Jak zająć się tajemnicami rodzinnymi bez powodowania szczeliny

Czy masz tajemnice przed rodziną?

Jeśli przeglądasz w myślach wszystkie szkielety w swojej rodzinnej szafie, na pewno nie jesteś sam. Nawet ci, którzy są dumni z otwartości, prawdopodobnie mają sekret lub dwa, którymi nie chcą się podzielić - nawet z osobami, które są im najdroższe. Od kwestii tak traumatycznych, jak przemoc seksualna, po te stosunkowo łagodne (ale wciąż potencjalnie sporne), jak na kogo głosujemy, większość z nas ma sekrety, których wolelibyśmy nie dzielić się z naszymi rodzinami.

Zatrzymywanie pewnych rzeczy dla siebie może być normalnym i zdrowym aspektem prywatności. Ale poważniejsze sekrety - te, które są motywowane wstyd lub może potencjalnie wpłynąć na samopoczucie członka rodziny - może prześladować rodziny przez lata i zrywać zdrowe więzi rodzinne.

Ale jak możemy odróżnić zdrową prywatność od szkodliwego zachowania tajemnicy? A jeśli zdecydujemy się otworzyć na trudne tematy, jak możemy zachować nasze relacje rodzinne - jeśli w ogóle jest to zdrowe?

Spotkałem się z dr Rachel O'Neill, profesjonalną doradczynią kliniczną z licencją w Ohio i terapeutą Talkspace, na rozmowę o tym, dlaczego rodziny mają tajemnice i jak rozmawiać o rzeczach, które wolelibyśmy zachować w tajemnicy.

Dlaczego nasi bliscy zachowują tajemnice?

„Każda rodzina jest inna, ale myślę, że generalnie rodziny mają tendencję do ukrywania rzeczy, z którymi wiąże się pewien rodzaj wstydu” - mówi dr O’Neill. Oprócz wstydu członkowie rodziny mogą mieć motywację do zachowania tajemnicy, jeśli obawiają się, że ujawnienie czegoś zakłóci równowagę rodziny lub będzie miało wpływ na szerszą społeczność.

opieka psychiatryczna na całym świecie

Niektóre typowe sekrety, które dr O'Neill dostrzega w swojej praktyce, obejmują płeć i tożsamość seksualna ; fizyczne, seksualne lub nadużywanie substancji ; czy nawet niepopularna opinia polityczna (coś, co dr O’Neill mówi, że rodziny częściej ukrywają się w obecnym klimacie politycznym). W następstwie Ruch #MeToo , Dr O'Neill mówi również, że słyszała od wielu osób, które zostały zainspirowane do otwarcia się na temat przemocy seksualnej, którą wcześniej utrzymywali w tajemnicy.

W niektórych okolicznościach trzymanie w tajemnicy nie jest motywowane wstydem, ale raczej chęcią ochrony kogoś. Często przybiera formę rodzica lub opiekuna, który próbuje chronić dziecko przed informacjami, które ich zdaniem mogą być zbyt bolesne. Jednak, mówi dr O'Neill, to pragnienie ochrony może czasami przynieść odwrotny skutek.

'Częstokroć rodzice i opiekunowie starają się robić to, co ich zdaniem leży w najlepszym interesie osoby, jej dziecka i myślę, że czasami jest to błędne ”- mówi, cytując przykłady rodziców, którzy nie mówili dzieciom, że zostali adoptowani, lub nie byli otwarci z dziećmi śmierć ukochanej osoby.

W takich sytuacjach dr O'Neill radzi, że uczciwość to najlepsza zasada. „Im bardziej uczciwi możemy stać się w tych relacjach rodzinnych, tym bardziej możemy zmniejszyć dawne piętno i wstyd związany z tego rodzaju tajemnicami”.

Zdrowa prywatność a szkodliwe ukrywanie

Jednak nie każde trzymanie w tajemnicy jest niezdrowe. W końcu wszyscy mamy części siebie, którymi nie chcemy się z nikim dzielić, lub części siebie, które rezerwujemy na przestrzenie poza rodziną - niezależnie od tego, czy są to dokładne szczegóły naszego głosowanie zapisów lub naszych seksualnych eskapad.

„Kiedy słyszę„ zachowywanie tajemnicy ”, jest dla mnie ten aspekt chęci pozbycia się tego, idea utrzymywania tego jako ciężaru” - mówi dr O’Neill. Z drugiej strony definiuje prywatność jako aktywny wybór, z którym dana osoba jest w porządku. Dzięki prywatności, mówi dr O'Neill, osoba odczuwa „pewien poziom komfortu, decydując się nie udostępniać tych informacji”.

Badania potwierdzają to rozróżnienie. Niedawne badanie wykazało, że psychologicznie stresująca część utrzymywania sekretu nie jest faktycznym aktem kłamstwa na temat twojego sekretu. Zamiast tego jest to stres myśląc o sekret tak bardzo i dlatego czuję się nieautentyczny. Jest więc uzasadnione, że ludzie, którzy czują się dobrze ze swoim sekretem, mogą mieć mniej obsesji na jego punkcie.

Z drugiej strony istnieją sekrety, których zdecydowanie nie powinno się trzymać. Jeśli Twój sekret może negatywnie wpłynąć na zdrowie i bezpieczeństwo innej osoby, ważne jest, abyś się zgłosił. Naciskanie na kogoś innego, aby milczał w sprawie potencjalnie szkodliwych problemów, również jest głównym nie do przyjęcia.

Według dr O’Neill ten rodzaj wymuszonego zachowania w tajemnicy niestety często występuje w przypadku Przemoc w rodzinie i nadużywanie substancji.

