5 podtypów schizofrenii

Skocz do: Schizofrenia paranoidalna Schizofrenia zdezorganizowana Schizofrenia katatoniczna Schizofrenia niezróżnicowana Schizofrenia rezydualna Zaburzenia ze spektrum schizofrenii

Schizofrenia jest przewlekłym zaburzeniem psychicznym, które utrudnia osobie odróżnienie prawdziwych i fałszywych wyobrażeń i przekonań. Objawy mogą być tak poważne i ograniczające, że wykonywanie codziennych czynności może być trudne.

5 podtypów schizofrenii

Istnieje pięć podtypów schizofrenii opartych na dominujących objawach, których doświadcza pacjent podczas oceny przez specjalistę ds. zdrowia psychicznego. Podtyp pacjenta może się zmieniać w trakcie choroby.

Tych pięć podtypów nie jest uwzględnionych w piątym wydaniuPodręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznychponieważ Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne stwierdziło, że nie są one pomocne dla klinicystów, ponieważ objawy pacjentów często zmieniały się z jednego podtypu na inny i prezentowały nakładające się objawy podtypów, co zacierało różnice między pięcioma podtypami i zmniejszało ich trafność.⁶

gdzie uzyskać ocenę psychologiczną

1. Schizofrenia paranoidalna charakteryzuje się nieuzasadnionym podejrzeniem i przede wszystkim objawami pozytywnymi.¹(Pozytywny w tym kontekście oznacza, że te objawy są wspólne dla tego schorzenia i zazwyczaj reagują na leczenie.) Pacjent jest zaabsorbowany co najmniej jednym urojeniem (zwykle o charakterze prześladowczym) lub doświadcza częstych halucynacji słuchowych. Tymczasem inne objawy schizofrenii – takie jak dezorganizacja mowy, płaski afekt, katatoniczne lub zdezorganizowane zachowanie – nie są obecne lub są mniej widoczne niż te pozytywne objawy.²

2. Schizofrenia zdezorganizowana (znana również jako schizofrenia hebefreniczna)charakteryzuje się głównie zdezorganizowanymi objawami. Aby spełnić kryteria dla tego podtypu, muszą być obecne wszystkie poniższe elementy:

Zdezorganizowana mowa (np. sałatka słowna, niespójność, wytrwałość)
Zdezorganizowane zachowanie (np. trudności w rozpoczęciu lub zakończeniu zadania, trudności w prawidłowym działaniu w sytuacjach społecznych)
Płaski lub nieodpowiedni afekt (np. słaby kontakt wzrokowy, brak mimiki)

3. Schizofrenia katatoniczna jest obecnie uważany za rzadki podtyp, ponieważ uważa się, że jest w dużej mierze wynikiem nieleczonej schizofrenii. Obecnie występuje rzadziej wśród osób ze schizofrenią wraz z postępem wczesnej interwencji i leczenia.³Charakteryzuje się znacznym spadkiem lub wzrostem ruchu, przy czym występują co najmniej dwa z następujących objawów.

Osoba ze schizofrenią katatoniczną może być w dużej mierze nieruchoma, utrzymywać sztywną postawę i opierać się wszelkim próbom poruszania się. Z drugiej strony może występować nadmierny, pozornie bezcelowy ruch. Może to obejmować echolalię (powtarzanie tego, co mówią inni) i echopraksję (naśladowanie ruchów innych osób). Mogą występować osobliwości w dobrowolnym ruchu, takie jak dziwaczne postawy, grymasy lub stereotypowe ruchy (np. kołysanie się, machanie rękami, obgryzanie paznokci).⁴

4. Schizofrenia niezróżnicowanato kategoryzacja dla osób, które nie pasują do trzech poprzednich kategorii. Podczas gdy takie osoby doświadczają znaczących urojenia, halucynacje , dezorganizacja mowy lub dezorganizacja lub katatoniczne zachowanie, ich objawy nie są w przeważającej mierze pozytywne, zdezorganizowane lub zaburzone ruchowe.

