Halucynacje i odejście Olivera Sacksa

Oliver Sacks: Kiedy ludzie umierają, nie można ich zastąpić. Pozostawiają dziury, których nie da się wypełnić, bo to los - los genetyczny i neuronowy - każdego człowieka polega na tym, by być wyjątkową jednostką, znaleźć własną drogę, żyć własnym życiem, umrzeć własną śmiercią.

- przez Liz Campese / Staff Writer

Zawsze jest ciężko, gdy zdajesz sobie sprawę, że odszedł ktoś, kogo szanowałeś i podziwiałeś, i właśnie to mi się wczoraj przytrafiło. Przeczytałem to Oliver Sacks zmarł w swoim domu w Greenwich Village w niedzielny poranek (30 sierpnia) w wieku 82 lat. Przyczyną śmierci był rak.

Miałem przyjemność spotkać się ze słynnym brytyjskim pisarzem i neurologiem kilka lat temu, kiedy mówił o tym Halucynacje, jedno z jego ostatnich dzieł, w Wielkiej Sali The Cooper Union. Byłem tam, aby poznać jego pomysły i zadać jak najwięcej pytań jedno z moich pierwszych prac pisemnych w Brain World Magazine.

„… Kiedy mózg zostaje uwolniony od ograniczeń rzeczywistości, może wygenerować dowolny dźwięk, obraz lub zapach w swoim repertuarze, czasami w złożonych i„ niemożliwych ”kombinacjach”. ” - Oliver Sacks

Oliver Sacks często traktował siebie jako temat i nigdy nie stronił od dzielenia się swoimi doświadczeniami z halucynacjami, obszernie o nich pisał i wykładał, w tym w ten fatalny dzień, w którym mówił. „Własne wyprawy Sacksa do różnych światów percepcji były głównie wynikiem jego halucynacyjnej wyrzutnilub, jak to ujął Hockenberry, „substancje kontrolowane”.

„Budząca się świadomość to śnienie - ale śnienie ograniczone przez rzeczywistość zewnętrzną” - Oliver Sacks

Jego wgląd zawsze był dostarczany z pewnym talentem do rozrywki.Znał swoich odbiorców, chociaż nie wiedzieli o nim zbyt wiele.I myślę, że wolał to w ten sposób. Często powtarzał, że jego nieśmiałość była dla niego główną przeszkodą w życiu osobistym.

W swojej ostatniej książce Na drodze , objawił się światu na krótko przed opuszczeniem go na dobre.

Jeśli chodzi o jego pracę, to zupełnie inna historia.Napisał Oliver Sacks wiele bestsellerowych książek , włącznie zCzłowiek, który wziął żonę za kapelusz,Przebudzenia(który został nakręcony w filmie z Robinem Williamsem i Robertem DeNiro),Musicophiliai oczywiście mój ulubionyHalucynacje.

Pisanie dla New York Times, Gregory Cowles stwierdza :

'Dr Sacks różnie opisywał swoje książki i eseje jako historie przypadków, patografie, opowieści kliniczne lub „powieści neurologiczne”.Wśród jego poddanych znalazła się Madeleine J., niewidoma kobieta, która postrzegała swoje ręce jedynie jako bezużyteczne „grudki ciasta”; Jimmie G., radiooperator łodzi podwodnej, którego amnezja zmusiła go na ponad trzy dekady w 1945 roku; i dr P. - mężczyzna, który wziął swoją żonę za kapelusz - którego mózg stracił zdolność rozszyfrowania tego, co widzą jego oczy ”.

jaka jest rola psychoterapii w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej?

„Opisując zmagania swoich pacjentów, a czasem niesamowite prezenty, Dr Sacks pomógł przedstawić ogółowi odbiorców zespoły takie jak Tourette'a czy Aspergera. Aleoświetlał ich postacie tak samo, jak ich warunki; humanizował je i demistyfikował. ”

Wyjątkowe połączenie akademickiego intelektualizmu, odwagi poszukiwacza przygód i atletycznej budowy charakteryzowało zmarłego naukowca i uczyniło z niego międzynarodową sensację.Bez względu na to, czy Sacks pisał książki, wygłaszał wykłady, czy oddawał się swojej miłości do pływania, mężczyzna przyciągał uwagę jak kwiat przyciągający kolibry.Nie mogliśmy się nacieszyć jego pomysłami i zabawnym sposobem, w jaki je realizował.

Mogę szczerze powiedzieć, że była to jedna z najciekawszych i najbardziej pouczających prelekcji, w jakich kiedykolwiek uczestniczyłem i szkoda, że ​​nigdy nie będę mógł uczestniczyć w kolejnej.

Dziękuję, Oliver Sacks, za cały twój niesamowity wkład w neurobiologię, medycynę i literaturę - będzie ci bardzo brakować.

No hej! Podobało Ci się to, co właśnie przeczytałeś? Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać najnowsze treści i mieć szansę na wygranie cotygodniowych rozdań książek !: