Depresja: jak jedno zaburzenie stało się sprawą rodzinną

1 na 10 Amerykanów i 121 milionów ludzi na całym świecie cierpi na jakąś formę depresji.

- przez Luanne Rossi, LCSW / Talkspace Therapist

Depresja zwykle dotyka więcej osób niż osoba, którą atakuje. Członkowie rodziny osoby dotkniętej chorobą mogą doświadczyć wielu zmian życiowych, w tym trudności finansowych, napiętych relacji w rodzinie i nieoczekiwanych zmian w ogólnej dynamice. Brak wiedzy na temat depresji może spowodować, że bliscy przyjaciele i członkowie rodziny odłączą się od osoby dotkniętej chorobą, nasilając jej poczucie samotności.

jak postawić się w szpitalu

„Kiedyś myślałem, że najgorszą rzeczą w życiu jest skończenie w samotności. To nie jest. Najgorsze w życiu jest to, że trafisz do ludzi, którzy sprawiają, że czujesz się samotny ”. - Robin Williams

Kiedy miałem osiem lat, spędzałem czas jak każde inne dziecko w tym wieku: jeżdżąc na rowerze, grając w softball i zwiedzając las z przyjaciółmi. Te doświadczenia zostały następnie nagle zastąpione wizytami na oddziale psychiatrycznym, aby zobaczyć się z ojcem.

Moja mama, która wychowywała sześcioro dzieci i zawsze była mamą w domu, musiała wykonywać dorywcze prace przez prawie dwa lata, aby utrzymać naszą rodzinę na powierzchni. Moja rola również nagle się zmieniła; Z bycia dzieckiem w rodzinie stałem się opiekunką małego niemowlęcia, które w zasadzie zamieszkało w naszym domu.

Czułem się tak, jakby mój ojciec umarł i po prostu odwiedzałem ducha, który przejął jego ciało. Nie rozpoznał, kim jestem, ponieważ szok odebrał mu większość pamięci. Dzięki Bogu, mój ojciec przeszedł i wrócił do mojego życia na nieco ponad dziesięć lat, zanim zmarł z powodu rozległego zawału serca; to był drugi raz, kiedy go straciłem - za pierwszym razem w depresji.

Jako nastolatek zainteresowałem się szerszą wiedzą na temat depresji i ogólnie chorób psychicznych. W końcu mój ojciec przezwyciężył chorobę i dzięki wysiłkom włożonym przez psychiatrów, psychologów i pracowników socjalnych, którzy z nim pracowali, połączył się z rodziną. Ponieważ chciałem zrobić to samo dla innych osób dotkniętych depresją, zdecydowałem się zostać specjalistą zdrowia psychicznego.

ile jest etapów żałoby?

Studia podyplomowe zacząłem, gdy miałem 23 lata - żonaty, po drodze dziecko. Pięć lat i trzy córki później rozpocząłem karierę jako doradca zdrowia psychicznego, pracując z dziećmi i dorosłymi, z których wielu cierpiało na depresję. Wzbudziło to wiele moich emocji - naprawdę mogłem zrozumieć, przez co przechodzili, będąc tam sam. Dzięki własnym doświadczeniom z ojcem jestem w stanie pomóc i uczyć rodziny w zakresie depresji.

„Na tym świecie nikt nie jest bezużyteczny, kto odciąża brzemię drugiego”. - Charles Dickens

Moja mama zawsze uczyła mnie życzliwości i pomocy dla innych; wziąć złe doświadczenia, które mogę mieć i zmienić je w coś pozytywnego. To jest dokładnie to, co zrobiłem i nadal robię jako specjalista zdrowia psychicznego. Pozytywny wynik, który wynika z możliwości pomocy rodzinom dotkniętym depresją, jest dla mnie o wiele więcej wart niż „wszechmocny zielony dolar” kiedykolwiek mógłby.

Dlatego niedawno dołączyłem do zespołu terapeutów w Talkspace. Teraz mam okazję pomagać osobom, których nie stać na terapię lub konsekwentnie umawiać je na zaplanowane wizyty. Codzienna interakcja z moimi klientami oznacza, że jestem w stanie przeprowadzić ich przez ich zmagania w sposób, w jaki tradycyjna terapia twarzą w twarz nie jest dostępna.