Jaki jest związek między hormonami a lękiem?

Jeśli kiedykolwiek czułeś się zdezorientowany przez spikowanie niepokój na krótko przed rozpoczęciem miesiączki nie martw się: nie jesteś sam. Nasze hormony bezpośrednio wpływają na poziom lęku. I to nie tylko progesteron - wiele hormonów może wpływać na poziom stresu, jaki odczuwasz w danym dniu, niezależnie od tego, czy masz macicę, czy nie.
Oto podsumowanie dzikiego świata hormonów w naszym ciele - i informacje o tym, jak mogą zwiększyć (lub pomóc!) Twój niepokój.

dlaczego jestem taki zestresowany?

Czy lęk jest brakiem równowagi chemicznej?

Zaburzenia lękowe mogą być związane z brakiem równowagi chemicznej w organizmie, a także z innymi czynnikami fizjologicznymi, takimi jak sen, dieta i ćwiczenia. Tak więc brak równowagi hormonalnej może również zmniejszyć lub zwiększyć twój niepokój. Progesteron, żeński hormon płciowy, stymuluje część mózgu odpowiedzialną za reakcje walki lub ucieczki i może wywołać niepokój. Niski poziom testosteronu również przyczynia się do niepokoju, ponieważ reguluje część mózgu odpowiedzialną za ocenę zagrożeń społecznych i emocji innych, abyśmy mogli prowadzić zdrowe życie społeczne. Hormony stresu, takie jak adrenalina i kortyzol, wywołują nasz niepokój w bezpiecznych, normalnych sytuacjach, takich jak rozmowa kwalifikacyjna lub randka. Oksytocyna może zintensyfikować wspomnienia i wywołać lęk przed podobnymi wydarzeniami w przyszłości.

Oto bardziej szczegółowy przegląd tych hormonów i ich działania:

Progesteron i estrogen

Te dwa hormony są niezwykle ważne dla cyklu miesiączkowego i mogą mieć dramatycznie różne skutki dla Twojego nastroju . Estrogen jest wyższy w ciągu pierwszych dwóch tygodni cyklu - a jeśli zauważysz, że pomijasz i nucisz radosne melodie, przybij swój estrogen na piątkę. Ten hormon wytwarza wyższy poziom serotoniny, co sprawia, że ​​jesteś szczęśliwy.
Jeśli estrogen jest aniołem na twoim prawym ramieniu, progesteron jest drażliwym diabłem po twoim lewym. Ten hormon wzrasta wkrótce po owulacji i generalnie powoduje ponury, niespokojny nastrój. Nauka wskazuje, że progesteron stymuluje ciało migdałowate - część mózgu odpowiedzialną za reakcje walki lub ucieczki. Wyzwolenie ciała migdałowatego może spowodować, że poczujesz się super zestresowany, a może nawet trochę przygnębiony.

Hormony stresu

U niektórych niespokojnych ludzi ich nastrój może być spowodowany dużą ilością hormonów stresu - przede wszystkim adrenaliny i kortyzolu. Te hormony mówią naszym ciałom, że na horyzoncie jest coś przerażającego i musimy uciekać. Technicznie rzecz biorąc, hormony stresu mają na celu pomóc naszemu organizmowi radzić sobie z niebezpieczeństwem: zwiększają naszą świadomość i poprawiają refleks. Ale kiedy zalewają twój mózg w normalnej, tylko lekko przerażającej sytuacji - na przykład podczas przygotowań do spotkania, stresującej podróży samolotem lub burzy - wywołują niepokój.
Co gorsza, wzrost poziomu hormonów stresu może spowodować, że organizm wydzieli jeszcze więcej hormonów stresu, aż do momentu, gdy pojawi się kawalkada zmartwień. Jeśli trwa to zbyt długo, Twój podstawowy niepokój prawdopodobnie wzrośnie.

Testosteron

Kobiety zwykle bardziej niespokojny niż mężczyźni, a gdy istniejenumerz powodów jest to prawda, jeden z nich może być związany z hormonami. Niski poziom testosteronu połączony z zwiększony niepokój, w szczególności zwiększony lęk społeczny. Ogólnie testosteron pomaga regulować część naszego mózgu, która ocenia emocje innych i reaguje na zagrożenia społeczne. Niski poziom może utrudnić ci dokładne poznanie, co dzieje się w sytuacjach towarzyskich. To zdecydowanie wywołuje niepokój!
Żeby było jasne, nie jest to wyraźnie niepokój związany z płcią. Kobiety również produkują testosteron, a mężczyźni mogą mieć niski poziom. Jeśli jesteś przeklęty fobią społeczną i zbadałeś inne opcje, porozmawiaj ze swoim lekarzem o być może przetestowaniu testosteronu. Badacze znaleźli że testosteron może ułatwić nawiązanie kontaktu wzrokowego - niezbędny składnik zdrowego życia społecznego.

oznacza, że ​​jesteś socjopatą

Hormony tarczycy

Jeśli często atak paniki lub czujesz, że twój niepokój jest szczególnie wysoki, porozmawiaj z lekarzem o swojej tarczycy. Hormony tarczycy odgrywają znaczącą rolę lęku: poziom hormonu stymulującego tarczycę (często nazywanego TSH) jest bezpośrednio skorelowany z nasileniem ataków paniki.
Zazwyczaj zaburzenia lękowe są ze sobą skorelowanehypertarczyca - nadczynność tarczycy - i depresja są skorelowanehypotarczyca lub niedoczynność tarczycy. Ale ciała są skomplikowane i może w grę wchodzić wiele innych elementów (na przykład możesz być niespokojny i mieć niedoczynność tarczycy).
Myślisz, że Twój niepokój może mieć związek z nadczynnością tarczycy? Typowe objawy mogą obejmować:

• Nerwowość
• Niepokój
• Drażliwość
• Utrata masy ciała
• Nieregularne cykle miesiączkowe

Oksytocyna

Oksytocyna to hormon, który mózg emituje, gdy się zakochujesz lub gdy tworzysz więź z bliskim przyjacielem (często nazywany jest „hormonem miłości”!). I chociaż ten hormon może zdecydowanie pomóc zmniejszyć niepokój, jest także mieczem obosiecznym. Pamiętasz te wszystkie czasy, kiedy byłeś prześladowany jako dziecko? Tamte chwile utknąłem z tobą z powodu oksytocyny .
Kiedy przechodzisz przez stresujące wydarzenie, oksytocyna może zintensyfikować te wspomnienia, czyniąc cięwięcejprawdopodobnie będziesz się bać lub martwić następnym razem, gdy będziesz w podobnej sytuacji. Z biegiem czasu może to zwiększyć Twój stres społeczny i zaostrzyć problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak zespół lęku społecznego.
Chociaż myślenie o hormonach wydzielanych przez organizm może być denerwujące, pamiętaj: nic nie jest beznadziejne. Wiele leków celowo pomaga zwalczać negatywne skutki działania hormonów w organizmie. Porozmawiaj z lekarzem lub psychiatra o tym, co może być dla Ciebie najlepsze. Praca z terapeutą może również pomóc ci nauczyć się reagować, gdy twoje ciało przechodzi w tryb „walcz lub uciekaj” i może pomóc ci oduczyć się negatywnych cech społecznych, których nauczył cię lęk. Świadomość tego, co dzieje się w Twoim ciele, jest często kluczem do zaakceptowania stresujących uczuć i emocji.