Psychologia rozwodu i dążenie do szczęścia

Skocz do: Co kryje się za spadkiem rozwodów? Kiedy dochodzi do większości rozwodów? Jaki jest najczęstszy powód rozwodu? Psychologiczny wpływ rozwodu? Czy niektóre osobowości są predysponowane do rozwodu? Życie po rozwodzie Pięć etapów rozwodu Świadome rozprzęganie Rozwód z dziećmi

Zacznijmy od liczb i usuńmy to z drogi. Rozwód jest powszechny,naprawdępowszechne – w rzeczywistości, według CDC, 2,9 na 1000 osób rozwodzi się (stan na 2017 r.). Jeśli ta liczba wydaje się niższa niż myślałeś, oto pewna perspektywa, porównaj ją z 6,9 na 1000 osób, które biorą ślub.

Trochę pozytywnej strony jest to, że chociaż jasne jest, że odsetek rozwodów wzrósł od 1990 do 2008 roku, szczególnie wśród kobiet powyżej 35 roku życia; kurs obecnie spada. Innymi słowy, młode pary małżeńskie są bardziej podatne na:zostaćżonaty niż ich odpowiedniki z Baby Boomer.

co oznacza paraliżująca depresja

Co kryje się za odmową rozwodu?

Dr Helen Fisher, antropolog biologiczny z Rutgers University i autorka sześciu książek o miłości i rozwodzie, w tym słynnejAnatomia miłości, ma teorię, dlaczego.

Pobieramy się znacznie później, wyjaśnia. Dziś średni wiek kobiet, które mogą wyjść za mąż, to 27 lat (około 28 lat), a mężczyzn 29 lat (około 30 lat). A wszystkie moje dane… wskazują, że im później wyjdziesz za mąż, tym mniej prawdopodobne jest, że się rozwiedziesz. Nazywam to „powolną miłością”, ponieważ milenialsi mają prawie 10 lat uprawiania seksu i miłości przed ślubem.

Kiedy dochodzi do większości rozwodów?

Ale dla tych, którzy ostatecznie rozwiedli się, wydaje się, że istnieje magiczna liczba, kiedy. Według dr Fishera, bez względu na to, skąd pochodzisz i w jakiej kulturze się wychowałeś, najprawdopodobniej się rozwodzisz…werble…cztery lata małżeństwa.

Jeszcze bardziej fascynujące, kontynuuje, jest:Czemu. Nasze ludzkie mózgi ewoluowały, aby wyostrzyć dążenie do miłości i partnerstwa, które trwa wystarczająco długo, aby wychować jedno dziecko w niemowlęctwie.

Partnerstwo pozwoliło kobietom wychowywać dzieci, a ich męskim partnerom zapewnić im utrzymanie i ochronę, gdy dzieci były małe.

Po tym? Jako ssaki jesteśmy zmuszeni do rozmnażania się z więcej niż jednym partnerem, aby mieć najsilniejsze dziedzictwo genetyczne. Jeśli masz dzieci z dwoma lub trzema mężczyznami, a nie tylko z jednym, tworzysz u swoich dzieci większą różnorodność genetyczną, wyjaśnia dr Fisher. Innymi słowy, przez miliony lat jakaś prymitywna forma rozwodu była prawdopodobnie mechanizmem adaptacyjnym do tworzenia większej różnorodności genetycznej.

Na znacznie mniejszą skalę, we współczesnej kulturze amerykańskiej, jedna z prawników zajmujących się rozwodami twierdzi, że jej średni wiek do rozwodu wynosi bardziej jak pięć do ośmiu lat po ślubie. Bettina Hindin, prawniczka zajmująca się sprawami matrymonialnymi w Offit Kurman, praktykująca od prawie 34 lat, stawia hipotezę, że wynika to przede wszystkim z niespełnionych oczekiwań. W Nowym Jorku uważamy, że małżeństwo długoterminowe trwa 11 lat. Większość małżeństw rozpada się między pierwszym a drugim rokiem lub piątym a ósmym rokiem życia. Jej analiza wygląda mniej więcej tak: w pierwszym i drugim roku kupiłeś to małżeństwo, kupiłeś to marzenie i nie tego chciałeś. Wtedy pojawiają się pierwsze znaki ostrzegawcze, wyjaśnia Hindin. W piątym i ósmym roku jest najwięcej zmian. Możesz mieć dzieci, różne prace, może nie jesteś szczęśliwy w swojej karierze. To wtedy życie naprawdę cię uderza.

