Jak rozmawiać z dziećmi o protestach i wyścigach BLM

Niektórym rodzicom może być trudno rozmawiać ze swoimi dziećmi o protestach i rasizmie, podczas gdy inni uważają, że przychodzi to naturalnie, że jest to część ich codziennego, przeżywanego doświadczenia. Różnica tutaj? Ścigaj się. Dla białych rodziców może to być po prostu kolejna rozmowa, ale dla czarnych rodziców jest prawdopodobne, że ich codzienne doświadczenie budzi niepokój, strach, a nawet traumatyczne wspomnienia, gdy wyjaśniają dziecku społeczne nierówności i systemowy rasizm.

Dzieci - bez względu na wiek - są świadome napięć w naszym kraju z powodu uwagi mediów, przechodzących rozmów, podsłuchiwania dorosłych oglądających wiadomości. Nawet małe dzieci mogą zobaczyć lub usłyszeć o incydentach w telewizji lub niesprawiedliwości rasowej. Mogą słuchać, jak ich przyjaciele rozmawiają o przemocy lub brutalności i mogą zacząć zadawać pytania lub szukać informacji w Internecie. Bez względu na to, jak zdają sobie sprawę z tego, co dzieje się w naszych miastach i na naszych ulicach, wyjaśnienie odpowiednie do wieku jest zawsze lepsze niż milczenie.

Znaczenie kontroli zdrowia psychicznego

Dzieci mogą również doświadczyć traumy zastępczej, jeśli zobaczą obrazy przemocy lub usłyszą negatywne wiadomości. Niezależnie od źródła - telewizja, radio i media społecznościowe mogą w równym stopniu wpływać na nie. Dlatego naszym obowiązkiem jest stworzenie bezpiecznego środowiska dla naszych dzieci, rozmawianie z nimi o tym, co widzą i słyszą, a także regularne kontrole, aby upewnić się, że nie są zdezorientowane, przestraszone ani nie cierpią.

czy mam zaburzenie osobowości unikającej?

Jedną z najważniejszych rzeczy, o których należy pamiętać jako rodzic, a ogólnie jako dorosły, jest to, że możemy nie znać wszystkich odpowiedzi - i to jest w porządku. Czasami dorośli unikają tematów, myśląc, że nie są przygotowani do omawiania ich, czy to z powodu braku wiedzy, czy osobistego doświadczenia potrzebnego do rozmowy z dziećmi. Jednak przyznać, że nie wieszwszystkopokazuje dzieciom, że dorośli też są ludźmi. Uczy ich również nawyku poszukiwania informacji, prostych sposobów wyszukiwania informacji, gdy nie znamy odpowiedzi. Dopóki komunikujemy się z naszymi dziećmi i słuchamy ich w pozytywny, pełen miłości i szacunku sposób, pomagamy im. Dlatego te rozmowy na temat rasy i protestu mogą być tylko korzystne.

Najlepsze są szczere rozmowy

I odwrotnie, nie mówienie o niepokojących wydarzeniach lub celowe ich unikanie może wywołać niepokój, strach i niepewność. Kiedy dzieci mają okazję porozmawiać o czymś denerwującym z opiekuńczą osobą dorosłą, ta rozmowa pomaga im poczuć się bezpieczniej i mniej boją się całej sytuacji. Tak więc, nawet jeśli nie wiemy, co powiedzieć i wolimy unikać tej dyskusji, powiedzenie czegoś zawsze będzie lepsze niż milczenie.

jak radzić sobie z kimś z depresją

Kiedy unikamy trudnych rozmów lub myjemy je pod dywan, informujemy dzieci, że to, co się dzieje, jest OK. Jednak ignorancja nie jest błogością, a dla nas pozwolenie naszym dzieciom uwierzyć, że rasizm nie istnieje, lub co gorsza, że ​​wszyscy są traktowani jednakowo, podczas gdy w rzeczywistości wiemy, że tak nie jest, może wyrządzić trwałą szkodę zmysłowi twojego dziecka tego, jak działa świat.

Mówienie o rasie to podstawa

Kiedy rozmawiamy z dziećmi o rasizmie, uczymy je szacunku, obywatelstwa, etyki, równości, uczciwości, sprawiedliwości i wzajemnej miłości.

Badania sugerują, że dzieci od najmłodszych lat mogą dostrzegać różnice rasowe. Oznacza to, że dzieci zauważają rasę, zanim usłyszą lub dowiedzą się o niej od swoich rodziców i krewnych.

Jeśli masz małe dzieci w wieku od trzech do sześciu lat, możesz używać zabawek, opowiadań, książek i układanek jako narzędzi nauczania i pomóc im rozpoznać i docenić różnicę. W przypadku starszych dzieci w wieku od siedmiu do dwunastu lat możesz korzystać z filmów, filmów dokumentalnych lub informacji online. Korzystanie ze źródeł elektronicznych może być bardziej atrakcyjne i potencjalnie bardziej angażujące. Bez względu na to, czego używasz, aby uczyć swoje dzieci o długotrwałych problemach rasizmu i nierówności w naszym kraju, niezbędna jest obecność i przypominanie dzieciom, że są bezpieczne, otoczone opieką i kochane. Zapobiega to przyszłym problemom z przywiązaniem, które mogą wpłynąć na ich później w życiu.

Ekspozycja na zróżnicowane środowisko

Innym sposobem, aby pomóc naszym dzieciom w nauce o rasizmie, jest wspieranie kontaktów towarzyskich z różnymi grupami innych dzieci - dziećmi każdej rasy. Jeśli chodzą do szkoły z tymi dziećmi, mają lepszą okazję, by poznać różne doświadczenia, pochodzenie i kulturę, stać się bardziej wszechstronnymi i ćwiczyć kontakt z innymi, którzy mogą nie wyglądać jak one. Kiedy dzieci są narażone na różnice, zazwyczaj postrzegają je bardziej jako wyjątkowe cechy, które należy celebrować.

Niech to będzie proste, ale zgodne z prawdą

Rozmawianie z dziećmi o rasizmie i protestach może nie być łatwe. Jeśli jednak zaczniemy prowadzić te trudne rozmowy, gdy nasze dzieci są małe, z czasem nie tylko stanie się to dla nas wygodniejsze, ale także zapewni, że zostaną wychowane z ważnymi wartościami, takimi jak uczciwość, szacunek i miłość do siebie nawzajem. .

Kiedy zaczynasz rozmowę, nie komplikuj. Wyjaśnij, używając przykładów, które Twoje dzieci już wcześniej doświadczyły lub które mogą sobie łatwo wyobrazić. Na przykład zapytaj, jak by się czuli, gdyby wszyscy w klasie o niebieskich oczach otrzymali kawałek czekolady, ale nie zrobili tego, ponieważ ich oczy były brązowe. Wprowadź pojęcia takie jak brak szacunku, a następnie przejdź do nierówności, rasizmu, protestów i brutalności policji.

jak zasnąć z niepokojem

To może być Twoja pierwsza poważna rozmowa z dzieckiem na te tematy, ale nie będzie to ostatnia. Postaraj się więc ułożyć rozmowę w sposób, który będzie dla nich niezapomniany i znaczący; prawdopodobnie będzie to miało pozytywny wpływ i będą pamiętać, że byłeś na tyle odważny, aby porozmawiać z nimi o wyzwaniach tak starych jak nasz kraj.