopodobieństwo depresji u osób, które odwiedzają terapeutę z powodów innych niż MDD.

Terapia może być teraz jeszcze bardziej dostępna niż kiedykolwiek wcześniej. Z powodu pandemii ponad trzy czwarte klinicystów twierdzi, że obecnie świadczy swoje usługi zdalnie, głównie przez telefon lub wideo na wyznaczonej platformie telezdrowia. Nie masz więc wymówki, aby nie umówić się na spotkanie. Niezależnie od tego, czy masz MDD, czy tylko codzienne zmagania ze zdrowiem psychicznym, badania wykazały, że przed COVID-19, a teraz coraz częściej z COVID-19, psychoterapia oparta na telezdrowiu jest niezwykle skuteczna, wyjaśnia dr Stern. Pozwala to na prowadzenie psychoterapii bardzo podobnie do psychoterapii osobistej, jednocześnie zmniejszając bariery, które mogą utrudniać osobiste uczestnictwo w sesjach. Innymi słowy, nie musisz podróżować ani szukać opieki nad dziećmi, a sesja odbywa się wygodnie we własnym domu.

Inne zabiegi

Zabiegi urządzeń, takie jak przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS) i Terapia elektrowstrząsami (ECT) może być korzystne i odpowiednie dla niektórych osób, dodaje dr Stern. TMS, ECT i stymulacja nerwu błędnego (VNS) – nowsza metoda leczenia, która polega na chirurgicznym wszczepieniu urządzenia podobnego do rozrusznika wzdłuż nerwu obwodowego szyi – to wszystkie rodzaje metod stymulujących mózg, które mogą brzmieć bardzo sci-fi, ale mogą być skuteczne po pierwszym wypróbowaniu terapii i leków.

Zdrowe nawyki

Każde leczenie depresji powinno pokrywać się z utrzymywaniem zdrowej diety, regularnymi ćwiczeniami, produktywnym harmonogramem snu i – tak – nawet świadomymi praktykami samoopieki. Wszystko to jest pomocne w łagodzeniu lub zmniejszaniu nasilenia objawów, mówi dr Stern.

Ćwiczenia pomagają lepiej radzić sobie ze stresem, a uwalniane podczas ćwiczeń endorfiny mogą pobudzić umysł. Intensywne badania pokazują, że ćwiczenia i aktywność fizyczna mogą mieć znaczący wpływ na depresję, szczególnie u osób z łagodną lub umiarkowaną depresją – dodaje. Może to obejmować treningi sercowo-naczyniowe, rozciąganie lub aktywność fizyczną opartą na uważności, taką jak joga. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) informuje, że aktywność fizyczna pomaga również lepiej spać w nocy, wywołując reakcję łańcuchową dla bardziej wspierającej rutyny.

Medytacja to kolejny bardzo skuteczny sposób na oczyszczenie głowy i uspokojenie ciała. Możesz także spróbować prowadzić dziennik — niektórzy ludzie uważają, że pomaga wyrazić swoje myśli na papierze zamiast wlewać je do środka. Porozmawiaj także z bliskimi przyjaciółmi i rodziną o swoich zmaganiach. Posiadanie systemu wsparcia społecznego odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia.

Odzyskiwanie to podróż, a nie cel. Złe dni nadal nadejdą, ale przy dobrze ukierunkowanym leczeniu powinieneś być w stanie przezwyciężyć ekstremalne upadki. Chociaż nauka nie znalazła jeszcze lekarstwa na zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, całkowicie możliwe jest szczęśliwe i satysfakcjonujące życie pomimo tego.

Związek RX

Paragraf 22 z depresją polega na tym, że twoja sieć społecznościowa jest niezwykle ważna dla manewrowania przez lepsze samopoczucie,aletak łatwo jest sabotować swoje połączenia z przyjaciółmi i rodziną, ponieważ myślisz, że chcesz być sam, albo jesteś tak wycofany, że ludzie zaczynają zostawiać cię w spokoju. Przeczytaj artykuł Psycom, Życie z osobą z depresją jeśli ktoś, na kim ci zależy, jest w złym miejscu.

Ryzyko depresji i samobójstwa

Depresja zwykle nie prowadzi do myśli samobójczych. Jednak według amerykańskiego Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej badania wykazały, że około 2% osób leczonych na depresję w warunkach ambulatoryjnych umrze przez samobójstwo. Jeśli leczenie jest hospitalizowane, liczba ta podwaja się do czterech procent. Mężczyźni częściej umierają przez samobójstwo po depresji niż kobiety. Znajdź infolinie i organizacje w celu uzyskania wsparcia w naszym katalog zasobów zdrowia psychicznego w nagłych wypadkach .

Często zadawane pytania na temat depresji

Jakie są przyczyny depresji?

Nie ma jednej przyczyny depresji, ale istnieją czynniki, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo jej wystąpienia. Należą do nich śmierć lub utrata, nadużycia, inne traumatyczne wydarzenia, niektóre leki, genetyka, nadużywanie substancji i inne.

Kto najprawdopodobniej cierpi na depresję?

Depresja najczęściej występuje u osób dorosłych w wieku od 45 do 65 lat.

Jak mogę pomóc komuś z depresją?