Jaki jest najczęstszy powód rozwodu?

Nieważne, kiedy to się stanie, mówi, najczęściej chodzi o rozczarowanie. Ludzie wchodzą w małżeństwo z nierealistycznymi oczekiwaniami, jak to będzie, jak będą żyć, a jeśli chodzi o codzienne sprawy, pieniądze, dzieci, pracę, to nie dzieje się tak, jak to zaplanowałeś.

W doświadczeniach Hindina istnieje kilka czynników, które powodują, że piłka zaczyna się toczyć, a prawie wszystkie z nich są zakorzenione w pieniądzach. Ale chociaż finanse są podstawą prawie każdej sytuacji rozwodowej, wyjaśnia, często są też inne powody separacji, które również odgrywają pewną rolę. Główne problemy, które uważam [które świadczą o rozwodzie] to niewierność, nadużywanie narkotyków/alkoholu lub przemoc fizyczna, sytuacje, w których ludzie po prostu nie mogą się już komunikować lub jedna ze stron ma problemy z kontrolą.

Do 2013 badanie popiera doświadczenie Hindina, stwierdzając, że najczęstszymi przyczynami rozwodu są:

brak zaangażowania w partnerstwo
niewierność
konflikt lub nadmierne kłótnie
przemoc domowa i nadużywanie substancji

I oczywiście, jak mówi Fisher, są sytuacje, w których ludzie po prostu się zakochują. Romantyczna miłość to bardzo specyficzny system mózgowy, podobnie jak system strachu, system gniewu, system przestrachu czy system zaskoczenia, wyjaśnia. Może aktywować się dość szybko i może stać się mniej aktywowany lub dezaktywowany niemal natychmiast lub stopniowo.

Ale aby zrozumieć to zjawisko, wróćmy do tego, jak ludzie upadająwkocham. Miłość romantyczna to po prostu popęd. Jest generowany w małej fabryce w pobliżu podstawy mózgu, zwanej obszarem brzuszno-nakrywkowym, i tam powstaje dopamina, wyjaśnia dr Fisher. Dopamina jest wysyłana do wielu obszarów mózgu, gdy jesteś szaleńczo zakochany, a to daje ci koncentrację, motywację, optymizm i pragnienie, które są tak kluczowe dla odczuwania romantycznej miłości. Kiedy patrzysz na to przez soczewkę systemu mózgowego, logika jest taka, że w ten sam sposób, w jaki możesz przestać się czegoś bać, możesz przestać być zakochany. To prawie jak przełącznik.

Ale ważne jest również, aby pamiętać, kontynuuje dr Fisher, że odejście od miłości nie oznacza zakończenia małżeństwa. To jeden z trzech systemów mózgowych związanych z partnerstwem. Jednym z nich jest popęd seksualny; drugie to uczucia intensywnej romantycznej miłości; a trzecia to uczucie głębokiego przywiązania do partnera.

Według Fishera zdecydowanie można pozostać zakochanym przez długi czas. Ale ludzie tak naprawdę nie oczekują, a ty nie musisz tego robić w ten sam sposób. Są głęboko przywiązani, nadal lubią poczucie humoru tej osoby, nadal lubią się z nimi kochać i chcą utrzymać komfortową relację, wyjaśnia Fisher.

