Terapia i stawanie się osobą, którą chcesz być

Jako doradca zwykle to ja zadaję pytania. Często żartuję, że płacą mi za każde zadane pytanie. Dlatego zadaję tak wiele dobrych pytań.

Niedawno klient zadał mi zadziwiająco proste pytanie, na które nie miałam odpowiedzi.

Moja klientka omówiła wcześniej, jak uważa, że jej rodzina jest „dysfunkcyjna”. Następnie rozmawialiśmy o tym słowie, było to jak przekleństwo psycho paplaniny. Oznacza to, że kiedy jesteś na kogoś zły, nazywasz go dysfunkcyjnym. Słowo to nabrało wielu znaczeń w naszej kulturze, w tym dla kogoś, kto jest:

Niezdolny do życia
Słaby w relacjach i intymności
Bycie emocjonalnym bałaganem
Nie normalne
Nie tak jak reszta z nas

Jak terapeuta Konfrontuję się z tą koncepcją za każdym razem, gdy pojawia się w rozmowie. To jest słowo, które tworzy pustkowie porównania, osąd , wstyd i wniosek, że jesteśmy pomieszaną, nienormalną osobą.

Moja klientka ma dopiero 15 lat, ale jest mądra ponad swoje lata. Oto pytanie, które zadała:

„Kim w ogóle jest funkcjonujący członek społeczeństwa?”

Powiedziałem jej, że to dobre pytanie.

Zbadaliśmy, dlaczego nikt nie jest normalny i jak to jest normalne. Zachęcałem ją, żeby pomyślała o swoim życiu, używaniu substancji, o niej relacje rodzinne i co może zrobić, aby stać się bardziej osobą, którą chce być.

Nasza rozmowa sprawiła, że pomyślałem o kluczowym aspekcie czym jest terapia . Sprawiło to również, że zacząłem się zastanawiać, w jaki sposób wykorzystujemy pojęcie „dysfunkcji”, aby uniknąć odpowiedzialności za nasze szczęście.

upijanie się jest definiowane jako

Odpowiedzialność cię wyzwoli

Terapia powinna pomóc nam lepiej funkcjonować w naszych związkach i życiu zawodowym. Chodzi o to, aby nauczyć się być lepszym człowiekiem.

Jednym z osiągnięć Freuda było uproszczenie tego, co to znaczy być funkcjonującym człowiekiem. Sprowadził to do sedna: miłość i praca są kamieniem węgielnym naszego człowieczeństwa.

Jesteś odpowiedzialny za siebie, za to, jak kochasz i za swoją pracę. To całkiem proste.

Bycie funkcjonalnym powinno polegać na nauce bycia wolnym, kim jesteś. Poświęcenie czasu na ustalenie, za co jesteś odpowiedzialny, może cię uwolnić. Może to brzmieć sprzecznie z intuicją w naszej kulturze niechętnej zaangażowaniu. Czasami otrzymujemy wiadomość, że wolność się odcina i ma niewiele obowiązków.

W swojej praktyce terapeuty uzależnień często widzę ruiny, które wynikają z lekceważenia obowiązków, zrzucania wszystkich naszych ograniczeń i podążania za naszymi impulsami. Szczęście nie znajduje się w butelce, butelce z tabletkami ani na końcu igły. Wracamy do szczęścia, gdy dochodzimy do punktu, w którym przyznajemy, że robienie tego, co chcemy, nie wystarczy.

Poświęć chwilę i rozważ dwa pytania:

Za co każdy z nas jest odpowiedzialny?
Czy chodzi o rzeczy, które prowadzą do naszego szczęścia, naszej zdolności do kochania i odnajdywania drogi przez świat?

Możesz mieć własne pomysły, możesz to uprościć, jak Freud, lub możesz mieć kilka dodatkowych elementów do dodania do listy. Oto kilka aspektów naszego człowieczeństwa, które uważam za przydatne:

1. Tylko ja jestem odpowiedzialny za oddychanie.

Nikt inny nie może za mnie oddychać. Oddychanie to sposób, w jaki zwalniam tętno i myślenie. Oddychanie to jeden ze sposobów, w jaki zwalniam umysł i łączę się z duchem.