Pomaganie komuś z depresją może nie wyglądać w jeden sposób. Jednak rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc, obejmują zachęcanie do leczenia, słuchanie ze współczuciem, pomaganie osobie cierpiącej w codziennych zadaniach, bycie czujnym na oznaki zachowań samobójczych i upewnienie się, że dbasz również o siebie.

Który kraj ma najwyższy wskaźnik depresji?

Chiny mają najwyższy wskaźnik jednobiegunowych zaburzeń depresyjnych na świecie.

Czy depresja może ustąpić sama bez leczenia?

Co zaskakujące, niektórzy eksperci twierdzą, że tak. U niektórych osób depresja ma charakter cykliczny lub sezonowy i mogą ostatecznie wyzdrowieć i ustąpić bez żadnej konkretnej interwencji, mówi dr Murrough. Ale wiemy również, że leczenie, takie jak psychoterapia i leki, może poważnie zmniejszyć objawy i czas trwania epizodu depresji. Wiele osób cierpiących na depresję nigdy nie szuka leczenia, dlatego z punktu widzenia zdrowia publicznego chcemy nadal zmniejszać piętno wokół niej.

Czy możesz zapobiec depresji?

Chociaż nie ma pewnego sposobu na zapobieganie depresji, jednym z największych czynników chroniących przed depresją jest więzi społeczne i wsparcie społeczne, dodaje dr Stern. Twierdzi, że utrzymywanie zdrowych przyjaźni i relacji może potencjalnie znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo lub nasilenie depresji. Co więcej, szansa, że dana osoba otrzyma opiekę z powodu objawów depresji, często zależy od jej sytuacji społecznej, mówi dr Murrough. Przyjaciele lub rodzina zauważają, że ktoś nie jest sobą, ma problemy z wstawaniem z łóżka, opuszcza zajęcia i spotkania, i pomoże im szukać opieki. Ktoś, kto jest stosunkowo odizolowany, może być narażony na ryzyko niepodjęcia leczenia, a to z kolei popada w głębszą depresję. Klucz? Pielęgnuj swoje relacje i zachęcaj się nawzajem do otwartej rozmowy o swoich uczuciach, bez osądzania. Im bardziej możemy odstygmatyzować emocje, tym bardziej możemy pomóc w zapobieganiu lub spowolnieniu progresji negatywnych emocji do objawów depresji, mówi dr Stern.

Kto jest zagrożony depresją?

Osoby najbardziej narażone na rozwój depresji to kobiety, osoby starsze, osoby z osobistą lub rodzinną historią depresji, przewlekłe stresory, osoby z innymi współistniejącymi schorzeniami psychicznymi i fizycznymi, niskim statusem społeczno-ekonomicznym oraz osoby przyjmujące leki, które mogą powodować depresję, takie jak antykoncepcja lub niektóre leki przeciwlękowe.

Jaka jest różnica między normalną żałobą po stracie a MDD?

Kiedy doświadczasz utraty kogoś bliskiego, to normalne, że odczuwasz smutek i uczucie pustki przez kilka tygodni lub dłużej, ale powinno być lepiej, mówi dr Murrough. Jeśli z biegiem czasu zaczynasz czuć się gorzej, a nie lepiej, to czerwona flaga. Być może, bardziej krytycznie, typowa reakcja żalu nie brzmi: moje życie nie jest już warte życia. Rozważ skorzystanie z leczenia, jeśli Ty lub ktoś inny tego doświadcza.

Jakie pokarmy pomagają złagodzić depresję?

Chociaż nie udowodniono, że żadna konkretna dieta łagodzi depresję, zdrowa dieta może pomóc Ci poczuć się najlepiej fizycznie i psychicznie. Niektóre pokarmy mogą być powiązane ze zdrowiem mózgu i wsparciem pamięci, czujności i nastroju. Przykłady obejmują żywność zawierającą kwasy tłuszczowe omega-3 (znajdujące się w orzechach i tłustych rybach, takich jak łosoś), przeciwutleniacze (jagody, brokuły) i składniki odżywcze, takie jak cholina (znajdująca się w żółtku jaja). Zawsze porozmawiaj z lekarzem przed wprowadzeniem jakichkolwiek poważnych zmian w diecie.

Pomocne zasoby, jeśli masz depresję

Infolinie depresyjne mogą pomóc — już teraz. Jeśli doświadczasz kryzysu psychicznego lub ktoś, kogo kochasz, jest w niebezpieczeństwie, skontaktuj się z wykwalifikowanym specjalistą ds. zdrowia psychicznego.

Oto kilka szybkich numerów do bezpłatnego, poufnego wsparcia 24/7, jeśli potrzebujesz pomocy teraz:

W nagłych wypadkach:

Zadzwoń na 911

Do zapobiegania samobójstwom:

Krajowa linia ratunkowa w zapobieganiu samobójstwom

1-800-273-ROZMOWA (8255)

Do skierowanie na leczenie i informacje dotyczące zaburzeń psychicznych i/lub używania substancji psychoaktywnych:

Krajowa Infolinia SAMHSA

1-800-662-POMOC (4357)

Dla młodzieży LGBTQ+:

Żywotność projektu Trevor

1-866-488-7386