10 największych barier dla zdrowia psychicznego osób czarnoskórych

Według Wydział Psychiatrii Uniwersytetu Columbia , dorośli czarnoskórzy są o 20 procent bardziej narażeni na poważne problemy ze zdrowiem psychicznym, ale tylko jeden na trzech Afroamerykanów, którzy potrzebują pomocy, faktycznie ją otrzymuje . Dla porównania: około 25% osób czarnoskórych szuka opieki psychiatrycznej w porównaniu do 40% białych.

Istnieje wiele barier, które wyjaśniają tę dysproporcję i utrudniają dostęp do niej Czarnym profesjonaliści . Niektóre z nich to brak czarnych terapeutów, piętno kulturowe w społeczności i wysokie koszty.

jaka jest różnica między psychologią a psychiatrią?

1: Wysokie koszty zdrowia psychicznego

Pomimo ustawy o przystępnej cenie, około 12 procent Afroamerykanów jest nieubezpieczonych i jako Dr LaToya Gaines zauważa, że nawet osoby z ubezpieczeniem zdrowotnym często nie mają pokrycia w zakresie zdrowia psychicznego lub mają drogie współpłacenie lub odliczenia.

Niektórzy terapeuci decydują się nie brać ubezpieczenia, a wiele osób nie rozumie, jak wykorzystać korzyści sieciowe na pokrycie kosztów sesji – mówi nam. Płacenie z własnej kieszeni często nie jest opcją dla wielu osób czarnoskórych, a brak środków finansowych uniemożliwia im konsekwentne angażowanie się w opiekę psychiatryczną.

2: Rodzinny wstyd wokół zdrowia psychicznego

Kiedy 25-letnia Hafiezah Nazim po raz pierwszy zaczęła chodzić na terapię ponad pięć lat temu, jednym z jej największych zmartwień było lekceważenie przez jej rodzinę zdrowia psychicznego. Zawsze była paranoja, że wyładowałam się swoimi uczuciami w obawie, że ludzie poznają mój „rodzinny biznes”, że moja rodzina będzie postrzegana jako dysfunkcyjna, mówi. Te idee były przekazywane z pokolenia na pokolenie moim rodzicom i uczono je mojemu rodzeństwu i mnie.

3: Kulturowe piętno chorób psychicznych

Rodzinny wstyd często wynika z szerszego kulturowego piętna otaczającego zdrowie psychiczne w czarnej społeczności. Chodzenie na terapię jest postrzegane jako oznaka słabości i coś, czego należy się wstydzić. Wielu Czarnych nie myśli o terapii jako realistycznej lub realnej opcji pomocy, a zdrowie psychiczne nie jest postrzegane jako coś, na czym można się skoncentrować, poprawić lub uzyskać profesjonalną pomoc, Dr Racine Henry Akcje. Zamiast tego, jak Ogród Dogan , terapeuta i założyciel @blkfolkxterapia zauważa, zwracają się do innych bezpieczniejszych dróg, takich jak kościół, przyjaciele i kręgi uzdrawiania.

4: Brak różnorodności w opiece zdrowotnej

Często Czarni wolą rozmawiać z kimś, kto wygląda jak oni i lepiej zrozumie ich doświadczenie, ale niestety w 2014 roku tylko z około 2 procent członków i współpracowników Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego zidentyfikowany jako czarny. To nie tylko utrudnia znalezienie terapeuty, mówi dr Gaines, ale także oznacza, że liczba naszych spraw szybko się zapełnia. Brak reprezentacji może utrudnić osobom poszukującym doradcy znalezienie potrzebnej pomocy, gdy jej potrzebują. Rekrutacja i utrzymanie czarnych terapeutów w programach szkoleniowych jest kluczowe, dodaje dr Gaines.

