Kiedy ukochana osoba ma zaburzenie osobowości z pogranicza

Skocz do: Oznaki i objawy Leczenie Jak stworzyć spokojny dom? Mówienie przez kryzys Groźby samookaleczenia Strategie ograniczania konfliktów Otrzymywać pomoc Powrót do zdrowia

Zaburzenia osobowości to wyjątkowa kategoria w świecie chorób psychicznych. Podczas gdy osoba z depresją lub lękiem może czuć, że doświadcza objawów, które różnią się od ich normalnego stanu, osoby z zaburzeniami osobowości często nie zdają sobie sprawy, że ich emocje i reakcje odbiegają od typowego ludzkiego doświadczenia. Ludzie z zaburzenie osobowości typu borderline (BPD) trudno zrozumieć, w jaki sposób żony, mężowie, przyjaciele i inni członkowie rodziny doświadczają ich intensywnych reakcji, wahań nastroju i ryzykownych zachowań.

Nie trzeba dodawać, że jeśli masz ukochaną osobę z BPD, życie może być pełne kryzysów i konfliktów. Możesz czuć się tak, jakbyś był zakładnikiem, martwiąc się, że członek Twojej rodziny odniesie obrażenia, jeśli ich nie uspokoisz. Możesz się zastanawiać, czy powinieneś pozwolić im ponownie pożyczyć pieniądze, czy odpowiedzieć na dziesiątki wiadomości głosowych, które zostawili w telefonie. Radzenie sobie z zaburzeniem osobowości typu borderline wymaga umiejętności łagodzenia kryzysu i wspierania niezależności ukochanej osoby. Dzięki odpowiednim narzędziom i strategiom społeczności można pomóc ukochanej osobie w powrocie do zdrowia.

Symptomy i objawy

Tylko lekarz lub specjalista ds. zdrowia psychicznego może oficjalnie postawić oficjalną diagnozę zaburzenia osobowości, ale istnieje kilka kluczowych objawów, które można zaobserwować, które mogą wskazywać, że dana osoba ma BPD. Obejmują one:

Silny strach przed odrzuceniem, separacją lub porzuceniem
Gwałtowne zmiany między myśleniem, że ktoś jest doskonały, a przekonaniem, że jest zły
Ryzykowne zachowania, w tym niebezpieczny seks, hazard, zażywanie narkotyków lub gromadzenie długów na kartach kredytowych
Groźby samobójstwa lub samookaleczenia
Trudność w empatyzowaniu z innymi ludźmi
Nastrój zmienia się od euforii do intensywnego wstydu lub samokrytyki
Często tracisz panowanie nad sobą

Pochodzenie i leczenie

Podobnie jak wiele innych chorób psychicznych, naukowcy nie w pełni rozumieją pochodzenie zaburzenia. Niektóre badania sugerują, że istnieje składnik genetyczny, co oznacza, że zaburzenie może być dziedziczne. Wrogie środowisko rodzinne, maltretowanie w dzieciństwie i zaniedbanie oraz oddzielenie od opiekunów również mogą zwiększać ryzyko. Niektóre badania wskazują, że BPD może pojawić się, gdy części mózgu, które pomagają regulować emocje i agresywne impulsy, nie funkcjonują dobrze.

Psychoterapia, zwana inaczej terapią rozmową, może być niezwykle cenna w leczeniu BPD. Oprócz poznawania oznak i objawów zaburzenia, osoby mogą zdobyć umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami, rozwijania i utrzymywania relacji, ograniczania impulsywnego podejmowania decyzji i poprawy codziennego funkcjonowania.

Najczęstszym rodzajem psychoterapii stosowanej w leczeniu BPD jest: dialektyczna terapia behawioralna lub DBT . Terapia pomaga ludziom zmienić niezdrowe wzorce zachowań poprzez zwracanie większej uwagi na emocje i reakcje, których obecnie doświadczają.

