Wszystko, co musisz wiedzieć o terapii rodzinnej

Każda rodzina ma swoje zmagania. Życie rzuca krzywymi, zdarzają się tragedie i powstają konflikty. Przetrwanie tych burz może być trudne bez wsparcia wyszkolonego i licencjonowanego specjalisty. I tu pojawia się terapia rodzinna. To wspaniała opcja dla rodzin, które chcą wzmocnić swoje więzi i przejść przez trudne chwile w pozytywny i konstruktywny sposób.

oznaki lęku społecznego

Co to jest terapia rodzinna?

Terapia rodzinna to rodzaj poradnictwa psychologicznego udzielanego przez klinicznego pracownika socjalnego lub licencjonowanego terapeutę małżeńskiego i rodzinnego. Pomaga członkom rodziny poprawić komunikację, rozwiązywać konflikty lub radzić sobie w trudnych chwilach, takich jak utrata ukochanej osoby lub rozwód. W przeciwieństwie do poradnictwa indywidualnego, które postrzega problemy jako tkwiące w jednostce, terapia rodzinna postrzega problemy jako wzorce lub systemy, które należy dostosować

Termin terapia rodzinna nie odnosi się do liczby osób obecnych na sesji terapeutycznej, ale do konkretnej perspektywy lub ramy radzenia sobie z problemami pojawiającymi się w kontekście relacji rodzinnych. Rodzina tutaj to nie tylko krewni, ale może obejmować każdego, kto odgrywa długoterminową rolę wspierającą w życiu. Lepsze relacje rodzinne pomogą złagodzić napięcia i konflikty w rodzinie, ale mogą również korzystnie wpłynąć na zdrowie psychiczne jednostki.

Kto powinien szukać terapii rodzinnej?

Ludzie szukają terapii rodzinnej z różnych powodów. Niektórzy mogą szukać terapii rodzinnej, ponieważ mają problemy rodzinne, które chcą rozwiązać, a które często nasilają się z powodu braku komunikacji. Inni mogą chcieć poprawić swoje relacje z niektórymi członkami rodziny, takimi jak matka i dorastająca córka lub rodzice z dzieckiem borykającym się z trudnościami w szkole. Niektóre rodziny doświadczają przykrych lub traumatycznych wydarzeń, takich jak rozwód, strata lub ciężki wypadek, które wymagają pomocy doradcy, aby przepracować wpływ emocjonalny. Inne rodziny mogą szukać wsparcia, aby poradzić sobie z chorym psychicznie członkiem rodziny lub osobą zmagającą się z zaburzeniami związanymi z używaniem narkotyków.

Kiedy członek rodziny cierpi na poważną chorobę psychiczną lub nałóg, terapia rodzinna często stanowi dodatkową formę wsparcia w połączeniu z innymi rodzajami indywidualnego leczenia osoby, która zmaga się z problemem.

Na przykład, w przypadku krewnego, który cierpi na poważną chorobę psychiczną, taką jak choroba afektywna dwubiegunowa, terapia rodzinna może pomóc członkom lepiej radzić sobie jako jednostka, chociaż osoba z chorobą dwubiegunową powinna nadal przyjmować leki, spotkać się z terapeutą jeden na jednego i uczestniczyć w ich zindywidualizowanym leczeniu. Podobnie, w przypadku relatywnie zmagającego się z uzależnieniem, rodzina może uczestniczyć w terapii rodzinnej, aby zapewnić dodatkowe wsparcie, podczas gdy osoba dotknięta chorobą nadal uczestniczy w leczeniu stacjonarnym. Rodziny mogą nawet uczestniczyć w terapii rodzinnej, jeśli osoba z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych nie szukała jeszcze leczenia.

Jakie są różne rodzaje terapii rodzinnej?

Praktykowanie terapii rodzinnej wymaga bardzo specjalistycznego zestawu umiejętności. Wszyscy terapeuci rodzin małżeńskich (MFT) są zobowiązani do udzielania porad rodzinnych w ramach ich szkolenia, a wielu licencjonowanych klinicznych pracowników socjalnych (LCSW) jest również przeszkolonych w zakresie poradnictwa rodzinnego, ale nie wszyscy. Większość form poradnictwo rodzinne uwzględniają elementy teorii systemów społecznych, która dowodzi, że problematyczne zachowania członków rodziny są tworzone i wpływają na wewnętrzną dynamikę systemu rodzinnego.

