Cukrzyca i depresja

Skocz do: Objawy depresji Czynniki ryzyka Możliwości leczenia

Zarządzanie cukrzycą typu 1 lub 2, przewlekłymi chorobami autoimmunologicznymi, może być bardzo trudne z powodu niepowodzeń i wielu wyzwań po drodze. Stała czujność wymagana do kontrolowania poziomu cukru we krwi, obsługi usług opieki zdrowotnej, skutków ubocznych leków i innych powiązanych schorzeń może prowadzić do zwiększonego ryzyka depresji. Nieleczona depresja może skutkować złymi wyborami stylu życia, które pogarszają zdrowie fizyczne.

Jeśli masz cukrzycę lub ktoś, kogo kochasz, ma świadomość ryzyka zachorowania depresja . Naukowcy odkryli, że te dwa schorzenia występują dwa razy częściej, niż można by przewidzieć na podstawie przypadku, co oznacza, że cukrzyca i depresja wpływają na siebie w pewien sposób.¹Związek między cukrzycą typu 2 a depresją jest dwukierunkowy, co oznacza, że każdy z nich może narażać osobę na ryzyko drugiej.²Jeśli dana osoba ma depresję, jest bardziej narażona na prowadzenie siedzącego trybu życia i spożywanie pokarmów słodkich lub tłustych, co może prowadzić do cukrzycy typu 2. Jeśli mają już cukrzycę typu 2, wypalenie, które może towarzyszyć chorobie, może prowadzić do depresji. Tymczasem osoby z cukrzycą typu 1 – która nie jest spowodowana czynnikami diety ani stylu życia, ale raczej wynikiem trzustki, która nie może wytwarzać insuliny – mogą być niezwykle trudne w leczeniu, co naraża na ryzyko wystąpienia objawów depresji.³Gdy pojawią się objawy depresji, leczenie cukrzycy może stać się coraz trudniejsze i może prowadzić do powikłań fizycznych i skrócenia oczekiwanej długości życia.

Jeśli nie masz pewności, czy cierpisz na depresję, możesz poszukać następujących objawów:⁴

Brak zainteresowania zajęciami
Obniżony nastrój lub drażliwość
Zmiany we wzorcach snu
Zmiany apetytu
Poczucie winy lub rozpaczy
Brak energii
Problemy z koncentracją
Myśli samobójcze

Czynniki ryzyka związane z cukrzycą i depresją

Istnieje wiele czynników środowiskowych, które mogą wpływać na ryzyko rozwoju obu chorób.⁵Mogą to być:

Ubóstwo
Przeciwności z dzieciństwa
Słabe środowiska społeczne
Niższa aktywność fizyczna
Stres macierzyński przed porodem

Nie wiadomo, czy przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych naraża osobę na ryzyko zachorowania na cukrzycę, ale zaobserwowano powiązania między nimi. Jeśli przyjmujesz leki przeciwdepresyjne lub rozważasz ich stosowanie, porozmawiaj ze swoim lekarzem o ryzyku związanym ze zmianami masy ciała oraz skutkami hiperglikemii i hipoglikemii, które mogą narazić Cię na ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.⁶

Naukowcy odkryli również, że osoby z cukrzycą typu 2, które stosują insulinę, są bardziej narażone na rozwój depresji w porównaniu z osobami, które przyjmują leki nieinsulinowe lub tylko dostosowują dietę lub nawyki związane ze stylem życia. Dzieje się tak, ponieważ osoby te mogą odczuwać dodatkowy stres w leczeniu cukrzycy i dostępie do usług opieki zdrowotnej.⁷

Jeśli masz cukrzycę, koniecznie powiedz swojemu lekarzowi, jeśli zaczniesz zauważać, że tracisz zainteresowanie rzeczami, które kiedyś uważałeś za przyjemne, lub odczuwasz poczucie beznadziejności lub obniżony nastrój. Porozmawiaj z nimi, jeśli masz w rodzinie depresję lub uważasz, że wyzwania związane z radzeniem z cukrzycą są męczące.

spotykać się z kimś z depresją i lękiem

Możliwości leczenia

Typowe interwencje na depresję obejmują terapię poznawczo-behawioralną, która pomaga ludziom korygować szkodliwe wzorce myślowe i zachowania, które mogą nasilać objawy depresji, a także interwencje, takie jak ustrukturyzowane rozwiązywanie problemów, rozmowy motywacyjne oraz podejścia interpersonalne i psychodynamiczne.⁸Leki mogą również pomóc w podniesieniu nastroju i radzeniu sobie z objawami.

Opcje leczenia cukrzycy oprócz standardowej opieki medycznej mogą obejmować behawioralne programy samoleczenia, które pomagają ludziom zwiększyć zdrowe nawyki i poprawić kontrolę nad poziomem cukru we krwi. Zarówno cukrzyca, jak i depresja mogą ulec poprawie, jeśli skupimy się na zmianach stylu życia, takich jak poprawa diety i regularne ćwiczenia.

Wielu pacjentów może uznać, że komunikowanie się i współpraca zespołów terapeutycznych (tj. pielęgniarki, edukatora diabetologicznego, lekarza, psychologa, doradcy itp.) może okazać się pomocne w sprostaniu wyzwaniom charakterystycznym dla osób z obydwoma schorzeniami.⁹

Jeśli nie masz pewności, od czego zacząć, porozmawiaj ze swoim lekarzem o problemach medycznych i psychiatrycznych swojej rodziny, a także o własnych obawach. Porozmawiaj z edukatorami diabetologicznymi na temat zdrowych nawyków, które zmniejszają ryzyko depresji i nie wahaj się poprosić o skierowanie do doradcy lub psychologa w Twojej okolicy. Jeśli masz depresję i obawiasz się rozwoju cukrzycy, możesz porozmawiać z lekarzem o zbudowaniu zespołu współpracującego z czynnikami ryzyka oraz o tym, jak leki przeciwdepresyjne mogą potencjalnie wpływać na zdrowie fizyczne, takie jak waga lub poziom cukru we krwi.

Dzięki odpowiednim narzędziom i właściwemu zespołowi osoby z cukrzycą typu 1 lub 2 mogą prowadzić zdrowe emocjonalnie i fizycznie życie, podobnie jak osoby z depresją. Zastanów się już dziś, kogo możesz zrekrutować, aby pomóc Ci rozwinąć zdrowe nawyki stylu życia dla Twojego umysłu i ciała.

Źródła artykułów

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11375373