Do chwili obecnej nie ma leków zatwierdzonych przez FDA, które zostałyby stworzone specjalnie do leczenia zaburzeń osobowości. Jednak niektórzy ludzie uważają, że leki mogą pomóc zmniejszyć lęk lub impulsywność u osób. Mogą to być leki przeciwdepresyjne, stabilizatory nastroju i leki przeciwpsychotyczne.

Jeśli osoba z BPD doświadcza intensywnych objawów, takich jak samookaleczenie lub fizyczne krzywdzenie innych, może potrzebować leczenia szpitalnego w szpitalu lub innym programie stacjonarnym.

Jak powinienem zorganizować środowisko domowe?

Osoby z BPD czerpią korzyści ze spokojnego i zrelaksowanego środowiska domowego. Wszyscy zaangażowani członkowie rodziny (w tym chłopak lub dziewczyna) powinni wiedzieć, aby nie omawiać ważnych kwestii, gdy dana osoba znajduje się w trybie kryzysowym. Zatrzymaj się, aby wziąć oddech, gdy zaczną reagować emocjonalnie. Ważne jest również, aby nie koncentrować wszystkich dyskusji wokół zaburzenia i niepowodzeń. I odwrotnie, ważne jest, aby nie kłaść zbyt dużego nacisku ani nie chwalić postępów, ponieważ dana osoba może zacząć samo-sabotażować. Osoby z BPD powinny mieć możliwość porozmawiania o swoich zainteresowaniach i przemyśleniach na temat wiadomości, wydarzeń rodzinnych i innych zajęć rekreacyjnych. Poświęć trochę czasu na śmianie się ze śmiesznych żartów lub wspólne zjedzenie obiadu kilka razy w tygodniu. Im mniej dana osoba czuje, że jej choroba psychiczna jest w centrum uwagi, tym więcej ma możliwości zbadania innych aspektów siebie.

Jak mogę skutecznie komunikować się podczas kryzysu?

Kiedy ukochana osoba zaczyna reagować, może cię obrażać lub wysuwać niesprawiedliwe oskarżenia. Naturalną reakcją jest stawanie się defensywnym i dopasowywanie się do poziomu reaktywności. Musisz sobie przypomnieć, że osoba z BPD ma trudności z postawieniem się w perspektywie innej osoby. Starają się ocenić, co jest drobnym problemem, a co katastrofą. Interpretują twoją defensywność jako nie docenianą.

Zamiast tego, kiedy staną się reaktywne, poświęć czas na słuchanie, nie wskazując na błędy w ich argumentacji. Staraj się nie brać tego do siebie. Jeśli dana osoba wskaże coś, co mogłeś poprawić lub zrobiłeś źle, potwierdź jej rację, przeproś i zasugeruj sposób, w jaki możesz poprawić tę sprawę w przyszłości. Jeśli dana osoba czuje, że jest wysłuchana, jest mniej prawdopodobne, że kryzys się nasili. Jeśli jednak konflikt narasta do poziomu, w którym dana osoba wpada w złość lub ci grozi, najlepiej odejść i wznowić rozmowę, gdy są spokojniejsi.

najlepsze lekarstwo na lęki i ocd

A jeśli grożą, że zrobią sobie krzywdę?

Kryzys nasila się, gdy osoba z BPD zaczyna grozić, że zrobi sobie krzywdę. Czasami objawy samookaleczenia mogą być mniej jawne, takie jak drapanie skóry, mniej jedzenia, farbowanie lub golenie włosów lub izolowanie się od innych. Działania te reprezentują niezdolność danej osoby do wyrażania swoich emocji werbalnie. Rozpoznawanie wczesnych objawów może pomóc w zapobieganiu poważniejszym kryzysom emocjonalnym lub wymagającym pomocy medycznej lub psychiatrycznej.