Poniżej znajduje się przegląd podstawowych rodzajów terapii rodzinnej, dzięki czemu możesz zdecydować, który rodzaj poradnictwa jest dla Ciebie najlepszy.

Terapia Bowena: Ten rodzaj terapii rodzinnej jest idealny dla tych, którzy nie mogą lub nie chcą wprowadzać członków rodziny do środowiska terapeutycznego. Terapia Bowena wykorzystuje dwie podstawowe koncepcje: triangulację i różnicowanie. Triangulacja odnosi się do naturalnej tendencji do rozpraszania niepokoju lub konfliktu poprzez angażowanie osoby trzeciej (tj. Ojca skarżącego się córce na żonę). Zróżnicowanie odnosi się do rozwijania umiejętności mniej emocjonalnego reagowania w relacjach z członkami rodziny. Ćwiczenia, takie jak pisanie listów, pomagają zmniejszyć intensywność reakcji emocjonalnych i zwiększyć więź wśród członków rodziny.

Terapia strukturalna: Model ten jest szczególnie pomocny dla rodziców zajmujących się problemami behawioralnymi lub emocjonalnymi swoich dzieci (lub wśród rodzeństwa). Terapia strukturalna koncentruje się na dostosowaniu i wzmocnieniu systemu rodzinnego, aby upewnić się, że rodzice (lub dorośli opiekunowie w domu) mają kontrolę i że zarówno dzieci, jak i dorośli wyznaczają odpowiednie granice. Terapeuta często „dołącza” do rodziny, aby obserwować, uczyć się i poprawiać relacje rodzinne i upewnić się, że żadna osoba lub diada (dwie osoby) w systemie rodzinnym nie ma zbyt dużej władzy.

Terapia ogólnoustrojowa: Ta forma terapii koncentruje się na nieświadomej komunikacji i znaczeniu zachowań członków rodziny. W modelu systemowym terapeuta przyjmuje podejście neutralne i zdystansowane, pozwalając członkom rodziny na głębsze zrozumienie ich problemów i problemów jako rodziny. Takie podejście postrzega władzę jako nieświadomą grę, która rozgrywa się i przyczynia się do problemów w rodzinie, a nie należy do jednej osoby w rodzinie.

Terapia strategiczna: Jest to krótsza i bardziej bezpośrednia forma terapii, idealna dla rodzin, które chcą zobaczyć wyniki w krótkim czasie. Terapeuta przydziela członkom rodziny pracę domową, aby pomóc zmienić sposób, w jaki wchodzą ze sobą w interakcje, szczególnie z osobą zidentyfikowaną jako mająca „problem” lub „objaw”. Te zadania domowe pomagają terapeucie ocenić podstawowe problemy i uczą rodzinę, jak komunikować się i podejmować decyzje w bardziej produktywny sposób. W tego typu terapii terapeuta zajmuje pozycję władzy, pozwalając innym członkom rodziny, którym zwykle nie przyznaje się autorytetu, bardziej otwarcie wyrażać swoje potrzeby i emocje.

Co się dzieje podczas terapii rodzinnej?

Terapeuci stosują wiele różnych metod, ćwiczeń i technik w każdej sesji terapii rodzinnej. Niektóre z problemów, które są zwykle omawiane podczas sesji, obejmują:

Problemy behawioralne dzieci i młodzieży - w tym walki akademickie, nadużywanie substancji lub zaburzenia odżywiania
Żałoba - radzenie sobie z utratą członka rodziny
Zdrowie psychiczne - zrozumienie i wspieranie doświadczeń członka rodziny z lękiem, depresją lub innymi stanami zdrowia psychicznego, takimi jak schizofrenia
Przemoc w rodzinie
Poważna trauma - zdarzenie lub zmiana, która ma wpływ na całą rodzinę, np. Przeprowadzka do nowego domu, klęska żywiołowa lub uwięzienie członka rodziny
Problemy związane z LGBTQIA +
Bezpłodność
Konflikty małżeńskie lub zmagania finansowe
Rozwód
Nadużywanie substancji
Przystosowanie się do nowego członka rodziny w domu (np. Narodziny rodzeństwa, adopcja, przybrane dzieci, wejście dziadka do domu, nowy ojczym)

Poszukiwanie terapii rodzinnej - osobiście lub online - to duży krok, który należy uczcić. Na początku może to być przerażające, ale ufaj, że robisz to, co uważasz za najlepsze dla siebie i swojej rodziny, i że wszyscy wyjdziecie silniejsi po drugiej stronie tego, przez co przechodzicie.