2. Tylko ja jestem odpowiedzialny za moje poprawa .

czy lamictal cię męczy?

Moje samopoczucie jest moim obowiązkiem. Moje zdrowie psychiczne, zdrowie fizyczne, relacje i za emocje odpowiadam.

3. Tylko ja jestem odpowiedzialny za własne szczęście.

Nie moja rodzina, nie mój współmałżonek czy partner, nie moja praca i nie moje marzenia. Bycie „lubianym” na Facebooku i Twitterze nie sprawi, że będę szczęśliwy. Jeśli nie mogę być szczęśliwy tutaj i teraz, nie będę szczęśliwy. I tylko ja mogę zdecydować, że będę szczęśliwy.

4. Tylko ja jestem odpowiedzialny za zrozumienie siebie.

W zrozumieniu i byciu intymnym ze sobą tylko wtedy mogę być intymny z tymi, na których mi zależy. Nie jestem idealny. Akceptacja siebie oznacza, że akceptuję, że mam zarówno słabe, jak i mocne strony.

5. Tylko ja jestem odpowiedzialny za swoje nastawieniezarówno w pomyślnych czasach, jak i co ważniejsze, gdy życie jest ciężkie i wszystko wydaje się wyzwaniem. Jestem odpowiedzialny za to, jak reaguję na moje okoliczności.

6. Tylko ja jestem odpowiedzialny za uczenie się z przeszłości, ale nie powinienem pozwolić, aby zdominowała moje myślenie.

różnica między atakiem lęku a atakiem paniki

Nie mogę zmienić przeszłości, ale mogę użyć przeszłości, aby mnie zmienić.

7. Tylko ja jestem odpowiedzialny za miłość.

W miłości odnajduję szczęście. To takie proste. Jestem również odpowiedzialny za to, by być kochanym. Otwarcie się na miłość może mnie zmienić.

8. Jestem odpowiedzialny za swój majątek.

Mogę dzielić mój dom, moje pojazdy i zawartość domu: moje finanse i przyszłe inwestycje. Ale jestem odpowiedzialny za zarabianie pieniędzy, mądre ich wydawanie i dbanie o to, co posiadam. Jestem odpowiedzialny za to, że to, co posiadam, nie jest moją własnością.

Świadomość, za co jesteś odpowiedzialny, może cię uwolnić.

Dysfunkcja i nasze uzależnienie od unikania

Dysfunkcjonalność może być etykietą, ale ostatecznie jest sposobem na uniknięcie. Kiedy uznasz, że ty lub ktoś, na kim ci zależy, jest dysfunkcjonalny, ograniczy to twoją dojrzałość i szczęście. Podjęcie decyzji, że jesteś dysfunkcyjny, jest bezpieczne. Sprawia, że inni ludzie, okoliczności lub nasza przeszłość są odpowiedzialne za nasze szczęście. Posiadanie własnej odpowiedzialności jest trudne, ale doprowadzi do trwałego szczęścia i wskaże ci drogę do życia, jakie chcesz żyć.

Powrót do zdrowia i bycie zdrowym człowiekiem nie polega na dopasowaniu się lub byciu jak wszyscy inni. Chodzi bardziej o zaakceptowanie siebie za to, kim jesteś i dążenie do kochania siebie i innych ludzi. Chodzi o pracę i wnoszenie wkładu bez względu na to, czy Twoja praca jest satysfakcjonująca, czy Twoje „powołanie”.

Jedną z rzeczy, które twój terapeuta zrobi z tobą, jest pomoc w uzyskaniu lepszego zdrowia i lepszej łączności. Nauczysz się żyć, kochać i pracować. Jednym z kluczy do rozwoju jest zidentyfikowanie rzeczy, za które jesteś odpowiedzialny. Poświęć trochę czasu na przemyślenie tego i porozmawiaj z terapeutą o swoich odpowiedziach.

Jeśli podobał Ci się mój utwór, zechcesz zobaczyć inne moje teksty:

Sean jest tymczasowo certyfikowanym klinicznym terapeutą uzależnień z dyplomem Kanadyjska Federacja Certyfikująca Doradztwo w zakresie Uzależnień . Znajdziesz go na Facebooku, tutaj .