Czy istnieje „właściwy sposób”, aby mówić o samobójstwie?

czuwanie wspólnotowe

Ostrzeżenie dotyczące treści: ten artykuł omawia samobójstwo i zawiera przykłady bolesnego lub przestarzałego języka używanego czasami podczas omawiania samobójstwa. Chociaż te treści mogą być wyzwalaniem dla osób bezpośrednio dotkniętych samobójstwem, uważamy, że konieczne są trudne rozmowy na temat tego, jak najlepiej rozmawiać o zdrowiu psychicznym w sposób pełen szacunku i nie stygmatyzujący. Jeśli jesteś w sytuacji zagrożenia życia, zadzwoń pod numer +1 (800) 273-8255 lub użyjte zasobyuzyskać natychmiastową pomoc.





W ostatniej klasie liceum młodszy ode mnie o dwa lata uczeń zginął w wyniku samobójstwa. Szkoła była dotknięta smutkiem i chciała zrobić wszystko, co w jej mocy, aby pomóc społeczności przezwyciężyć tę stratę. Szkoła została odwołana następnego dnia, wydział poradnictwa otworzył drzwi każdemu, kto chciał porozmawiać, i odbyła się msza święta ku jego pamięci. To była jedyna rzecz, o której ktoś zdawał się mówić. Jednak zaledwie trzy tygodnie później w jego ślady poszedł inny student.

Szkoła zdała sobie sprawę, że nie są przygotowani do poradzenia sobie z tą sytuacją i wezwała pomoc kilku zewnętrznych psychologów, którzy poinstruowali ich, aby nie gloryfikowali ofiary. Powiedziano im, że mówienie o samobójstwie w niewłaściwy sposób może tylko zaostrzyć sytuację, zjawisko znane jako efekt „Wertera”. W rezultacie szkoła zdecydowała się bardziej dyskretnie mówić o śmierci.



Chociaż cieszę się, że nie było trzeciej ofiary, nadal uważam, że społeczność mogłaby skorzystać na większym zamknięciu. Chcę zbadać, w jaki sposób jako jednostki możemy zmienić sposób, w jaki mówimy o zdrowiu psychicznym, a zwłaszcza o samobójstwie.

Przyjrzyjmy się, co to znaczy mówić o samobójstwie w bardziej sumienny sposób.



Tło psychologiczne

Efekt Wertera pochodzi od powieści z 1774 rokuBoleści młodego Wertera, w którym bohater Johanna Wolfganga von Goethego ginie przez samobójstwo. W odpowiedzi na powieść wielu młodych mężczyzn odebrało sobie życie, ubranych w takie same stroje jak Werther, używając podobnego pistoletu, a nawet z książką w ręku. Chociaż pierwotnie opisywano ideę szeroko nagłośnionego samobójstwa wywołującego zarażenie samobójstwem, efekt ten wyjaśnia każdą formę „samobójstwa naśladowcy”.

Efekt Wertera nie był bynajmniej przypadkiem. Nie szukaj dalej niż przebojowy program Netflix13 powodówzobaczyć wpływ niewrażliwego przedstawienia samobójstwa. Chociaż było to dobrze zaplanowane, miesiąc po premierze tego programu odnotował 29% zwiększać w samobójstwach nastolatków.

Wiele osób ma problem ze zrozumieniem, jaki znaczący wpływ może mieć taka strata nawet na niewielką społeczność. Według 2016 nauka 115 osób cierpi średnio tylko na jedno samobójstwo. Osoby dotknięte są w przybliżeniu dwa razy z takim prawdopodobieństwem, że w rezultacie wystąpi rozpoznawalna depresja lub lęk.

najlepsi doradcy małżeńscy w mojej okolicy

Chociaż utrata ukochanej osoby zawsze będzie miała wpływ, dalszej katastrofie można zapobiec, jeśli wszyscy nauczymy się, jak lepiej radzić sobie w takich sytuacjach z większą wrażliwością.

Czego należy unikać, mówiąc o samobójstwie

Kiedy po raz pierwszy to rozważałem, miałem nadzieję, że skupię się wyłącznie na pozytywnym wyniku, który może towarzyszyć bardziej otwartym rozmowom o samobójstwie. Szybkie wyszukiwanie w Google wskaże sto rzeczy, których nie powinieneś mówić o samobójstwie, ale chciałem zrobić coś innego. Jednak nie można omówić tego tematu bez skupienia się również na przeszkodach - i niebezpieczeństwach - otwartych dyskusji o samobójstwie. Oczywiście łatwiej jest też określić to, co robimy źle, niż to, co moglibyśmy zrobić dobrze.

Zatem najpierw przeanalizujmy typowe wrażliwości, o których należy pamiętać, mówiąc o samobójstwie, zanim przejdziemy do sposobów, w jakie bardziej otwarta rozmowa o samobójstwie może mieć pozytywne skutki.

Nie używaj stygmatyzujących zwrotów

Pewne rzeczy, które mówimy na delikatny temat, takie jak samobójstwo, mogą mieć daleko idące konsekwencje, nawet jeśli są niezamierzone. Dopiero niedawno ktoś zwrócił mi uwagę, że błędnie użyłem sformułowania „popełnić samobójstwo” i przestałem się zastanawiać, co to sugeruje.

skutki małżeństwa z narcyzem

Pomyśl o wszystkich innych przypadkach, w których używasz „commit”. Prawdopodobnie wymyśliłeś serię wyrażeń, które przedstawiają podmiot jako pewnego rodzaju złoczyńcę. Należy pamiętać, że choroba psychiczna nie jest niczyją winą, ale raczej czymś, nad czym powinniśmy współpracować, aby złagodzić. Spróbuj zamiast tego zastąpić to wyrażenie „zgiń przez samobójstwo”.

