Cyklotymia

Skocz do: Oznaki i objawy Powoduje Diagnoza Zabiegi Styl życia

Co to jest cyklotymia?

Większość ludzi słyszała o zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym (zaburzeniu maniakalno-depresyjnym), w którym ludzie doświadczają cykli wzlotów i upadków (mania i depresja). Ale czym jest cyklotymia (zaburzenie cyklotymiczne)? Cyklotymia jest rzadkim zaburzeniem nastroju, które ma podobne cechy do choroby afektywnej dwubiegunowej, tylko w łagodniejszej i bardziej przewlekłej postaci. Jeśli cierpisz na cyklotymię, doświadczasz cyklicznych wzlotów i upadków, które utrzymują się przez co najmniej dwa lata lub dłużej. W przypadku zaburzenia cyklotymicznego twoje dołki są łagodną depresją – nie charakterystyczną dla pełna poważna depresja . Twoje wzloty są klasyfikowane jako objawy hipomanii – mniej poważnej formy manii. Podczas wzlotów nastrój poprawia się na jakiś czas, zanim powróci do stanu wyjściowego. Podczas upadków czujesz się lekko przygnębiony. Pomiędzy wzniosłym a przygnębionym nastrojem prawdopodobnie poczujesz się sobą.

Każdy ma swoje wzloty i upadki, prawda? Co odróżnia cyklotymię od zwykłych wahań nastroju? Cyklotymia może zwiększyć szanse na rozwój choroby afektywnej dwubiegunowej (szacunki różnią się znacznie od 15% do 50% zwiększonego ryzyka zdiagnozowania choroby afektywnej dwubiegunowej w przypadku cyklotymii), a wzloty i upadki zakłócają codzienne funkcje i relacje – więc jest to niezbędne szukać leczenia, aby poradzić sobie z zaburzeniem, zanim stanie się ono w pełni destrukcyjne.

Szacuje się, że częstość występowania cyklotymii w populacji ogólnej wynosi od 0,4% do 1%, przy czym w równym stopniu dotyka ona mężczyzn i kobiety. Jednak kobiety częściej szukają leczenia. Chociaż typowy początek zaburzenia występuje w okresie dojrzewania, jego początek jest konsekwentnie trudny do zidentyfikowania. Ryzyko cierpienia na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, nadużywanie substancji i zaburzenia snu jest podwyższone wśród osób cierpiących na zaburzenia cyklotymiczne.

Jakie są objawy?

Standardowe kryteria diagnostyczne od Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne stwierdza, że aby zdiagnozować cyklotymię, musisz spełnić wszystkie następujące warunki:

Wielokrotne okresy objawów hipomanii, które nie spełniają kryteriów epizodu hipomanii oraz wiele okresów objawów depresji, które nie spełniają kryteriów epizodu dużej depresji przez co najmniej dwa lata (jeden rok dla dzieci i młodzieży)
W ciągu dwóch lat (jeden dla dzieci i młodzieży) objawy hipomanii i depresji były obecne przez co najmniej połowę czasu, przy czym nie więcej niż dwa kolejne miesiące nie wykazały żadnych objawów
Kryteria epizodu dużej depresji, epizodu maniakalnego lub epizodu hipomaniakalnego nigdy nie zostały spełnione
Inne zaburzenia psychiczne (np. zaburzenie schizoafektywne, schizofrenia , zaburzenie urojeniowe) uznano za czynnik przyczyniający się do wystąpienia objawów hipomanii i depresji
Objawy hipomanii i depresji nie są związane z lekami, nadużywaniem substancji ani innymi schorzeniami
Objawy hipomanii i depresji powodują znaczne zakłócenia w obszarach społecznych, zawodowych lub innych obszarach funkcjonalnych

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi na cyklotymię, objawy depresji mogą obejmować:

Uczucia smutku, pustki i beznadziei
Drażliwość
Uczucie łez
Zaburzenia snu – spanie dużo więcej lub dużo mniej niż zwykle
Niepokój
Poczucie bezwartościowości i winy
Zmęczenie
Problemy z koncentracją
Myśli samobójcze
Utrata zainteresowania czynnościami, które kiedyś uważano za przyjemne
Zmiany wagi – z powodu jedzenia dużo więcej lub dużo mniej niż zwykle
Brak motywacji
Upośledzone umiejętności oceny, planowania lub rozwiązywania problemów
Niska samo ocena
Pesymizm
Samotność
Uległość
Wycofanie społeczne
Trudności w radzeniu sobie z konfliktem
Brak sensu i celu w życiu

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi na cyklotymię, objawy hipomanii mogą obejmować:

choroby psychiczne w więzieniach leczenie

Stan euforyczny – przesadne poczucie dobrostanu i szczęścia
Zawyżona samoocena
Zawyżony optymizm
Drażliwość i pobudzenie
Zmniejszona potrzeba snu
Wyścigi myśli
Słaby osąd skutkujący ryzykownymi zachowaniami
Mówię więcej niż zwykle
Nadmierna aktywność fizyczna
Łatwo się rozprasza
Problemy z koncentracją
Zwiększona motywacja do wykonywania lub osiągania celów
Nadpobudliwość – niemożność usiedzenia w miejscu
Niestabilność emocjonalna – przesadne reagowanie na wydarzenia
Lekkomyślne poszukiwanie emocji (np. hazard, sport)
Impulsywność
Nieodpowiedzialność

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka?