5: Niskie kompetencje wśród klinicystów innych niż czarnoskóry

Jak wyjaśnia dr Henry, nie wszyscy klinicyści są przeszkoleni, aby byli świadomi lub ciekawi tego, w jaki sposób kultura, rasa i pochodzenie etniczne wpływają na samopoczucie psychiczne i emocjonalne danej osoby. Nazim przekonał się, że tak właśnie było, gdy zaczęła chodzić na terapię podczas studiów licencjackich. Tak wiele z tego, co wyszło na jaw podczas moich sesji, było związane z moją tożsamością i odkryłam, że muszę wyjaśnić wiele niuansów związanych z rasą i płcią mojemu terapeucie, który był zarówno biały, jak i męski, mówi.

6: Biel jako podstawa opieki nad zdrowiem psychicznym

Dogan wyjaśnia, że większość treningu psychologicznego, który otrzymują terapeuci, opiera się na doświadczeniach białych ludzi, normach, wartościach i przekonaniach, które mogą wpływać na kompetencje nie-czarnych terapeutów. Jak wyjaśnia, DSM-5 generalnie nie uwzględnia czynników kulturowych wpływających na symptomatologię oraz diagnoz, które odnoszą się do kwestii kulturowych, takich jak dyskryminacja rasowa czy akulturacja. Programy szkoleniowe z zakresu poradnictwa, psychologii i pracy socjalnej rzadko kiedy zawierają głosy teoretyków, badaczy i praktyków czarnoskórych zajmujących się zdrowiem psychicznym.

7: Nieufność do branży medycznej

Wielu Czarnych stało się podejrzliwych wobec szerszego systemu opieki zdrowotnej z powodu historii złego traktowania i błędnej diagnozy, która wywodzi się z niewolnictwa. Od eugeniki po krzywą dzwonową, historycznie społeczność psychologów rodziła nieufność w społecznościach Czarnych poprzez nieetyczne traktowanie, eksperymenty oparte na wyzysku i ogólne traktowanie oparte na deficycie i niekompetentne kulturowo. Dr Janelle S. Peifer wyjaśnia. Z pokolenia na pokolenie rodziny czarnoskórych, które doświadczyły lub mieszkały z rodzicami, którzy bezpośrednio cierpieli z powodu tych chorób, rozwinęły nieufność do leczenia zdrowia psychicznego, które jest piętnem na temat terapii i leczenia zdrowia psychicznego, które utrzymuje się do dziś.

8: Trudności w poruszaniu się po procesie

Sydney Gore, 27 lat, porównuje proces poszukiwania terapeuty do poszukiwania pracy i chociaż obecnie dostępnych jest wiele zasobów internetowych, które mogą ułatwić ten proces, nadal może być przytłaczający. Wiele osób nie wie, od czego zacząć szukać terapeuty, który będzie odpowiadał ich potrzebom – mówi dr Gaines. Ponadto większość nie wie, jakie pytania zadać potencjalnemu terapeucie podczas pierwszego spotkania, aby upewnić się, że jest on odpowiednio dopasowany.

9: Emocjonalne wahanie

Czarnoskórzy ludzie są często uczeni, aby zachować swoje uczucia dla siebie, więc nawet po znalezieniu terapeuty proces otwierania się może być szczególnie trudny. Nazim mówi, że nawet sześć lat po terapii wciąż doświadcza emocjonalnego wahania. Mówienie o emocjach to coś, czego wielu z nas nie uczy się bezpośrednio, jak to robić, mówi dr Gaines. Tak więc pomysł nauczenia się tego procesu i dzielenia się nim z nieznajomym może być zniechęcający.

10: Negatywne doświadczenia z przeszłości

Często zdarza się, że czarni spotykali się w przeszłości z doradcą – dobrowolnym i/lub mimowolnym – i doświadczenie to nie było wspaniałe, wyjaśnia dr Gaines. Może to być spowodowane brakiem świadomości i kompetencji kulturowych terapeuty lub innymi czynnikami. Te negatywne doświadczenia mogą zniechęcić osoby czarnoskóre do znalezienia nowego doradcy i kontynuowania procesu uzdrawiania.

Wniosek: wszystkie te kwestie utrudniają znalezienie i uzyskanie pomocy. Jednocześnie systemowy rasizm ma duży wpływ na zdrowie psychiczne Czarnych i podsyca kryzys depresja oraz samobójstwo .

Ostatnia aktualizacja: 21 maja 2021