Depresja u kobiet

Skocz do: Powoduje Oznaki i objawy Leczenie

Różne formy depresji

Jako kobiety mamy wiele życiowych ról. Matka, żona, pracownik, przyjaciel, uzdrowiciel, opiekun, a lista jest długa. Złożoność wszystkich tych ról może powodować wzloty i upadki przez całe życie. Niektóre z tych zmian nastroju mogą być spowodowane wydarzeniami życiowymi (np. kłótnia z przyjacielem) lub mogą być spowodowane hormonami (np. ciąża, cykl menstruacyjny). Ogólnie rzecz biorąc, po kilku dniach Twoje emocje zwykle się wyrównują i nie czujesz się już przygnębiony. Ale jeśli cierpisz na depresja , twoje upadki nie znikają po kilku dniach i mogą przeszkadzać w codziennych czynnościach życiowych i relacjach. Może to być wyniszczający cykl i może wystąpić z wielu przyczyn. Objawy mogą trwać tygodnie, miesiące lub lata i mogą występować sporadycznie lub jednorazowo.

Depresja jest prawiedwukrotnie częściej dotyka kobietyniż mężczyźni i ma inne przyczyny przyczynowe u kobiet niż u mężczyzn. Czynniki sprzyjające to hormony reprodukcyjne, odmienna reakcja kobiet na stres oraz presja społeczna, która jest charakterystyczna dla doświadczeń życiowych kobiety. Poniżej wymieniono różne formy depresji najczęściej występujące u kobiet.

Poważna depresja

Poważna depresja to ciężka forma depresji, w której kobieta traci zdolność do odnajdywania przyjemności w czynnościach, które kiedyś uważano za przyjemne. Ponadto wpływa na zdolność kobiety do pracy, snu i jedzenia w normalne i efektywne sposoby, a także zwykle negatywnie wpływa na relacje międzyludzkie i społeczne. W przypadku dużej depresji, znanej również jako ciężkie zaburzenie depresyjne, stan depresji może utrzymywać się przez dłuższy czas i często towarzyszy mu niska samoocena.

Depresja poporodowa

To jest szczególna forma depresja występująca po urodzeniu dziecka – często określany jako baby blues. Typowe objawy depresji pojawiają się w miesiącach po porodzie, a u niektórych kobiet mogą wystąpić jeszcze w ciąży.

Uporczywe zaburzenie depresyjne

Uważany za łagodniejszą formę depresji, jest to przedłużony nastrój depresyjny, który utrzymuje się przez dwa lata lub dłużej. Epizody dużej depresji (tj. cięższe formy depresji) mogą nadal występować podczas uporczywego zaburzenia depresyjnego.

Zaburzenia dysmorficzne przedmiesiączkowe

Depresja związana z cyklem menstruacyjnym kobiety. W tej formie depresji silne wahania nastroju, niepokój i negatywne myśli pojawiają się na tydzień przed rozpoczęciem miesiączki i zanikają po rozpoczęciu miesiączki. Objawy depresji są na tyle poważne, że negatywnie wpływają na relacje międzyludzkie i zakłócają codzienne czynności.

co to jest wysoko funkcjonująca depresja

Niektóre z wyróżniających czynników różnicujących depresję między kobietami a mężczyznami obejmują:

Kobiety czują się niespokojne i przestraszone; mężczyźni czują się ostrożni
Kobiety obwiniają się za depresję; mężczyźni obwiniają innych
Kobiety zwykle czują się smutne, bezwartościowe i apatyczne, gdy są przygnębione; mężczyźni czują się drażliwi i źli
Kobiety w depresji częściej unikają konfliktów; mężczyźni są bardziej skłonni do tworzenia konfliktów
Kobiety zwracają się do jedzenia, a przyjaciele do samoleczenia; mężczyźni zwracają się do alkoholu, telewizji, seksu lub sportu na samoleczenie
Kobiety czują się apatyczne i nerwowe; mężczyźni czują się wzburzeni i niespokojni
Kobiety łatwo mówią o swoich uczuciach zwątpienia i rozpaczy; mężczyźni ukrywają poczucie zwątpienia i rozpaczy – uważając to za oznakę słabości

Co powoduje depresję u kobiet?

Istnieje wiele czynników genetycznych, hormonalnych, psychologicznych i społecznych, które wchodzą w grę przy podawaniu przyczyny depresji u kobiet.

