Dlaczego mówienie o wyglądzie jest szkodliwe dla zdrowia psychicznego?

Jestem dość pewną siebie dziewczyną. Właściwie to mało powiedziane. Jestem bardzo pewną siebie kobietą. Myślę, że jestem wspaniały, wyjątkowo utalentowany, super interesujący, a przede wszystkimbardzopokorny.

Mam szczęście, że mam fantastyczną mamę, która zawsze modelowała pewność siebie, nigdy nie mówiła o wadze i powiedziała mi, że jestem najpiękniejszą kobietą na świecie (no cóż, poza moimi równie pięknymi siostrami). Moi partnerzy nigdy nie sprawiali, że czułem się źle z powodu mojego ciała. Idę na „queer, curvier” Sophia Loren w 1964 roku ”I jestem bardzo zadowolony z wyników.

I jeszcze…

Ciśnienia wewnętrzne i zewnętrzne

A jednak jestem kobietą we współczesnej kulturze amerykańskiej z BMI powyżej 25 (przerażający granica między „normalną” a „nadwagą”). A jednak kupowanie spodni to nieprzyjemna sprawa, a każdy oporny zamek błyskawiczny jest oceną. A jednak, kiedy mój lekarz powiedział mi, że nie zaszkodzi mi utrata kilku kilogramów, powiedziałem: „Posłuchaj pani, jeśli mam wybierać między moimi zdrowie psychiczne i utrata wagi , Za każdym razem będę wybierać zdrowie psychiczne ”.

Naprawdę wydaje się, że to jest wybór.

czy mam test na chorobę psychiczną?

Próbuję schudnąć - w rzeczywistości próbuję zrobić wszystko, aby zmienić mój wygląd, poza moim zwykłym makijażem, ołówkową spódnicą i kryształkami -podkreśla mnie do cholery. Lubię ćwiczyć (kiedy to fajne rzeczy, jak Zumba, a nie nudne, jak bieganie). lubię jedz owoce i warzywa . Ale jeśli umieścisz mnie w pokoju pełnym kobiet rozmawiających o swojej diecie, liczących kalorie lub zawstydzających się za zjadanie zbyt wielu świątecznych ciasteczek (… nie ma czegoś takiego?), Dzwonki alarmu niepewności zaczynają piszczeć w mojej głowie.

Co daje?

Źródła zmniejszania zadowolenia z ciała

Okazuje się, że nie jestem sam. Większość Amerykanów czuje się nieco niezadowolona ze swojego ciała, tylko 28% mężczyzn i 26% kobiet czuje się „wyjątkowo zadowolonych” ze swojego wyglądu, a tylko połowa raportowanie że są „nieco za bardzo zadowoleni” ze swojej wagi.

Presja społeczna może to pogorszyć. „Gruba rozmowa” i porównywanie się z innymi byli wielokrotnie wykazano wzrost i normalizować niezadowolenie z ciała. Tymczasem kontakt z mediami tradycyjnymi i społecznościowymi wiąże się w znacznym stopniu ze zmniejszeniem zadowolenia z ciała w obu przypadkach ale i kobiety .

Zawstydzanie tłuszczu, choć często opisywane w fałszywie życzliwy język „troski” o zdrowie osób otyłych ma w rzeczywistości negatywny wpływ na osoby otyłe fizyczne i emocjonalne dobre samopoczucie - co z kolei zmniejsza prawdopodobieństwo utraty wagi, nawet jeśli tego chce.

leczenie lęku dziecka w domu

Najlepszy rodzaj mowy ciała? Eksperci twierdzą, że w ogóle nie ma mowy ciała.

Rozmowa na temat „Body Talk”

Według ekspertów Jeśli chodzi o wychowywanie dzieci ze zdrowym obrazem ciała, rodzice nie powinni rozmawiać o wadze swoich dzieci, ale nie powinni też się wstydzić ani modelować szkodliwych praktyk dietetycznych. Zamiast tego powinni podkreślać zdrowe odżywianie, zdrową aktywność fizyczną i pozytywne cechy osobowości uczyć bardziej całościowej relacji z ciałem.

Jeśli masz już negatywny stosunek do swojego ciała, badania wykazały że niektóre rodzaje rozmów mogą pomóc: w szczególności współczucie dla siebie i terapia poznawczo-behawioralna . PisaniePsychologia, terapeutka Vivian Diller poleca zwracanie uwagi na negatywne myśli i przekształcanie ich jako jednego ze sposobów na poprawę naszej „samooceny piękna”. Sugeruje, aby spojrzeć w lustro i zauważyć, co o sobie myślimy, pozytywne i negatywne. Następnie przepisz negatywne dialogi tak, jakbyś rozmawiał ze swoim dzieckiem lub najlepszym przyjacielem - z kimś, kogo uważasz za pięknego i doskonałego takim, jakim jest.

Te badania mają dla mnie duży sens. (Stosunkowo rzadkie) sytuacje, w których czuję się skrępowany swoim wyglądem, nie występują wtedy, gdy jestem w bikini na plaży lub na zajęciach tanecznych ubrana tylko w sportowy stanik lub nago z partnerem.Życiew moim ciele jest czysta radość: moje nogi się rozciągają, moje uda pompują, moje biodra się trzęsą. Nie ma nic lepszego niż spacer ulicą ze słońcem na twarzy, jedząc idealną brzoskwinię.

Z drugiej strony, słyszenie, jak inni narzekają na swoje ciało, jest najpewniejszym zabójcą osobistej pewności siebie. Dopiero gdy widzę zdjęcia innych kobiet, które narzekają na swoje „flab”, dzielą się strategiami odchudzania lub zawstydzają się za zjedzenie obiadu, zwracam uwagę na tak zwane wady mojegoposiadaćciało.

W takich chwilach przypomina mi się, że ciało nie jest problemem: społeczeństwo.

Musimy nauczyć się rozpoznawać własne piękno

Ciała nie można męczyć, rozrywać, karać, mieć obsesję. Ma się nim cieszyć. Jak John Mayer powiedział w nieco innym kontekście, „ciało jest krainą czarów”. Możemy jeść pyszne rzeczy, wymieniać się krzewami z przyjaciółmi, uprawiać masturbację , i taniec. Możemy robić dzieci, wspinać się po górach i pływać po morzach.

po co Selena Gomez poszła na odwyk?

Urodziliśmy się w naszych ciałach w domu. Niemowlęta kopią, bulgoczą i karmią, zachwycone kolorami i fakturą świata. Maluchy biegają nago bez strachu i wstydu, skacząc, tańcząc i jedząc tylko z miłości.

Społeczeństwo odbiera nam tę przyjemność. Ale to nie jest nieuniknione. Rozwój społeczeństwa bardziej pozytywnego dla ciała zaczyna się od każdego z nas. Znajdując radość w naszych ciałach, pozwalamy innym odkryć dla siebie ten dziecięcy cud.