Podobnie jak większość zaburzeń zdrowia psychicznego, dokładna przyczyna cyklotymii jest nieznana. Jednak składnik genetyczny cyklotymii jest silny. W przypadku cyklotymii, dużej depresji i dwubiegunowych zaburzeń nastroju wywiad rodzinny wskazuje na większe ryzyko rozwoju. Badania bliźniąt sugerują, że ryzyko rozwoju cyklotymii jest 2-3 razy bardziej prawdopodobne, jeśli zdiagnozowano zaburzenie u bliźniaka jednojajowego, co wskazuje na silny składnik genetyczny zaburzenia nastroju.

Czynniki środowiskowe są również prawdopodobnym czynnikiem przyczyniającym się do zdiagnozowania cyklotymii. Podobnie jak w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej i dużej depresji, niektóre wydarzenia życiowe mogą zwiększać twoje szanse na rozwój cyklotymii. Należą do nich takie rzeczy, jak przemoc fizyczna lub seksualna lub inne traumatyczne doświadczenia i przedłużające się okresy stresu.

Testy i diagnozy cyklotymii

Jeśli uważasz, że możesz cierpieć na cyklotymię, zwróć się o pomoc do swojego lekarza lub dostawcy zdrowia psychicznego. Twój lekarz prawdopodobnie wykona serię testów, aby upewnić się, że przyczyny twoich objawów depresyjnych i hipomaniakalnych nie są związane z podstawowym stanem chorobowym lub przyjmowanymi lekami.

Twój dostawca zdrowia psychicznego wykona seria ocen w celu zdiagnozowania występowania cyklotymii , z ostateczną diagnozą na podstawie historii nastroju. Podczas oceny psychologicznej lekarz zapyta Cię o historię zaburzeń nastroju w Twojej rodzinie i może poprosić Cię o wypełnienie codziennego dziennika nastrojów, aby wskazać wahania nastroju, które występują podczas typowego dnia.

Możliwości leczenia

Leki i psychoterapia są powszechnymi opcjami leczenia przepisanymi pacjentom żyjącym z cyklotymią. Leczenie jest zwykle procesem przewlekłym, trwającym całe życie, którego celem jest zmniejszenie objawów depresji i hipomanii oraz zmniejszenie ryzyka rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej.

Obecnie nie ma znanych leków, które mogłyby skutecznie leczyć cyklotymię, jednak lekarz może przepisać powszechnie stosowane leki znane z leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej, aby złagodzić objawy i zmniejszyć ich częstotliwość. Powszechnie przepisywane leki obejmują stosowanie leków przeciwdrgawkowych i atypowych leków przeciwpsychotycznych, takich jak lit i kwetiapina. Nie wykazano skuteczności leków przeciwdepresyjnych w leczeniu cyklotymii.

Potrzebne są dalsze badania, aby z powodzeniem stwierdzić korzyści płynące z psychoterapii lub psychoterapii w leczeniu cyklotymii. Jednak niektóre z powszechnych metod stosowanych w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej są również stosowane w leczeniu cyklotymii, w tym:

czy mam lęk napadowy?

Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT) – skupienie się na zmianie negatywnych myśli i przekonań na pozytywne; techniki zarządzania stresem; identyfikacja punktów spustowych
Dialektyczna Terapia Behawioralna (DBT) – uczy świadomości, tolerancji na stres i regulacji emocji
Terapia rytmów interpersonalnych i społecznych (IPSRT) – koncentracja na stabilizacji rytmów dobowych – szczególnie związanych ze snem, czuwaniem i porami posiłków; rutyny wskazujące na pomoc w ustabilizowaniu nastrojów

Życie z cyklotymią

Mniej niż połowa osób żyjących z cyklotymią rozwija chorobę afektywną dwubiegunową. W większości przypadków cyklotymia jest przewlekłym zaburzeniem, które utrzymuje się przez całe życie. W innych cyklotymia wydaje się zanikać i ustępować z czasem.

Skutki cyklotymii mogą być szkodliwe dla relacji społecznych, rodzinnych, zawodowych i romantycznych. Ponadto impulsywność związana z objawami hipomanii może prowadzić do złych wyborów życiowych, problemów prawnych i trudności finansowych. Badania wykazały również, że jeśli cierpisz na zaburzenie cyklotymiczne, częściej nadużywasz narkotyków i alkoholu.

Aby zmniejszyć negatywny wpływ cyklotymii na codzienne życie, zażywaj leki zgodnie z zaleceniami, nie spożywaj alkoholu ani nie zażywaj narkotyków rekreacyjnych, śledź swoje nastroje, aby dostarczyć pomocne informacje swojemu lekarzowi zajmującemu się zdrowiem psychicznym na temat skuteczności leczenia, śpij dużo, i regularnie ćwicz.

Ostatnia aktualizacja: 7 maja 2021