Co powoduje lęk społeczny?

Lęk społeczny może być zarówno frustrujący, jak i fascynujący. Jeśli cierpisz z tego powodu, możesz się zastanawiać: „Co powoduje niepokój społeczny? Dlaczego muszę się tym zajmować? ”

Nawet jeśli go nie masz, możesz być ciekawy. Może ktoś, na kim ci zależy, ma go lub jesteś zainteresowany zbadaniem otaczających go problemów.

spotyka się z kobietą, która została wykorzystana

Niezależnie od perspektywy lub motywacji, warto dowiedzieć się, co powoduje lęk społeczny. Zrozumienie przyczyn może pomóc ci być bardziej empatycznym wobec szorstkich 15 milionów ludzi, którzy się tym zajmują. Jeśli odczuwasz lęk społeczny i masz dość tego, że ogranicza Twoje życie lub Cię stresuje, pierwszym krokiem do jego leczenia jest poznanie przyczyn tego lęku.

Istnieje siedem szerokich kategorii przyczyn lęku społecznego (skorzystaj z poniższych linków, aby przeskoczyć artykuł):

Wcześniejsze doświadczenia i środowiska (wpływ stylu rodzicielskiego, trauma itp.)
Negatywne przekonania i złe zachowanie
Behawioralnie hamowany temperament i niepewny styl przywiązania
Genetyka (większe prawdopodobieństwo wystąpienia lęku społecznego, jeśli mają go krewni)
Neurologia (nadmierna aktywność w niektórych częściach mózgu związana z lękiem)
Wpływ technologii (ludzie spędzają mniej czasu na spotkaniach osobistych i patrzeniu na siebie twarzą w twarz)
Wyzwalacze fizyczne (sytuacje i zdarzenia, które zwykle wywołują u ludzi lęk społeczny lub wywołują objawy zespołu lęku społecznego)

Każdy czynnik wpływa na inne. Negatywne środowiska i doświadczenia związane z interakcjami społecznymi często powodują, że ludzie rozwijają negatywne przekonania i niewłaściwe zachowania. Te przekonania i zachowania mogą powodować i utrzymywać lęk społeczny. Efekty poznawcze zmieniają następnie strukturę i funkcjonowanie mózgu.

Genetyka, temperament i style przywiązania sprawiają, że wszystko to jest mniej lub bardziej prawdopodobne. Gdy u ludzi rozwinie się lęk społeczny, różne czynniki wyzwalające powodują u nich objawy, w tym izolację lub panikę.

Aby dogłębnie zbadać te czynniki, czytaj dalej!

Przeszłe doświadczenia i środowiska, które wywołują niepokój społeczny

Tam jest bogactwo badań oraz zeznania ekspertów, które pokazują, że ludzie często odczuwają niepokój społeczny w wyniku traumatycznych doświadczeń i środowisk przepełnionych lękiem. Zwykle lęk społeczny rozwija się w dzieciństwie lub w wieku nastoletnim.

Oto kilka przykładów doświadczeń i środowisk, które mają tendencję do wywoływania u ludzi lęku społecznego terapeutka Kathryn Smerling i inni eksperci:

Nadmierna izolacja społeczna, w tym samodzielne studiowanie w środowisku akademickim
Dzieciństwo z rodzicami lub opiekunami, którzy są nadopiekuńczy, kontrolujący, ograniczający lub niespokojni
Traumatyczne znęcanie się
Przemoc emocjonalna, fizyczna, seksualna lub werbalna
Rodzice nie potwierdzają obaw lub uczuć związanych z lękiem społecznym, odrzucając je jako śmieszne lub nieistniejące
Uzależnienia od narkotyków lub odstawienia od narkotyków
Nadmierne korzystanie z technologii, które nie obejmuje interakcji osobistych ani bezpośrednich
Traumatyczne konflikty rodzinne, takie jak przemoc lub rozwód
Osoby z ich otoczenia, które ich nie akceptują lub dyskryminują ze względu na część swojej tożsamości, w tym orientację seksualną, rasę i religię
Doświadczenie z chorobą psychiczną
Nadmierne poruszanie się w dzieciństwie

Aby zilustrować, w jaki sposób środowiska i doświadczenia mogą rozwijać lęk społeczny, terapeuta Asta Klimaite podali przykład dziecka, którego rodzice zabronili mu uprawiania sportu, ponieważ wierzyli, że dozna strasznych obrażeń. Ponieważ byli jego rodzicami, a on był za młody, by wiedzieć lepiej, przyjął ich postawę jako rozsądną. Aby uchronić się przed opisanymi przez nich niebezpieczeństwami, unikał sytuacji społecznych i rozwijał lęk społeczny.

Opiekunowie mogą zaszczepiać u swoich dzieci lęk społeczny, negatywnie określając możliwości społeczne jako „niebezpieczne”, a nie pozytywnie określając je jako „wymagające”. psycholog Helen Odessky . Jeśli nie podkreślają tego, co ich dzieci mogą zyskać w wyniku interakcji społecznych, ich dzieci prawdopodobnie będą postrzegać to tylko jako źródło niepokoju.

Odessky powiedział, że innym sposobem myślenia, którego dzieci mogą się nauczyć, jest interpretowanie niejednoznacznych zachowań w sposób wywołujący niepokój. Bezsensowne spojrzenie lub gest w otoczeniu społecznym może spowodować, że osoby z niepokojem społecznym zaczną zastanawiać się, co to może dla nich oznaczać.

Negatywne przekonania i niewłaściwe zachowanie, które powodują lęk społeczny

Aby uchronić się przed różnymi postrzeganymi zagrożeniami, ludzie czasami rozwijają system negatywnych przekonań i niewłaściwych zachowań, które powodują lęk społeczny. Według Klimaite, Smerling i Klimaite, osoby z fobią społeczną mają co najmniej kilka z następujących myśli, gdy rozważają nadchodzące wydarzenia lub sytuacje społeczne. terapeuta John L. Clarke , który studiował psychologię u ojca terapii poznawczej, Aarona Becka:

„Zrobię coś wstydliwego”.
„Nie będę należał”.
„Nie da się mnie lubić”.
„Ludzie będą mnie nienawidzić”.
„Zemdleję”.
„Ludzie będą w stanie powiedzieć, że się denerwuję”.
„Nie będę wiedział, co powiedzieć”.
„Nie mam nic do zaoferowania”.
„Nikt nie będzie chciał być moim przyjacielem”.
„Powiem coś głupiego”.
'Coś jest ze mną nie tak.'

Czasami te myśli są związane z poczuciem własnej wartości. Kiedy ludzie czują, że są mało warci, łatwo im uwierzyć, że nie mogą nic zaoferować w sytuacji społecznej. To nie tylko strach przed krytyką społeczną. Mogą czuć, że nie zasługują na korzyści wynikające z interakcji społecznych, które przebiegną dobrze.

Aby zanegować ryzyko tych lęków, ludzie z lękiem społecznym unikają wielu interakcji z innymi. Ta strategia może pozwolić im zmniejszyć objawy i odłożyć konfrontację z lękiem społecznym, ale odbywa się to kosztem ograniczenia ich pełnego życia. Utrudnia im także radzenie sobie w sytuacjach towarzyskich, kiedy tego potrzebują.

Mentalne pobicie samych siebie, zanim zrobią to inni ludzie

Dr. Friedemann Schaub , Autor ' Rozwiązanie dla strachu i niepokoju , ”Zaproponował historię klienta, która pokazuje wzajemne zależności między doświadczeniami, przekonaniami i zachowaniami, które powodują i utrzymują lęk społeczny. Kiedy dorastał, klient Schauba miał ojca, który rutynowo bił go po powrocie do domu. Aby przygotować się na bicie, wyrobił sobie nawyk wyobrażania sobie makabrycznych szczegółów, zanim się wydarzyły.

Dzięki wcześniejszemu pobiciu się psychicznie poczuł, że ma większą kontrolę nad sytuacją. Sam raczej zadawał część bólu, niż pozwalał ojcu na całkowitą kontrolę.