„To staje się siecią utrzymywania tajemnicy” - mówi. „Jest sprawca, osoba, która dopuszcza się nadużywania lub nadużywania substancji odurzających, i są wokół nich osoby, które chcą zachować tę informację w tajemnicy”. Staje się to obelżywym wzorcem, w którym ocaleni są zmuszani, według słów dr O'Neilla, „cierpieć w ciszy”.

Znajduje to odzwierciedlenie w statystykach dotyczących przemocy seksualnej. Według Krajowej Sieci Gwałtów, Nadużyć i Kazirodztwa (RAINN) 2 na 3 napaści seksualne nie są zgłaszane policji. Wśród ocalałych, którzy nie zgłosili się, 7% stwierdziło nie chcieli, żeby sprawca wpadł w kłopoty. W przeważającej części sprawcy są blisko ofiar 33% ofiar gwałtu zaatakowany przez intymnego partnera i 34% osób wykorzystujących dzieci są członkami ich rodzin.

Odwaga, by się otworzyć

„Mamy tendencję do wprowadzania zmian w naszym życiu, gdy coś nam nie odpowiada” - mówi dr O’Neill. Mówi, że ludzie często decydują się na ujawnianie rodzinnych tajemnic, gdy zdarzenie zewnętrzne inspiruje objawienie lub gdy po prostu staje się zbyt uciążliwe, aby zachować tajemnicę w środku.

leki przeciwlękowe nie powodujące nałogu

Ma to sens, biorąc pod uwagę, że sekrety mogą wydawać się rzeczywistym, fizycznym ciężarem. Jeden Badanie z 2012 r odkryli, że ludzie, którzy byli zajęci sekretami, postrzegali wzgórza jako bardziej strome, większe odległości, a zadania fizyczne bardziej uciążliwe niż te bez tajemnic. Badania wykazały, że im więcej myślimy o tajemnicach, tym cięższe wydają się. Dlatego otwarcie się na tajemnice, które nas ciążą, może wydawać się dosłowne odciążenie.

Dyskomfort związany z ujawnianiem rodzinnych tajemnic

Kiedy jednak ujawniają się rodzinne sekrety, temu poczuciu odciążenia może również towarzyszyć poważny dyskomfort, ponieważ prawdy, które przyjęliśmy na temat ludzi, których jesteśmy bliscy, szybko się zmieniają. Dr O'Neill mówi, że w następstwie takich rewelacji droga do uzdrowienia zależy od tego, co poprzednio członkowie rodziny relacje były jak, a także charakter tajemnicy.

W sytuacjach, w których członkowie rodziny utrzymywali dobre stosunki, a tajemnica, choć potencjalnie kłopotliwa, była zachowywana w najlepszych intencjach - na przykład kochająca się rodzina ukrywała prawdziwą przyczynę śmierci członka rodziny z zamiarem ochrony dziecko - członkowie rodziny mogą pracować nad problemami i leczyć.

W przeciwieństwie do tego, gdy relacje rodzinne były już napięte lub tajemnica była szkodliwa, jak przemoc fizyczna lub seksualna, uzdrowienie może być znacznie trudniejsze.

Dr O'Neill mówi, że najlepiej jest dostosować reakcje do tego, czego chcą dotknięci ludzie. Mówi, że w przypadku przemocy i nadużyć jedną z najważniejszych rzeczy jest pamiętanie, że osoba, która przeżyła, nigdy nie jest odpowiedzialna za to, co się z nią stało i nie powinna brać na siebie ciężaru wystąpienia, jeśli nie chce.

dlaczego boję się igieł

„Moim celem w pracy z ludźmi jest zawsze wspieranie poczucia akceptacji w związku z tym, co wydarzyło się w przeszłości” - mówi. „Jeśli zdecydujesz się nigdy nie zgłaszać, nie odpowiadasz za to, że ta osoba nadal się zgłasza nadużycie , to po prostu niesprawiedliwe, aby osoba, która przeżyła, musiała nieść ten ciężar ”.

Czasami uzdrowienie może najlepiej nastąpić poprzez całkowite usunięcie osoby, która uraziła, z obrazu, tj. Usunięcie jej ze swojego życia. W każdym razie O’Neill mówi, że najważniejsze jest, aby najpierw nadać priorytet potrzebom osoby, która przeżyła, a następnie, jeśli sobie tego życzy, zaangażować się w interakcję z rodziną.

Relacje lecznicze

Chociaż zdecydowanie można leczyć indywidualnieijako rodzina po ujawnieniu niepokojącej tajemnicy najlepiej od samego początku stworzyć w rodzinie atmosferę zdrowej uczciwości.

Wiele kwestii, które kiedyś były stygmatyzowane, jak adopcja, rozwód i Seksualność LGBT , są coraz bardziej akceptowane. Mówienie o tych kwestiach z otwartością i szczerością od razu pomaga potwierdzić wszystkim członkom rodziny, że ich doświadczenia nie są wstydliwe, ale są normalne i cenione.

W takich sytuacjach uczciwość jest formą miłości. Jeśli chodzi o zapobieganie nadużyciom, eksperci zalecają otwartość na temat zdrowej seksualności i uczenie dzieci zdrowych granic począwszy od wczesnego dzieciństwa.

Pielęgnując w rodzinie uczciwość, możemy zapobiegać występowaniu problemów lub radzić sobie z nimi w zdrowy sposób, gdy się pojawią. Oczywiście, jeśli nadal zdecydujesz się trzymać niektóre rzeczy w granicach zdrowej prywatności, obiecujemy, że nie powiemy babci o Twoim nowym chłopaku.