Związek między ADHD a zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym

Skocz do: Objawy ADHD u dorosłych Rozróżnianie zaburzeń Dzieci z ADHD i chorobą dwubiegunową Rozważania dotyczące leczenia

Kiedy u dziecka zostanie zdiagnozowane zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) , mogą być zagrożone rozwojem innych zaburzeń związanych ze zdrowiem psychicznym w wieku dorosłym. Mogą to być zaburzenia lękowe, poważna depresja , oraz zaburzenie afektywne dwubiegunowe . Chociaż naukowcy mają wiele do nauczenia się o neurobiologicznej interakcji między tymi dwoma zaburzeniami, oszacowali, że ADHD ma również od 9% do 35% dorosłych z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym.

Wiele osób z chorobą afektywną dwubiegunową może stwierdzić, że nawet gdy ich nastrój jest ustabilizowany za pomocą odpowiednich leków i leczenia, nadal mają trudności z dotrzymywaniem terminów, koncentracją na zadaniu i organizacją. Często biją się psychicznie za to, że nie są wystarczająco zmotywowani do zmiany swoich zachowań. W takich przypadkach przyczyną może być ADHD, a szukając leczenia obu zaburzeń, mogą uzyskać lepszą kontrolę nad swoimi myślami, emocjami i zachowaniami, a także poprawić swoje życie osobiste.

Objawy ADHD u dorosłych

Objawy ADHD mogą obejmować następujące²

Problemy ze skupieniem się na zadaniu
Uczucia niepokoju
Problemy organizacyjne
Czuję się łatwo sfrustrowany
Słabe zarządzanie czasem
Impulsywne podejmowanie decyzji
Słabe umiejętności radzenia sobie ze stresem

Rozróżnianie zaburzeń

Objawy ADHD i manii lub hipomanii związane z chorobą afektywną dwubiegunową w pewnym stopniu nakładają się na siebie. Mogą one obejmować rozpraszanie uwagi, gadatliwość, trudności w utrzymaniu uwagi i utratę funkcjonowania społecznego. Lekarze mogą stosować kilka kryteriów, aby określić różnicę między ADHD a chorobą afektywną dwubiegunową lub ocenić, czy zaburzenia współwystępują. Dobre wskazania ADHD mogą obejmować wystąpienie objawów ADHD we wczesnym wieku oraz ciągłość objawów przy braku epizodu depresyjnego, maniakalnego lub hipomaniakalnego.³Podobnie, jeśli objawy są cykliczne i występuje wzrost aktywności ukierunkowanej na cel, rozdęte poczucie siebie i zmniejszona potrzeba snu, wtedy dana osoba może doświadczać epizodu maniakalnego lub hipomaniakalnego, a nie lub dodatkowo ADHD.⁴

Oto kilka przykładowych pytań, które lekarz może zadać, aby zdiagnozować ADHD oprócz choroby afektywnej dwubiegunowej:

Czy od dzieciństwa doświadczałeś objawów nadpobudliwości, impulsywności lub nieuwagi?
Czy obecnie zmagasz się z nieuwagą lub impulsywnością, gdy Twój nastrój jest stabilny?
Czy istnieją inne stresory środowiskowe, które mogą przyczyniać się do tych objawów?
Czy istnieją inne schorzenia medyczne lub psychiatryczne, które mogą przyczyniać się do tych objawów?
Czy objawy zakłócały twoją pracę, relacje lub inne codzienne funkcjonowanie?

Aby dokładnie zdiagnozować ADHD i/lub chorobę afektywną dwubiegunową, lekarz będzie musiał wykluczyć inne potencjalne diagnozy, które mogą powodować objawy. Mogą to być zaburzenia snu, urazy głowy, inne choroby fizyczne, zaburzenia lękowe, poważna depresja, zaburzenia osobowości, skutki leków i skutki zażywania substancji .⁵Mogą również potrzebować wykluczyć stresory środowiskowe i sytuacyjne, które mogą wywoływać objawy.

Dzieci z ADHD i chorobą afektywną dwubiegunową

Chociaż objawy choroby afektywnej dwubiegunowej zwykle pojawiają się dopiero we wczesnej dorosłości, dzieci mogą otrzymać diagnozę. Dziecko z ADHD i chorobą afektywną dwubiegunową będzie mieć wybuchy behawioralne, doświadczać poważnych wahań nastroju i działać impulsywnie. Jeżeli twój dziecko z ADHD wykazuje nadęte poczucie siebie, demonstruje ryzykowne zachowania seksualne, angażuje się w samookaleczanie i ma małą potrzebę snu, wtedy może również doświadczać manii związanej z chorobą afektywną dwubiegunową.⁶Psychiatra dziecięcy może pomóc wykluczyć inne diagnozy i zasugerować opcje leczenia.