Psychologiczny wpływ rozwodu

Kiedy małżeństwo się rozpada, pojawiają się prawdziwe problemy psychologiczne, wyjaśnia Remy Dowd, LCSW i certyfikowany terapeuta rodzin i par w prywatnej praktyce. Kiedy ludzie planują mieć pewną przyszłość i życie z inną osobą, jest to niezwykle trudne, gdy ta trajektoria nagle się zmienia i muszą dostosować się do nowego sposobu życia, mówi Dowd.

Tylko sama logistyka jest stresująca; dzieląc aktywa, potencjalnie przenosząc się, ustalając opiekę. Prawie każdy, kto przez to przeszedł, powie ci, że jest zakłopotany, a może nawet poczucie winy lub żal. Ludzie również myślą o swojej własnej sytuacji, zamiast udzielać wsparcia, na przykład, gdy zostałeś zarażony wirusem rozwodowym, i lepiej nie podchodź zbyt blisko, bo też mogą go złapać. Wszystko to ostatecznie prowadzi do izolacji.

Proces ten może być szczególnie traumatyczny dla tych, którzy w przeszłości mieli problemy z przywiązaniem lub depresją, mówi Dowd. Znaczenie i proces oddzielania się od ukochanej osoby może wywołać przeszłe traumy, problemy związane z przywiązaniem i rozregulować emocje. Osoby z historią uzależnienia lub nieprzystosowawczymi mechanizmami radzenia sobie są szczególnie zagrożone ze względu na intensywność emocji, które mogą wzrosnąć.

Czy niektóre osobowości są predysponowane do rozwodu?

Dr Fisher podkreśla, że niektóre typy osobowości i cechy mogą w rzeczywistości predysponować kogoś do rozwodu. Zgodnie z jej teorią istnieją cztery układy mózgowe, które są powiązane z cechami osobowości: układ dopaminy, serotoniny, testosteronu i estrogenu.

Ludzie, którzy bardzo wyrażają system dopaminy w mózgu, [na ogół] podejmują ryzyko, szukają nowości, są ciekawi, kreatywni, spontaniczni, energiczni i elastyczni psychicznie. Przewidywałbym, że taka osoba będzie bardziej niespokojna w długim związku, wyjaśnia dr Fisher.

jak przezwyciężyć atak lęku

[Z drugiej strony] ludzie, którzy mają bardzo wysoki poziom serotoniny, są konwencjonalni; są tradycyjne; są zgodne z normami społecznymi. Przestrzegają zasad; szanują władzę. Lubią harmonogramy, zasady, plany. Są to raczej konkretni niż teoretyczni myśliciele. Zwykle są religijni. I przypuszczam, że ci ludzie byliby mniej skłonni do rozwodów.

Życie po rozwodzie

Nie ma ustalonych ram czasowych ani instrukcji dotyczących tego, jak wygląda ten proces – podróż każdego jest inna, a ludzie muszą pamiętać, aby zadbać o siebie, zanim będą mogli iść naprzód, radzi Dowd. Stracenie ukochanej osoby to smutek. Ważne jest, aby oboje ludzie przetwarzali swoje emocje i doświadczenia nie tylko po to, aby pomóc zrozumieć traumatyczne wydarzenie życiowe, z którym właśnie się zmierzyli, ale także aby przygotować się na bardziej obiecującą przyszłość.

Istnieje również wiele praktycznych barier do pokonania podczas rozwodu, mówi Hindin, a te bariery mogą spowolnić proces gojenia. Wydostanie się z otchłani rozwodu zajmuje lata, ponieważ nie zdarzają się one z dnia na dzień. Kiedy chcesz rozwodu, to proces w sądzie. To może zająć lata. A kiedy małżeństwo i rozwód w końcu się skończą, ludzie potrzebują czasu, aby się odbudować. Szczęście nie przychodzi przez chwilę po rozwodzie.