5. Resztkowa schizofreniajest terminem używanym do opisania pacjenta, który obecnie nie doświadcza wyraźnych urojeń, halucynacji, dezorganizacji mowy lub dezorganizacji lub katatonicznych zachowań. Jednak przynajmniej dwa z tych objawów doświadczają w mniejszym stopniu (np. zniekształcenia myśli lub dziwne przekonania) lub nadal doświadczają negatywnych objawów schizofrenii (np. trudności ze skupieniem uwagi, wycofanie społeczne, apatia, ograniczenie mowy) .

Ten podtyp różni się od resztkowej fazy schizofrenii. Leki przeciwpsychotyczne skutecznie leczą pozytywne objawy schizofrenii, ale często utrzymują się objawy negatywne.⁵Z powodu tego zjawiska, leczeni leczeni pacjenci schizofrenii, którzy nie zgłaszają doświadczania halucynacji lub urojeń, są czasami uważani za znajdujących się w fazie rezydualnej schizofrenii, podczas której pacjent może, ale nie musi, zostać zakwalifikowany do podtypu rezydualnego.

3 Zaburzenia ze spektrum schizofrenii

Koncentracja na dominujących objawach podczas prezentacji pomogła specjalistom ds. zdrowia psychicznego rozróżnić i lepiej leczyć inne zaburzenia psychiczne, które przypominają schizofrenię, tworząc spektrum zaburzeń schizofrenii.

Zaburzenia schizoafektywne przypomina schizofrenię z komponentem nastroju. Oprócz urojeń, halucynacji lub dezorganizacji myśli pacjent cierpi na poważne epizody nastroju (depresyjne lub maniakalne). Oznacza to, że nie można ich leczyć wyłącznie z powodu zaburzenia psychotycznego; należy również zająć się zaburzeniem nastroju.⁷
Zaburzenie schizofrenicznema identyczne cechy jak schizofrenia, ale czas trwania objawów jest krótszy. Pacjentka doświadczała objawów dłużej niż tydzień, ale krócej niż sześć miesięcy. Ta diagnoza jest często uważana za pierwszy krok w kierunku ostatecznej diagnozy schizofrenii, która wymaga ciągłych oznak zaburzeń przez co najmniej sześć miesięcy.⁸
Schizotypowe zaburzenie osobowościrozwija się we wczesnej dorosłości i charakteryzuje się wszechobecnymi deficytami umiejętności społecznych i interpersonalnych, ekscentrycznymi zachowaniami, dyskomfortem w tworzeniu bliskich relacji osobistych, a także zniekształceniami poznawczymi i percepcyjnymi.⁹Ktoś ze schizotypowym zaburzeniem osobowości może mieć pomysły odniesienia. Nie są to złudzenia odniesienia, w których zachowanie osoby jest zmieniane przez jej przekonanie, że coś jest dla niej osobiście odniesienia. Na przykład uważasz, że autorzy wiadomości wysyłają Ci zakodowane wiadomości w swoich artykułach, więc każdego dnia zbierasz i próbujesz odszyfrować te same gazety. Idee odniesienia nie prowadzą do zmiany zachowania. Możesz wierzyć, że wydarzenia nie są zwykłymi zbiegami okoliczności, ale raczej znakami dotyczącymi twojej własnej przyszłości. Jednak twoje zachowanie pozostaje niezmienione.

W tym samym duchu magiczne myślenie, przesądy i dziwaczne fantazje są powszechne w schizotypowym zaburzeniu osobowości.

Podobnie jak w przypadku schizofrenii pacjent może odczuwać paranoję, niewłaściwy afekt, niepokój społeczny , niezwykłe doznania cielesne lub dziwna mowa (np. metaforyczna, nadmiernie rozbudowana, niejasna).

Czasami pacjent może spełnić te kryteria przed wystąpieniem schizofrenii lub innego zaburzenia psychotycznego (nazywanego stanem przedchorobowym).¹⁰

Źródła artykułów

^[1] https://bbrfoundation.org/frequently-asked-questions-about-schizofrenia

^[2] https://www.dnalc.org/view/899-DSM-IV-Criteria-for-Schizofrenia.html

^[3] http://www.seabhs.org/poc/view_doc.php?type=doc&id=8810

^[4] https://medlineplus.gov/ency/article/001548.htm