Rozważania dotyczące leczenia

Współwystępująca diagnoza ADHD i choroby afektywnej dwubiegunowej może narazić ludzi na większe ryzyko używania substancji, problemy w związku , zachowania samobójcze oraz problemy prawne.⁷Dlatego wczesne i kompleksowe leczenie jest niezbędne do zdrowego funkcjonowania. Ponieważ skutki choroby afektywnej dwubiegunowej są poważniejsze, jeśli nie są leczone, rozważania dotyczące leczenia zazwyczaj obejmują ustabilizowanie nastroju przed leczeniem objawów ADHD. Często wiąże się to z: połączenie leków, terapii i edukacji . Leczenie może również obejmować psychoedukację na temat zdrowego radzenia sobie i niebezpieczeństw związanych z używaniem substancji, ponieważ osoby z ADHD i chorobą afektywną dwubiegunową są znacznie bardziej narażone na zaburzenia związane z używaniem substancji.

Ponieważ około 65% osób z ADHD i chorobą afektywną dwubiegunową doświadczy zaburzeń lękowych w swoim życiu, lekarz lub specjalista od zdrowia psychicznego może również zalecić leczenie lęku.⁷Naukowcy nie do końca rozumieją wpływ stymulantów na chorobę afektywną dwubiegunową, ale niektóre badania pokazują, że stymulanty stosowane w leczeniu ADHD mogą zwiększać lęk lub pobudzenie i wywoływać manię.⁸Jednak leki stosowane w chorobie afektywnej dwubiegunowej prawdopodobnie nie zaostrzą objawów ADHD.⁹Porozmawiaj z lekarzem o zagrożeniach i korzyściach oraz o tym, jakie oznaki i objawy należy zgłosić natychmiast po zażyciu leków.

Jeśli uważasz, że możesz mieć diagnozę ADHD oprócz choroby afektywnej dwubiegunowej, umów się na wizytę z lekarzem, aby porozmawiać o swoich obawach. Mogą skierować Cię do specjalisty zdrowia psychicznego w celu dokładniejszej oceny. Ważne jest, aby pamiętać, że objawy nie są porażką z Twojej strony, więc nie bój się mówić o swoich zmaganiach. Im dokładniej możesz zgłaszać oznaki i objawy, tym większe masz szanse na ich wyleczenie. Poszukiwanie leczenia znacznie zwiększa Twoje szanse na rozwój pośród życiowych wyzwań, więc zastanów się, jakie kroki możesz podjąć już dziś, aby uzyskać właściwe informacje i najlepsze wsparcie.

Źródła artykułów

https://www.cambridge.org/core/journals/advance-in-psychiatric-treatment/article/adult-attentiondeficit-hyperactivity-disorder-and-bipolar-disorder/B8A2BE6B75A02D2D1EC8800DE031E5A3. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/adult-adhd/diagnosis-treatment/drc-20350883. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
https://www.mja.com.au/journal/2010/193/4/comorbidities-bipolar-disorder-models-and-management. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
https://dsm.psychiatryonline.org/doi/book/10.1176/appi.books.9780890425596. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
Trollor JN. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dorosłych: zagadnienia koncepcyjne i kliniczne.Med J Aust. 1999 18 października;171(8):421-5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10590746?dopt=Abstract. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
https://www.healthychildren.org/English/health-issues/conditions/adhd/Pages/Mood-Disorders-ADHD.aspx. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
Klassen LJ i in. ADHD u dorosłych i choroby współistniejące, ze szczególnym uwzględnieniem choroby afektywnej dwubiegunowej.J afekt zaburzenia. 2010 Lip; 124 (1-2): 1-8. doi: 10.1016/j.jad.2009.06.036. Epub 2009 15 sierpnia. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19683348?access_num=19683348&link_type=MED&dopt=Abstract. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.
Kaustav Chakraborty i Sandeep Grover. Objawy podobne do manii wywołane metylofenidatem.Indian J Pharmacol. 2011 luty; 43 (1): 80–81. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3062130/
https://www.cambridge.org/core/journals/advance-in-psychiatric-treatment/article/adult-attentiondeficit-hyperactivity-disorder-and-bipolar-disorder/B8A2BE6B75A02D2D1EC8800DE031E5A3. Ostatni dostęp 5 października 2019 r.