Niestety, niezależnie od tego, czy wszczynasz rozwód, czy jesteś zasypany papierami, te wyzwania mogą na ciebie wpłynąć i sprawić, że będzie to wyczerpujący proces, mówi Dowd. Ci, którzy nie zainicjowali rozwodu, często spędzają więcej czasu na zaprzeczaniu, potrzebując czasu na zaakceptowanie realiów sytuacji, ponieważ drugi partner miał więcej czasu na przygotowanie się do wiadomości. Niemniej jednak proces ten będzie trudny dla obu partnerów. Każda osoba może czuć się zła, winna, zraniona, wątpić, czuć się tak, jakby obietnice nie zostały dotrzymane lub druga osoba nie starała się wystarczająco mocno.

Pięć etapów rozwodu

Etapy rozwodu są podobne do pięciu etapów żałoby: zaprzeczenia, gniewu, targowania się, depresji i akceptacji. Oto jak opisuje je Dowd:

Odmowa:Zaprzeczenie to nie akceptowanie tego jako twojej rzeczywistości i jest używane jako mechanizm obronny, więc ludzie nie czują się zbyt emocjonalnie przytłoczeni.
Gniew: Emocje są wysokie w następnym etapie, po stłumieniu ich w zaprzeczeniu; ludzie przekształcają te emocje w nienawiść i obwinianie w fazie gniewu.
Targowanie się: Osoby często spoglądają wstecz na swój związek i odtwarzają momenty, w których ich zdaniem mogły wpłynąć na wynik, co z kolei prowadzi do negocjacji. Może to dotyczyć jednego partnera, który próbuje rozwiązać problem i obiecuje wprowadzić zmiany lub może to być partner, który ma wątpliwości i kwestionuje, czy podjął właściwą decyzję. Jest to próba napompowania przerw i odzyskania życia.
Depresja: Depresja ma miejsce, gdy pojawia się rzeczywistość sytuacji i jest to najtrudniejszy i często najdłuższy etap.
Przyjęcie:Wreszcie, akceptacja ma miejsce wtedy, gdy pogodzisz się z sytuacją i możesz znaleźć nadzieję na przyszłość. Ludzie mogą znów poczuć się jak dawni ja lub odnowione poczucie wolności i ulgi. Akceptacja nie oznacza, że wszystkie negatywne emocje zniknęły, ale ludzie zobaczą światło na końcu tunelu. Należy pamiętać, że żal przychodzi falami i nie jest podróżą liniową.

Świadome rozprzęganie

Są oczywiście pary, które próbują obejść te etapy, wchodząc w to z pozytywnym nastawieniem – pomyśl o słynnym świadomym rozstaniu Gwyneth Paltrow. Takie podejście może być skuteczne, mówi Dowd. Jeśli zostanie zrobione zgodnie z przeznaczeniem, stara się mieć na uwadze dobro wszystkich, w tym rodziców i dzieci.

Głównymi filarami świadomego odseparowania są wzajemny szacunek i samoświadomość. Chodzi o to, aby usunąć dramat i antagonizm z procesu rozwodowego i rozplątać ich życie, zachowując spokój.

Rozwód i dzieci

Bez względu na to, jak się do tego zabierzesz, rozwód wpływa na dzieci pod względem psychologicznym, fizycznym, akademickim i behawioralnym, mówi Dowd. Dzieci będą demonstrować skutki rozwodu na różne sposoby i ważne jest, aby czuły, że mają przestrzeń do wyrażania własnych emocji i obaw.

Dla wszystkich zaangażowanych system wsparcia jest kluczem do przetrwania, podobnie jak granice. Możesz nadać ton temu, jak inni mogą być dla ciebie wsparciem; Ty wybierasz, ile i czym chcesz się podzielić z innymi, radzi Dowd. Słuchaj swojego przeczucia, ponieważ może to być mylące, jeśli masz zbyt wiele opinii od innych. Twoi bliscy nie będą cię osądzać; po prostu chcą się dla ciebie pokazać i pomóc ci przejść przez ten trudny czas w twoim życiu, tak jak ty byś dla nich.

Ostatnia aktualizacja: 8 czerwca 2020 r.