Ten nawyk spowodował, że rozwinął się w nim zespół lęku społecznego i zaczął się bać wyjścia z domu. Trudno mu było postrzegać interakcje społeczne jako coś innego niż możliwość zranienia go przez ludzi.

Wiele osób z fobią społeczną rozwija podobne nastawienie. Atakując psychicznie i odpychając się, dochodzą do punktu, w którym nie mogą czuć się niżej. Często uważają, że powstrzymuje to ludzi w sytuacjach społecznych przed zepchnięciem ich dalej w dół. To skuteczny sposób na poczucie kontroli, ale powoduje ból i utrudnia życie społeczne.

Behawioralnie hamowany temperament i niepewne style przywiązania: czynniki rozwoju lęku społecznego

Wiele osób rodzi się z rozszerzeniem temperament zahamowany behawioralnie : skłonność do odczuwania cierpienia i wycofywania się z nieznanych sytuacji, ludzi lub środowisk. Ludzie wyrażają ten temperament już w dzieciństwie. Zgodnie z tym, jest ona czynnikiem rozwoju lęku społecznego i zespołu lęku społecznego badanie podłużne opublikowane w Journal of Child and Family Studies.

kiedy można kłamać?

Podobny do behawioralnie hamowany temperament jest kwestią niepewne style przywiązania u dzieci. Istnieją dwa rodzaje niezabezpieczonych stylów przywiązania:

Niepewne przywiązanie niespokojne i ambiwalentne: lęk przed eksploracją i interakcjami z nieznajomymi, nawet gdy obecny jest główny opiekun (zwykle matka)
Niepewne przywiązanie z niepokojem i unikaniem: nie odkrywa zbyt wiele, niezależnie od tego, czy opiekun tam jest, okazuje obojętność i niewielki zakres emocjonalny wobec opiekuna i nieznajomych

Dzieci z mniej bezpiecznymi przywiązaniami są bardziej narażone na rozwój lęku społecznego, zgodnie z a nauka z Kent State University.

„Dziecko behawioralnie uczy się wycofywać z nieznanych lub stresujących sytuacji i ludzi” - powiedział psychiatra George Hadeed . „Wygaśnięcie lęku dzięki unikaniu wzmacnia zachowania unikowe w późniejszym życiu i jest postrzegane jako reakcja ochronna”.

Uwaga: Badania sugerują temperament i przywiązanie są zarówno środowiskowe, jak i genetyczne. Dlatego stworzyliśmy dla nich osobną sekcję, zamiast włączać je do sekcji środowiska lub genetyki.

Genetyka jako czynnik wywołujący lęk społeczny

Naukowcy nie odkryli genu lęku społecznego. Niemniej jednak istnieje element dziedziczności . Jeśli twoi rodzice mają lęk społeczny, jest bardziej prawdopodobne, że go masz. Dzieje się tak niezależnie od środowiska.

Neurologiczne czynniki wywołujące lęk społeczny

Osoby z lękiem społecznym lub zespołem lęku społecznego zwykle mają nadpobudliwość w częściach mózgu i zaburzenia równowagi niektórych neuroprzekaźników . Oto kilka przykładów:

Nadpobudliwość ciała migdałowatego i innych limbicznych obszarów mózgu, które przetwarzają niepokój
Podwyższenie automatycznego przetwarzania emocji
nadpobudliwość w prawej korze przedczołowej (inny obszar, który przetwarza zachowania społeczne)
Niedobór neuroprzekaźników: serotoniny, dopaminy, oksytocyny i glutaminianu

Czynniki technologiczne przyczyniające się do lęku społecznego

Żyjemy w wieku, w którym nie musimy spędzać dużo czasu na kontaktach osobistych. SMS-y, media społecznościowe i biblioteka aplikacji pozwalają nam komunikować się bez fizycznego spotkania. Coraz więcej programów, gier wideo i treści online możemy konsumować zamiast wchodzić ze sobą w interakcje.