Innym poważnym błędem, jaki popełniają ludzie omawiając samobójstwo, jest określanie próby jako jednego z nichodnoszący sukcesylubnieudany. Należy pamiętać, że opisanie samobójstwa jako „udanego” nasuwa pozytywne skojarzenia z utratą życia. Zachowania samobójcze należy klasyfikować jako samobójstwo lub usiłowanie samobójcze, pomijając niezamierzone, moralizujące implikacje. Graficzne uszczegółowienie metody, środków lub opisu sposobu śmierci osoby może również zwiększyć ryzyko samobójstwa w przypadku osób wrażliwych, dlatego najlepiej tego unikać.

Nie sugeruj winy

W czasie zamieszania związanego z samobójstwem zrozumiałe jest rozpoczęcie poszukiwania odpowiedzi. Jednak obwinianie kogoś, czy to ofiary, czy kogoś bliskiego, jest bezproduktywne.

W odniesieniu do ofiary, pamiętaj, że nie jest ona „samolubna”, ale prawdopodobnie walczy. Nauka wykazała, że ​​ludzie, którzy umierają w wyniku samobójstwa, często mają niewielką kontrolę nad swoimi działaniami w chwilach poprzedzających ich śmierć, a choroba psychiczna zniekształca ich rzeczywistość i prowadzi ich do podjęcia decyzji, której ostatecznie być może nie chcieli podjąć.

Osoby bliskie ofierze prawdopodobnie poradzą sobie z uczuciami wina ocalałego . Dlatego, chociaż pytania o to, czy „zauważyli coś ostatnio”, mogą wydawać się nieszkodliwe, mogą utrwalać zwątpienie w osoby bliskie ofierze.

jak szybko gabapentyna działa na niepokój

Nie minimalizuj straty

O ile możesz chcieć złagodzić cios i spróbować ominąć tragiczne wydarzenie, popychanie kogoś do pójścia dalej może uniemożliwić mu rozwiązanie tego problemu na własnych warunkach. Każdy radzi sobie ze smutkiem na swój sposób, a przyspieszenie tego procesu lub osłabienie emocji może tylko go utrudnić.

Ważne jest, aby ludzie mieli czas i przestrzeń, aby opłakiwać i poradzić sobie ze smutkiem. Spróbuj zamiast tego: rzuć światło na szczęśliwe chwile spędzone ze zmarłym i celebruj ich życie. Ważne jest, aby nie tylko pamiętać o ich ostatnim akcie, ale jako całości, kim byli.

Jak społeczności mogą lepiej podejść do samobójstwa

Często mówi się, że ignorowanie lub tłumienie tego, co chcemy powiedzieć, tylko zaostrza problem. Może to również dotyczyć samobójstwa. Ważne jest, aby ludzie mogli swobodnie rozmawiać o swoich zmaganiach, prosić o pomoc i abyśmy wszyscy pracowali nad ogólną destygmatyzacją chorób psychicznych, a szczególnie samobójstwa. Bez względu na to, jak trudna może się wydawać rozmowa, zawsze warto ją przeprowadzić. Mając to na uwadze, oto kilka rzeczy, o których należy pamiętać, aby móc mówić o samobójstwie we właściwy sposób.

Traktuj go takim, jakim jest - stanem zdrowia

Największą przeszkodą w zdrowej rozmowie o samobójstwie jest otaczające je piętno. Choroba psychiczna ma długą historię niedostatecznego rozpoznania, co ma szkodliwy wpływ na tych, którzy z nią walczą. Chociaż wciąż jesteśmy daleko od dnia, w którym choroby psychiczne będą traktowane w taki sam sposób, jak ich fizyczne odpowiedniki, możemy już teraz zacząć podejmować świadome decyzje, aby mówić o naszym zdrowiu psychicznym w ten sam sposób. Będzie to przynajmniej krok we właściwym kierunku.

Następnym razem, gdy pojawi się rozmowa o chorobie psychicznej lub samobójstwie, zastanów się, jak sformułowałbyś coś, gdyby chodziło o kogoś, kto cierpiał lub zmarł z powodu choroby serca. Dostosuj odpowiednio rozmowę.

Bądź otwarty

Nikt nie zmusza cię do dzielenia się tym, z czym nie czujesz się komfortowo, ale gdybyśmy wszyscy byli trochę bardziej otwarci na temat własnego życia, mogłoby to sprawić, że inni również poczuliby się lepiej. Z własnego doświadczenia wynika, że ​​dzielenie się moimi słabościami z innymi sprawiło, że byli oni znacznie bardziej skłonni do rozpoczęcia dialogu na temat własnego zdrowia psychicznego.

Chociaż problemy ze zdrowiem psychicznym są nadal tematem tabu, oznacza to, że chorzy czują się zupełnie sami, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. W rzeczywistości co czwarty Amerykanin zmaga się z chorobą psychiczną każdego roku, ale bez pewności siebie, aby się ujawnić, wielu cierpi w milczeniu.

Bądź bezpośredni

Wreszcie, kiedy mówisz o chorobie psychicznej, ważne jest, aby nie pozostawiać niczego otwartego na interpretację. Jeśli uważasz, że ktoś potrzebuje pomocy, powiedz coś, póki masz szansę. Istnieją nieskończone zasoby, które są przygotowane do radzenia sobie z kryzysami. Kluczem jest upewnienie się, że są one wykorzystywane.