Biologia i hormony

Z biologicznego punktu widzenia depresja występuje w rodzinach – z naukowymi dowodami na to, że niektóre układy genetyczne są bardziej podatne na depresję, podczas gdy niektóre układy genetyczne są na nią bardziej odporne. Uważa się jednak, że czynniki środowiskowe wchodzą w interakcję z predyspozycjami genetycznymi. To znaczy, tylko dlatego, że możesz być bardziej podatny na depresję z powodu swoich genów, zdrowe relacje rodzinne i społeczne mogą zwiększyć odporność.

Inne czynniki biologiczne i hormonalne również mogą zwiększać ryzyko zachorowania na depresję. Problemy z ciążą, płodnością, okresem okołomenopauzalnym, menopauzą i cyklami menstruacyjnymi zwiększają czynniki ryzyka rozwoju depresji u kobiet. Większość z nich wynika z braku równowagi hormonalnej i szybkich wahań hormonów reprodukcyjnych. Ogólnie rzecz biorąc, problemy zdrowotne, szczególnie te związane z przewlekłą chorobą lub niepełnosprawnością, mogą powodować depresję u kobiet, podobnie jak zmiany w życiu medycznym – takie jak częste diety i rzucenie palenia.

Przyczyny psychologiczne

Kobiety są bardziej podatne na psychologiczne przyczyny depresji niż mężczyźni. Kobiety, które mają tendencję do bycia bardziej emocjonalnymi, częściej powtarzają negatywne myśli podczas napadów depresji. Chociaż jest to normalna reakcja na płacz, rozmowę z przyjaciółmi i powtarzanie, dlaczego jesteś w stanie depresji, badania wykazały, że przeżuwanie depresji może powodować jej dłuższe, a nawet pogarszać. W przeciwieństwie do tego, mężczyźni mają tendencję do odwracania uwagi od stanu depresyjnego – co, jak wykazano, skraca czas trwania objawów. Dodatkowymi czynnikami psychologicznymi, które mają tendencję do wpływania na kobiety, a nie na mężczyzn, są negatywne obrazy ciała i depresja wywołana stresem. Kobiety są bardziej podatne na stres niż mężczyźni, ponieważ wykazano, że ich podwyższony poziom progesteronu zapobiega wyrównaniu hormonów stresu. Negatywne problemy z obrazem ciała zwykle zaczynają się w okresie dojrzewania i wydają się być skorelowane z początkiem dojrzewania u kobiet.

Przyczyny społeczne

Umiejętności radzenia sobie, wybór relacji i wybory dotyczące stylu życia wpływają na kobiety inaczej niż na mężczyzn. Jako kobieta bardziej prawdopodobne jest wystąpienie depresji spowodowanej problemami małżeńskimi lub w związku, problemami z równowagą między życiem zawodowym a prywatnym, problemami finansowymi i stresującymi wydarzeniami życiowymi, w tym utratą bliskiej osoby.

jakie są napady paniki

Oprócz wymienionych powyżej biologicznych, psychologicznych i społecznych przyczyn depresji, Narodowy Instytut Zdrowia wskazują, że następujące są również zwiększone czynniki ryzyka depresji u kobiet:

Śmierć rodzica przed 10 rokiem życia
Utrata pracy, problemy w związkach, rozwód
Przemoc fizyczna lub seksualna w dzieciństwie
Historia zaburzeń nastroju
Stosowanie niektórych leków

Symptomy i objawy

Oznaki i objawy depresji różnią się w zależności od kobiety. Poniżej wymieniono niektóre z najczęstszych oznak i objawów:

Uczucia pustki, beznadziejności, rozpaczy i smutku
Drażliwość, niepokój i poczucie winy
Uczucie wyczerpania, silnego zmęczenia
Utrata zainteresowania wcześniej przyjemnymi zajęciami
Niezdolność do koncentracji lub zapamiętania szczegółów
Myśli samobójcze lub próby samobójcze
Zaburzenia snu; spanie za dużo lub za mało, bezsenność
Zmiany apetytu – jedzenie za dużo lub za mało
Objawy fizyczne – bóle, skurcze, bóle głowy, problemy z trawieniem, tkliwość piersi, wzdęcia
Brak energii
Czuję się poza kontrolą
Wahania nastroju i uczucie płaczu
Atak paniki
Uczucia napięcia
Brak zainteresowania codziennymi czynnościami i relacjami