Pamiętaj, że nie wrzucasz komuś tego pomysłu do głowy, pytając o samookaleczenie lub samobójstwo. Zamiast tego zachęcasz osobę do rozmowy o jej emocjach i pozwalasz sobie ocenić, czy potrzebna jest profesjonalna pomoc. Wszystkie zagrożenia samobójstwo należy traktować poważnie. Nawet jeśli zachowanie zwraca uwagę, może skutkować poważnymi obrażeniami, a nawet śmiercią. Nie oznacza to jednak, że musisz dzwonić pod numer 911 za każdym razem, gdy dana osoba mówi o zranieniu się. To wysyła wiadomość, że mają ogromną władzę nad wszystkimi argumentami. Zamiast tego zapytaj członka rodziny, co czuliby się najbardziej komfortowo, gdy groziłby urazem. Mogą chcieć porozmawiać ze swoim terapeutą, zadzwonić na infolinię lub iść z tobą na pogotowie. Umożliwienie im pewnej dozy sprawczości w łagodzeniu kryzysu może pomóc uspokoić niekontrolowane emocje.

Jakie inne strategie mogą zmniejszyć konflikt?

Słuchanie i zastanawianie się może być najskuteczniejszą strategią komunikacji z osobą z BPD. Chociaż możesz nie zgadzać się z każdym wypowiedzianym słowem, słuchanie to nie to samo, co wyrażanie zgody. To po prostu uznanie emocji i perspektywy danej osoby. Zadawaj otwarte pytania, które zachęcają ich do dzielenia się, np. Co się dzisiaj stało, co sprawiło, że tak się czujesz? lub Powiedz mi, jak mija Twój tydzień.

Oświadczenia do refleksji i podsumowania mogą również pomóc jednostce poczuć się wysłuchaną. Na przykład, jeśli twój syn podziela, że myśli, że cenisz jego siostrę bardziej niż jego, możesz powiedzieć:Czujesz, że nie kochamy Cię tak bardzo jak Twojej siostry. Pojawi się pokusa, by się spierać i wskazywać na swoje uprzedzenia, ale po prostu przypomnij sobie, że zastanawianie się to nie zgadzanie się. W tym rodzaju komunikacji nie chodzi o wygrywanie kłótni czy posiadanie racji. Chodzi o to, by pomóc członkowi rodziny poczuć się wysłuchanym i złagodzić konflikt.

Co mogę zrobić, gdy czuję się przytłoczony?

Ponieważ członek rodziny z BPD może nie być w stanie zapewnić empatii i samoświadomości niezbędnej do związku, ważne jest, aby mieć inne wsparcie w swoim życiu. Wydziel czas na spędzenie z przyjaciółmi i zaangażuj się w zajęcia rekreacyjne. Jeśli chcesz porozmawiać o życiu z osobą chorą psychicznie, grupy wsparcia, specjaliści od zdrowia psychicznego, przywódcy religijni i lekarz mogą stanowić doskonałe zasoby. Powinieneś także zastanowić się, jak zaangażować innych członków rodziny w opiekę i wsparcie osoby z BPD. Żadna osoba nie powinna być odpowiedzialna za spokojne komunikowanie się i reagowanie na sytuacje kryzysowe. Im więcej osób zna skuteczne strategie reagowania na daną osobę, tym rzadziej wybuchają kryzysy.

Czy kiedykolwiek całkowicie wyzdrowieją?

W przeciwieństwie do choroby fizycznej powrót do zdrowia ma inne znaczenie, jeśli chodzi o zdrowie psychiczne. Powrót do zdrowia nie oznacza całkowitego wyeliminowania objawów, braku potrzeby przyjmowania leków lub terapii oraz funkcjonowania porównywalnego z funkcjonowaniem osób bez zaburzenia. Wyzdrowienie z zaburzenia osobowości typu borderline wygląda na mniejsze zagrożenie samookaleczenia, zmniejszenie częstotliwości wybuchów emocjonalnych i zmniejszenie intensywności reaktywności. Może wystąpić nawrót, ale kryzysy szybko się rozwiążą i poczujesz się lepiej przygotowany do radzenia sobie z sytuacją. Z kolei Twoja ukochana osoba poczuje się zachęcona do podejmowania małych, ale stałych kroków w kierunku pełniejszego i zdrowszego życia.

Ostatnia aktualizacja: 24.11.2020 r.