Pomaganie komuś z depresją: co ludzie z depresją chcą usłyszeć (a czego nie chcą)

Skocz do: Jestem tu dla ciebie To nie twoja wina chciałbym iść z tobą Jak mogę pomóc W ogóle nic nie mów
Dla osoby zmagającej się z depresją problem może odczuwać wszystko, co pochłania. Negatywnie przenika dzień i może obejmować objawy zarówno emocjonalne, jak i fizyczne. Piętno depresji często prowadzi do izolacji społecznej, ponieważ osoba z depresją wierzy, że nikt nie rozumie, jak to jest być w depresji. Unikając interakcji społecznych, osoby z depresją nie muszą konfrontować się z piętnem ani wyjaśniać w kółko swojej walki.

Więc co może zrobić przyjaciel lub ukochana osoba? Kiedy zauważysz zachowanie izolujące, ważne jest, aby się z nim skontaktować. Niestety, nie ma magicznych słów, które pomogłyby osobie zmagającej się z depresją poczuć się lepiej, ale pomagają zrozumieć, że depresja jest chorobą, a NIE fazą lub jakimś rodzajem zachowania polegającego na zwracaniu uwagi. Poinformowanie o swoim zaangażowaniu w zapewnianie bezwarunkowego wsparcia to kolejny wspaniały sposób na nawiązanie kontaktu z osobą z depresją.

Depresja jest złożoną chorobą i może wymagać długotrwałego leczenia, ale nie musisz cierpieć na depresję, aby ją zrozumieć i zapewnić wsparcie i empatię komuś, kto zmaga się z problemem.

Słowa, które otwierają drzwi

Jeśli nie wiesz, co powiedzieć, wypróbuj niektóre z tych zwrotów, aby pokazać swoje wsparcie:

leki na choroby psychiczne plusy i minusy

Jestem tu dla ciebie.

Mówiąc najprościej, to zdanie może znacznie pomóc w budowaniu więzi między tobą a twoją ukochaną osobą. Depresja może być samotna i przytłaczająca; Świadomość, że ktoś jest po to, aby pomóc, sprawia, że łatwiej jest się z nią skontaktować.

Kontynuuj z ofertami pomocy w drobny sposób. Zaproponuj wspólny spacer. Zaproponuj realizację recept lub wybierz program do wspólnego oglądania w wyznaczony wieczór. Mówienie i okazywanie troski za pomocą pełnych miłości działań pomaga ukochanej osobie czuć się wspierana.

To nie twoja wina.

Poinformowanie bliskich, że nie są winni swojej depresji, oznacza, że depresja jest w rzeczywistości chorobą, a nie wyborem. Depresja nie jest czymś, co można złapać jak przeziębienie, ale wiele osób z depresją czuje, że zrobiły coś, co ją spowodowało.

Pełne miłości komunikowanie tego, co rozumiesz, pomaga uwolnić się od winy i pomaga rozwiązać problem poczucia winy, które ich obciąża.

Chciałbym pojechać z tobą.

Depresja może powodować zmęczenie, poczucie bezwartościowości, poczucie winy i trudności z koncentracją.¹Objawy te zakłócają rutynowe aspekty codziennego życia, takie jak umawianie wizyt lekarskich; odbieranie leków; ćwiczenia lub ukończenie innych aspektów leczenia. Objawy depresji mogą również sprawić, że osoby z depresją poczują się ciężarem dla swoich bliskich.

Informowanie, że chcesz pomóc, zawożąc bliskich na wizyty i pomagając w realizacji innych celów leczenia, zmniejsza poczucie bycia ciężarem i otwiera drzwi do komunikacji.

Jak mogę pomóc?

Możesz pomyśleć, że podrzucanie posiłków lub odbieranie zakupów jest najlepszym sposobem pomocy, ale Twoja ukochana osoba może preferować inne sposoby radzenia sobie z tymi zadaniami. Dobrym pomysłem jest zapytać ukochaną osobę z depresją, jak możesz jej pomóc.

Utrzymanie codziennej rutyny jest bardzo pomocne, ale może wydawać się przytłaczające dla osób z depresją. Informowanie, że jesteś otwarty na pomoc w codziennych potrzebach (pranie, pielęgnacja zwierząt, lekkie sprzątanie) pokazuje, że chcesz, aby Twoja ukochana osoba czuła się wspierana i otoczona opieką podczas leczenia. Pomoc w małych zadaniach może wydawać się nieistotna, ale w rzeczywistości może uwolnić czas i przestrzeń emocjonalną, której ukochani potrzebują, aby zająć się celami leczenia.

Nic nie mówiąc może być prezentem.

Czasami cisza naprawdę jest złota, a jedną z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić, jest po prostu pokazanie się i bycie obecnym. To, co może wydawać ci się małym, bezsensownym gestem, najprawdopodobniej wydaje się intymnym, troskliwym gestem dla ukochanej osoby w potrzebie.

Źródła artykułów

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne,Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte, American Psychiatric Publishing, Waszyngton, D.C., 2013: Strona 161

Ostatnia aktualizacja: 13 lutego 2018 r.