„Z moich badań i doświadczenia jako psychoterapeuty, który doradza niezliczonym ludziom, wierzę, że [wspólnym] czynnikiem środowiskowym jest to, że ludzie spędzają większość czasu na gapieniu się w ekran zamiast na siebie nawzajem” - powiedział Tom Kersting , terapeuta i autorka „ Disconnected: Jak ponownie połączyć nasze cyfrowo rozproszone dzieci ”.

dsm 5 kryteria zaburzenia afektywnego dwubiegunowego 1

Istnieją dowody kliniczne na związek między komunikacją internetową a lękiem społecznym. Im więcej młodych dorosłych korzysta z komunikacji online i wysyłania wiadomości tekstowych zamiast interakcji osobistych, tym bardziej prawdopodobne jest, że obawiają się negatywnej oceny i odczuwają niepokój społeczny. nauka z Islamskiego Uniwersytetu Azad. DO podobne badanie z Uniwersytetu Kalifornijskiego wykazali, że nastolatkom często czują się swobodnie, jeśli chodzi o wysyłanie SMS-ów i komunikację online, ale obawiają się osobistych interakcji społecznych.

Fizyczne czynniki powodujące objawy lęku społecznego

Kiedy ludzie cierpią na lęk społeczny lub fobię społeczną, występują zdarzenia fizyczne i czynniki wyzwalające, które wywołują niespokojne myśli lub objawy fizjologiczne, w tym duszność. Oto kilka przykładów tych zdarzeń i wyzwalaczy:

Opuszczać dom
Interakcja z innymi, zwłaszcza z nowymi ludźmi lub ludźmi w nieznanym otoczeniu, na przykład na przyjęciu
Duże tłumy
Sytuacje, w których ludzie mogą Cię oceniać, w tym rozmowy kwalifikacyjne, wystąpienia publiczne, randki itp.
W ruchu
Złapanie osądzającego lub dezaprobującego spojrzenia kogoś

Co powoduje lęk społeczny a zespół lęku społecznego?

Przyczyny lęku społecznego i zespołu lęku społecznego są takie same. Różnica polega na tym, że fobia społeczna jest cięższa, więc przyczyny są zwykle bardziej intensywne lub wielowarstwowe.

Wyobraź sobie kogoś, kto dorastał w zdrowym psychicznie środowisku i ma bezpieczny temperament. Po matce odziedziczyła pewien niepokój społeczny, ale nie miała żadnych traumatycznych przeżyć, które go zaostrzały. Ktoś taki najprawdopodobniej nie rozwinie zespołu lęku społecznego.

Pomyśl teraz o kimś, kto jako dziecko miał niepewne przywiązanie i doświadczył molestowania i znęcania się w wieku nastoletnim. Co więcej, jego rodzice odczuwają niepokój społeczny i wychowują go w sposób, który zachęca do zachowań niespokojnych społecznie. Jest znacznie bardziej prawdopodobne, że ma fobię społeczną, a nie tylko lęk społeczny.

Fobia społeczna powoduje wiele stresu i może uniemożliwić ludziom prowadzenie normalnego życia. Z drugiej strony lęk społeczny jest łatwiejszy do opanowania. Każdy doświadcza przynajmniej odrobiny lęku społecznego, gdy poznaje nowych ludzi i wprowadza zmiany w swoim życiu.

Co powoduje lęk społeczny u dorosłych i dzieci?

Przyczyny lęku społecznego u dorosłych i dzieci są takie same. Doświadczenia i środowiska z większym prawdopodobieństwem będą czynnikiem u dorosłych rozwijających się lęk społeczny, ponieważ mieli więcej czasu na doświadczenie traumy i środowisk lękowych. Dla dzieci bardziej znaczącymi czynnikami mogą być genetyka i temperament.

Ustalenie przyczyn jest pierwszym krokiem do znalezienia odpowiedniego leczenia

Znajomość przyczyn lęku społecznego lub zespołu lęku społecznego może pomóc Tobie lub osobie, na której Ci zależy, w znalezieniu leczenia zmniejszającego stres i objawy. Jeśli na przykład przyczyny wydają się być czysto neurologiczne, najlepszym podejściem może być psychiatria. Ale jeśli wydaje się, że problemy wynikają z doświadczeń, środowiska, przekonań lub zachowań, psychoterapia jest najlepszym długoterminowym rozwiązaniem.