Czy depresja ma podłoże genetyczne?

Do tej pory większość z nas dobrze zna objawy dużej depresji: utrata przyjemności z ulubionych zajęć, drażliwość, znaczny przyrost lub utrata masy ciała, zmiana nawyków spania, utrata energii, poczucie bezwartościowości, niezdolność do jasnego myślenia, niezdecydowanie, beznadziejność, i co najwyżej surowe, powtarzające się myśli samobójcze.

Wpływ depresji jest wyniszczający. Plik Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że ponad 300 milionów ludzi na całym świecie cierpi na depresję - około 5 procent światowej populacji - i jest to główna przyczyna niepełnosprawności. Co gorsza, nawet w krajach o wysokich dochodach prawie 50 procent osób z tą chorobą nie szuka leczenia.

I chociaż depresja dociera do tak wielu ludzi na całym świecie i jest prawdopodobnie jedną z najczęściej badanych chorób psychicznych, wciąż niewiele wiemy o jej pochodzeniu. Czy depresja ma podłoże genetyczne? Czy to jest ekologiczne? Krótka odpowiedź: to skomplikowane.

co to jest lit stosowany w leczeniu?

Depresja i genetyka

Istnieje wyraźny związek genetyczny z depresją. Większość badań wskazuje na depresję jako istnienie 40 procent determinowane przez geny .

„Badania bliźniąt i rodzin dają nam szacunki i zazwyczaj jest to 40-procentowa odziedziczalność w przypadku ogólnej depresji z nieco wyższymi szacunkami odziedziczalności dla bardzo ciężkich postaci” - powiedział Talkspace dr Gerome Breen z Instytutu Psychiatrii King’s College London. „Sześćdziesiąt procent wydaje się być niezależnym środowiskiem”.

Ponadto badania pokazują, że osoby, których krewny doświadcza depresji, zwiększają ryzyko, że inni członkowie ich rodziny również zapadną na tę chorobę.

„Ktoś z rodzinna historia depresji jest bardziej narażony na poważną depresję ”- mówi Talkspace dyrektor psychologii zdrowia Cedars-Sinai Medical Center LA, dr Lekeisha A. Sumner, ABPP. „Osoby z rodzeństwem lub rodzicem z ciężką depresją [mają] około dwa do trzech razy większe ryzyko rodzinne, a ryzyko jest nawet większe (przy niektórych szacunkach do 5 razy wyższe), jeśli krewny miał nawracającą depresję, a początek depresji był we wczesnym okresie życia ”.

(Brak) genu depresji

Jeśli chodzi o konkretne markery genetyczne, które są ostatecznie powiązane z depresją, jest to trochę trudniejsze.

„Na podstawie dostępnych danych nie jest to pojedynczy gen powodujący depresję, który powoduje depresję, ale najprawdopodobniej jest to kombinacja genów, która stwarza ryzyko” - mówi Sumner.

Brytyjskie badanie z 2011 r. Opublikowane w The American Journal of Psychiatry z udziałem ponad 800 rodzin sugeruje, że chromosom 3p25-26 jest odpowiedzialny za ciężką, nawracającą depresję w rodzinach. Chociaż odkrycie to było wielkim przełomem, nie wykazano, aby gen ten przewidywał mniej poważne odmiany choroby psychicznej, co oznacza, że ​​prawdopodobnie nadal istnieje kilka genów, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

Serotonina, rodzaj neuroprzekaźnika „dobrego samopoczucia”, który od dawna jest powiązany z depresją, innymi zaburzeniami nastroju, lękiem i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, może być kolejnym elementem genetycznej układanki.

Chris Aiken, dyrektor Centrum Leczenia Nastroju i instruktor psychiatrii klinicznej na Uniwersytecie Wake Forest, wyjaśnił: Zdrowie na co dzień że gen zwany transporterem serotoniny (SERT) jest również powiązany z depresją, szczególnie jeśli chodzi o interakcję odmian genu ze stresem.

„Możesz mieć geny dla krótkiej lub długiej wersji SERT” - wyjaśnia Aiken. „Te geny przewidują, czy ludzie popadną w depresję w obliczu stresu. W przypadku osób z długoramienną wersją genu ryzyko depresji nie wzrasta nawet po poważnym stresie życiowym, takim jak rozwód, żałoba lub utrata pracy. W przypadku wersji z krótkimi ramionami wskaźnik depresji rośnie wraz z każdym nowym stresem ”.

kryteria diagnostyczne dla dużej depresji

Nawet to nie jest rozstrzygające, ponieważ Aiken przekazuje, że „ludzie mają taki sam wskaźnik depresji, gdy nie są pod żadnym stresem - niezależnie od tego, jaką mają wersję SERT. Dopiero po poważnym stresie lub traumie z dzieciństwa obie grupy zaczynają wyglądać inaczej ”.