Możliwości leczenia

Jeśli jesteś kobietą i cierpisz na depresję, najlepiej od razu poszukaj leczenia, aby poprawić jakość swojego życia. Pierwszym sposobem postępowania powinna być wizyta u lekarza lub specjalisty od zdrowia psychicznego. Twój lekarz zada ci serię pytań i przeprowadzi testy, aby wykluczyć leżącą u podłoża chorobę powodującą depresję lub ustalić, czy niektóre leki mogą być przyczyną depresji. Twój lekarz pierwszego kontaktu zada Ci również szereg pytań dotyczących Twoich objawów – jak długo trwały, kiedy się zaczęły, nasilenia objawów, jak są trwałe (wskaźnik nawrotów) i rodzinnej historii depresji. Jeśli Twój lekarz podejrzewa, że cierpisz na depresję, skieruje Cię do specjalisty zdrowia psychicznego, który może formalnie zdiagnozować Twój stan i wydać zalecenia dotyczące leczenia.

Do najczęstszych opcji leczenia kobiet cierpiących na depresję należą: lek i terapii. Konieczne jest poinformowanie lekarza, jeśli jesteś w ciąży lub możesz zajść w ciążę podczas leczenia, ponieważ niektóre leki stosowane w leczeniu depresji mogą wpływać na rosnące dziecko. Jeśli cierpisz na depresję, lekarz może przepisać leki przeciwdepresyjne, które pomogą Ci radzić sobie i łagodzą objawy depresji. Jeśli zaczniesz brać leki przeciwdepresyjne na stan depresyjnego nastroju, ważne jest, aby monitorować objawy i odnotowywać wszelkie skutki uboczne. Niektóre skutki uboczne leków przeciwdepresyjnych mogą pogorszyć depresję u niewielkiego odsetka osób. W szczególności stwierdzono, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych u niektórych osób wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, prób samobójczych i drażliwości. Inne częstsze działania niepożądane to:

Mdłości
Bóle głowy
Zaburzenia snu
Podniecenie
Problemy seksualne

Chociaż te problemy zwykle zmniejszają się z czasem.

Wykazano również, że terapia jest bardzo skuteczną metodą leczenia osób cierpiących na depresję. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest jedną z najczęstszych form psychoterapii w leczeniu depresji. Ta metoda terapii skupia się na nauce nowych sposobów myślenia i mechanizmów radzenia sobie z napadem depresji. Ponadto terapia pomaga kobietom zrozumieć trudne relacje i jak je poprawić oraz jak zmienić nawyki, które mogą przyczyniać się do ich depresji. Oprócz terapii jeden na jednego, terapia grupowa lub terapia rodzinna jest pomocną metodą leczenia depresji, jeśli stres rodzinny jest czynnikiem przyczyniającym się do stanu depresji.

Niestety, depresja u kobiet może mieć nawet 50% przypadków błędnej diagnozy, a mniej niż połowa kobiet, które cierpią na poważną depresję, kiedykolwiek będzie szukać leczenia. Na szczęście depresja wykazała się dużymi wskaźnikami powodzenia leczenia. Ponad 80% kobiet z depresją jest skutecznie leczonych za pomocą leków przeciwdepresyjnych, terapii lub kombinacji obu.

Oprócz leków i terapii, poniższe techniki samopomocy mogą poprawić nastrój, jeśli cierpisz na depresję:

Nie ukrywaj swoich uczuć – znajdź grupę wsparcia z osobami, którym ufasz
Pozostań zaangażowany w działania społeczne i funkcje społeczne
Ćwicz regularnie
Wysypiaj się – 8 godzin na dobę jest idealne
Medytuj, wypróbuj jogę lub ćwicz inne techniki relaksacyjne

Jeśli ty lub bliska osoba cierpicie na depresję, nie jesteście sami. Poszukaj pomocy w przygnębionym nastroju, aby podnieść jakość swojego życia. Jeśli nie masz pewności, z kim się skontaktować, wypróbuj następujące zasoby:

Lekarze rodzinni
Programy pomocy pracowniczej
Ośrodki zdrowia psychicznego
Agencje społeczne
Specjaliści zdrowia psychicznego (psychiatrzy, pracownicy socjalni, doradcy zdrowia psychicznego)
Kliniki prywatne
Przychodnie szpitala państwowego
Organizacje utrzymania zdrowia

Ostatnia aktualizacja: 21 maja 2021