Depresja i środowisko

Wszystko po to, by powiedzieć, że nawet osoby pochodzące z rodzin z historią depresji nie mają gwarancji, że doświadczą epizodów depresyjnych w swoim życiu.

„Historia rodzinna niekoniecznie narzuca u kogoś poważną depresję, chociaż istnieje zwiększone ryzyko” - mówi Sumner. Albo jak mówi dr Robert Klitzman, profesor psychiatrii klinicznej i dyrektor programu magisterskiego z bioetyki na Uniwersytecie Columbia The New York Times . „Lekarze postrzegają [testy genetyczne] bardziej jako przewidywanie pogody”.

Aby przewidzieć depresję, pomimo silnego komponentu genetycznego, nadal istnieje 60-procentowe ryzyko, które bezpośrednio koreluje ze środowiskiem.

„Wrażliwość genetyczna to tylko część równania” - mówi Sumner. „Stres psychospołeczny i interakcja z otoczeniem są ważne”.

Sumner zauważa, że ​​czynniki środowiskowe, które mogą prowadzić do depresji, to między innymi „gospodarstwo domowe, w którym opiekunowie byli poważnie przygnębieni”, „poważny stres życiowy, chroniczne napięcie, historia wykorzystywania lub zaniedbania w przeszłości [i] nieadaptacyjne radzenie sobie, między innymi”. Dodaj do listy traumę, utratę bliskiej osoby, izolację społeczną, poważną chorobę fizyczną i inne ważne wydarzenia życiowe.

Genetyka i środowisko

Tutaj fabuła się zagęszcza. Naukowcy są również przekonani, że środowisko może mieć wpływ na same geny, co oznacza, że ​​rozłączenie genetyki od czynników środowiskowych jest prawie niemożliwe.

„Oszacowanie 40 procent [dziedziczności] najlepiej jest traktować jako połączony wpływ genetyki i środowiska, które oddziałuje z tymi genetykami” - mówi Breen. „Nasz genom jest podstawowym ryzykiem. Aby to ryzyko stało się aktywne, potrzebujesz pewnych czynników środowiskowych ”.

Chociaż czynniki środowiskowe mogą być czynnikami omówionymi powyżej, może to być bardziej skomplikowane. Naukowcy przyglądają się również tak zwanej epigenetyce, którą dr Michael J. Meaney z Hope Through Research opisuje w Psychologia dzisiaj jako „badanie, w jaki sposób czynniki zewnętrzne lub środowiskowe mogą włączać i wyłączać geny bez faktycznej zmiany struktury genów w danej sekwencji DNA”.

Aby zrozumieć, jak skomplikowane są te badania, weźmy na przykład, że niektórzy koledzy Breen odkryli, że rodzice nie tylko mogą wpływać na zdrowie psychiczne swoich dzieci, ale może też działać na odwrót.

„Przynajmniej przez pewien czas wydaje się, że jeśli dziecko ma lęk lub depresję, wtedy rodzice mają z tego powodu lęk lub depresję” - mówi Breen. „W przeglądzie przekrojowym, jeśli spojrzysz tylko na tę rodzinę w pewnym momencie, możesz pomyśleć, że depresja jest genetyczna lub środowiskowa - została przekazana przez rodziców na dzieci. Jednak w oparciu o analizę wykorzystującą typ konstrukcji bliźniaczej… transmisja przebiega w obie strony, od dzieci z powrotem do rodziców ”.

Podsumowując, wciąż jest wiele rzeczy, nad którymi naukowcy pracują dowiedz się, jak działa depresja i to nie tylko genetyka czy środowisko jako indywidualne czynniki ryzyka. Patrząc na pełny obraz całościowo, eksperci, tacy jak Breen, mają nadzieję, że badania będą prowadzone w przyszłości.

Co to oznacza dla przyszłości leczenia

Wspólne badanie genetyki i środowiska tylko poprawi nasze rozumienie depresji, lepiej przewidzieć czynniki ryzyka i pomoże nam skuteczniej leczyć chorobę.

„Rozwój nowych metod leczenia depresji przebiega stosunkowo wolno” - mówi Breen. „Ludzie mierzyli depresję i genetykę. Albo mierzyli depresję i środowisko, ale nie skupiali wszystkich trzech rzeczy w jednym badaniu. Być może łącząc dane genetyczne z danymi środowiskowymi, możemy to przyspieszyć. ”

„Genetyka depresji jest złożona” - dodaje Sumner. „Umożliwienie większej precyzji w identyfikacji ryzyka i szacowaniu ryzyka umożliwia lepsze badania przesiewowe”.

oznaki ptsd u kobiet

Dzięki zwiększonym badaniom i lepszemu zrozumieniu korelacji genetycznych, środowiskowych i genetyczno-środowiskowych istnieje nadzieja, że ​​w przyszłości będziemy mieli jeszcze lepsze narzędzia do leczenia jednej z najbardziej wyniszczających chorób psychicznych na świecie .